«Ἕνα τραγούδι, γιά νἆν’ τραγούδι, θέλει λόγια ἁπλά./Ἕνα τραγούδι, γιά νἆν’ τραγούδι, θέλει κάποιο “μπλά-μπλά”./ Ἕνα τραγούδι, γιά νἆν’ τραγούδι, θέλει μιά μουσική./ Ἕνα τραγούδι, γιά νἆν’ τραγούδι, θέλει τέλος κι ἀρχή»…

O ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΓΙΟΥΧΑ!

Παρακολουθοῦμε τίς πομπώδεις ἐξαγγελίες περί ἐπανεξοπλισμοῦ τῆς Εὐρώπης μέ τήν πρόθεση διαθέσεως δισεκατομμυρίων εὐρώ γιά ἀγορές ὁπλικῶν συστημάτων καί διερωτώμεθα ποιός θά διοικεῖ τήν λεγομένη κοινή εὐρωπαϊκή ἄμυνα, ἐπί τῇ βάσει ποιᾶς δομῆς δυνάμεων θά συγκροτηθεῖ αὐτή καί πῶς θά ὀργανωθεῖ γιά τήν ἀντιμετώπιση ἀπειλῶν, οἱ ὁποῖες δέν ἔχουν κἄν προσδιορισθεῖ.

Αὐτή τήν στιγμή πού σᾶς μιλῶ, κάνω τόν λογαριασμό γιά τά ἔξοδα τῆς κηδείας τῆς κουνιάδας μου.

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 17 Μαΐου 1925

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΑΠΑΝΗΡΟΝ ΔΩΡΟΝ

Μεσημέρι Τετάρτης.

Φανταζόταν, ἄραγε, κανείς ὅλα ὅσα συμβαίνουν αὐτό τόν καιρό γύρω μας;

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ

Μέ τήν Σημαία, τήν Παναγία, τόν Σταυρό καί χιλιάδες Ἕλληνες στούς δρόμους τῆς Κομοτηνῆς – Θρακιῶτες, ὁ πιό ἔμπειρος λαός τῶν Βαλκανίων

Ἀπό τήν στήλη αὐτή, δέν εἶναι ὀλίγες οἱ φορές πού ἀποκαλέσαμε τόν Πρόεδρο τῆς Τουρκίας «Ντεμέκ» ἤ «Κατά φαντασίαν σουλτᾶνο».