Δέν ξέρω πῶς, ἀλλά μοῦ «κόλλησε» χθές μιά ἰδέα
Κι ἔψαξα καί βρῆκα τούς δέκα καί πλέον «σαλεμένους» κυβερνῆτες ἁπανταχοῦ τῆς γῆς, τά μεταπολεμικά χρόνια. Κι ἔτσι βρῆκα τόν Ζάν Μπεντέλ Μποκάσα, τῆς Κεντρικῆς Ἀφρικῆς, ὁ ὁποῖος ἀνακήρυξε τόν ἑαυτό του αὐτοκράτορα τόν Ἰανουάριο τοῦ 1966 καί ξόδεψε τό 1/3 τοῦ ἐτήσιου κρατικοῦ εἰσοδήματος σέ διακοσμήσεις μέ θέμα τόν Ναπολέοντα σέ ἐκδήλωση πού παραχώρησε πρός τιμή τῶν ξένων ἡγετῶν, ἐκ τῶν ὁποίων οὐδείς παρευρέθη στήν ἐκδήλωση!
Βρῆκα ἐπίσης τόν «Πάπα ντόκ» Ντυβαλιέ, πού κυβέρνησε τυραννικά τήν Ἀϊτή καί ἀναβίωσε τήν παράδοση τοῦ Βουντού. Κι ἐπειδή πίστευε ὅτι ἕνας ἐχθρός του εἶχε μεταμορφωθεῖ σέ μαῦρο σκύλο, θανάτωσε ὅλους τούς μαύρους σκύλους τῆς χώρας του! Δέν θά μποροῦσα, βεβαίως, νά ξεφύγω ἀπό τό ἀντάμωμα μέ τόν Ἴντι Ἀμίν Ντατντά, ὅστις ἐδήλωνε ἐχθρός τῶν Ἑβραίων καί φίλος τῶν Παλαιστινίων, ὁ ὁποῖος δολοφόνησε περισσότερους ἀπό 300.000 συμπατριῶτες του στήν Οὐγκάντα, ἀνακηρύχθηκε «Αὐτοῦ ὑψηλότης, πρωθυπουργός γιά μιά ζωή, Ἀρχηγός τοῦ στρατοῦ, Ἀλ Χαντζί ντόκτορ Ἴντι Ἀμίν Ντάντα, VC, DSO, MC, Κατακτητής τῆς Βρεταννικῆς αὐτοκρατορίας».
Ἀντάμωσα ἀκόμη τόν Κνασινγκμπέ Ἐγιαντέμα, πρωθυπουργό τοῦ Τόνγκο, ὅστις ἦταν πάντα κυκλωμένος ἀπό 1.000 γυναῖκες πού πληρώνονταν γιά τοῦ τραγουδοῦν ὕμνους γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά καί τόν Νέ Γουίν, πρωθυπουργό της ἐπί 26 χρόνια (!) ὁ ὁποῖος … ἄλλαξε στά τραπεζογραμμάτια τῆς χώρας στούς ἀριθμούς 15, 35, 45, 75 καί 90, γιατί ἦταν οἱ τυχεροί του ἀριθμοί! Βεβαίως, παρών καί ὁ Κίμ Γιόνγκ Ἴλ, μπαμπᾶς τοῦ σημερινοῦ Κίμ τῆς Β. Κορέας, ὁ ὁποῖος ἐξόδευε 700.000 χιλιάδες δολλάρια τό χρόνο σέ κονιάκ καί κατεῖχε περισσότερες ἀπό 20.000 βιντεοκασέτες, ἐνῶ ἦταν φανατικός θαυμαστής τῆς Ἐλίζαμπεθ Ταίηλορ.
Θά μποροῦσε νά λείψει ὁ γλυκούλης Μομπούτου Σέσε Σέκο Κούκου Νγκμπέντου Βά Ζά Μπάνγκα, ὁ ὁποῖος κυβέρνησε τό Ζαΐρ ἀπό τό 1965 μέχρι τό 1997, ἐξόρισε ὅποιον ἐμφανιζόταν στήν τηλεόραση ἐκτός ἀπό τόν ἴδιο καί χρησιμοποιοῦσε Κονκόρντ γιά νά κάνει ταξίδια γιά ψώνια;
Ὡραῖος καί ὁ Σαπαρμουράτ Ἀτάγιεβιτς Νιγιαζόφ, ὁ ὁποῖος διετέλεσε (δημοκρατικά καί αὐτός) πρόεδρος τοῦ Τουρκμενιστάν ἀπό τό 1985 ὥς τό 2006, μετονόμασε τούς μῆνες μέ ὀνόματα μελῶν τῆς οἰκογενείας του, ἀπαγόρευσε τά χρυσά δόντια, ἐξέδωσε διαταγή μέ τήν ὁποία ἀπαγορευόταν στούς πολῖτες τῆς χώρας του νά …σιγοτραγουδοῦν στίς συναυλίες καί ἔχτισε ἕνα παλάτι ἀπό πάγο κοντά στήν πρωτεύουσα, παρά τό γεγονός ὅτι τό Τουρκμενιστάν εἶναι σχεδόν ὅλο μιά ἔρημος!
Ὅπως εἴδατε, ὄρεξη νά ἔχουμε καί βρίσκουμε πολλούς ἡγέτες, οἵτινες ἵππευσαν τόν κάλαμον καί ἐν συνεχεία βρέθηκαν (μερικοί κυριολεκτικῶς) ἐπί ξύλου κρεμάμενοι! Τώρα γιά ἐσᾶς, πού μέ πιέζετε νά ἀναφερθῶ καί σέ κάποιους ἄλλους, κυβερνῆτες, πού ἐξαφανίζουν νησιά ὁλόκληρα, πού σκέπτονται νά δικάσουν τόν Χριστόφορο Κολόμβο, τόν Ἀμέρικο Βεσπούτσι, τόν Φερνάντο Κορτές καί τούς «Κονκισταδόρες» γιά τήν γενοκτονία τῶν Ἰνδιάνων τῆς Νοτίου καί Βορείου Ἀμερικῆς, ἡ ἀπάντηση εἶναι «Παρακαλῶ, μήν μέ πιέζετε» μά τόν Θεό Τεχατζλιπόκα καί τόν συνάδελφό του Χουϊτζιλοποχοτλί!
