ΓΝΩΡΙΖΑ τόν Γιῶργο Τράγκα μερικά χρόνια, ὄχι πολλά
Ἀπό τό 2010. Οἱ δύο τελευταῖες ἐπικοινωνίες μας ἦταν στενάχωρες. Μέ ἔμφαση στό «ἄλφα» τῆς λέξεως. Στήν πρώτη μέ κάλεσε ὁ ἴδιος πρό τριῶν ἑβδομάδων προκειμένου νά μοῦ διαμαρτυρηθεῖ καί νά ἀπειλήσει τήν ἐφημερίδα μας «μέ ἐξώδικο καί νομικά μέτρα» ἐπειδή σέ ἕνα σημείωμά μου γιά τήν κινητικότητα πού ἀναπτύσσεται στά δεξιά τῆς ΝΔ τόν «ἄθροιζα» μαζί μέ ἀκροδεξιά κόμματα.
«Μέ στοιβάζεις!» διαμαρτυρήθηκε καί τόνισε ὅτι τό κόμμα του δέν κινεῖται στά δεξιά τῆς ΝΔ ἀλλά εὐρύτερα. Μεταξύ μας δέν πιστεύω ὅτι θά εἶχε ἱδρύσει ποτέ κόμμα ἄν εἶχε χῶρο στά ΜΜΕ. Ἐκεῖ θά πέθαινε. Μπροστά ἀπό ἕνα μικρόφωνο. Ἀλλά οἱ δύο τελευταῖες ἀπολύσεις του ἀπό ραδιοφωνικό σταθμό τοῦ λιμένος καί ἀπό τηλεοπτικό σταθμό τοῦ λεκανοπεδίου (ἐξ αἰτίας μιᾶς ἀναφορᾶς του στά ἐξοπλιστικά) τόν ἀποσταθεροποίησαν καί τόν πείσμωσαν σέ τέτοιο βαθμό, ὥστε νά ἀποφάσισε νά ἱδρύσει κόμμα. Καί νά περιοδεύει ἀνεμβολίαστος τήν ἐπικράτεια. Οἱ «Ἐλεύθεροι Ἄνθρωποι» δέν ἦταν στό πρόγραμμα. Προέκυψαν. Ἄν ἤθελε νά ἱδρύσει κόμμα ὁ ἐκλιπών θά τό εἶχε κάνει ἀπό τό 2012. Τό ὄνομα «Ἀνεξάρτητοι Ἕλληνες» ἦταν δικῆς του ἐμπνεύσεως καί κατά τούς ἰσχυρισμούς του ὁ Πάνος Καμμένος τό κατοχύρωσε χωρίς τήν συγκατάθεσή του. Ἀλλά ἦταν φίλοι, δέν τοῦ τό κράτησε.
Ὁ Γιῶργος Τράγκας δέν ἦταν λοιπόν γεννημένος γιά πολιτικός. Ἰατρός ἤθελε νά γίνει ἀρχικῶς, ὅπως ὁ πατέρας του. Ἀλλά γρήγορα πῆρε ἄλλο δρόμο. Ἀπό τόν πατέρα του ὅμως κληρονόμησε γνωριμίες πού τόν προστάτεψαν γιά μία ὁλόκληρη ζωή. Δέν ἦταν τυχαῖο ὅτι καθημερινά καλημέριζε ἀπό μικροφώνου δίκην χιοῦμορ τά τοπικά κλιμάκια τῆς Μ16 στήν Ἀθήνα. Ὅταν τόν γνώρισα ἡ προτροπή τῶν περισσοτέρων ἦταν νά μήν ἀναπτύξω σχέσεις μαζί του. Ἀλλά ὁ Τράγκας –σοῦ ἄρεσε δέν σοῦ ἄρεσε τό «ἀντρουά» μάτσο στύλ του καί τό ἄκομψο λεξιλόγιό του– εἶχε ζήσει ἀπό πολύ κοντά ἕνα κομμάτι τῆς νεώτερης πολιτικῆς ἱστορίας μας. Ἤξερε τόν Κωνσταντῖνο Μητσοτάκη, τόν Ἀντώνη Σαμαρᾶ, τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου, τόν Μιλτιάδη Ἔβερτ, τούς παλαιούς ἐκδότες Τζώρτζη Ἀθανασιάδη, Σάκη Μπότση, τούς νεώτερους Ἀριστείδη Ἀλαφοῦζο, Σωκράτη Κόκκαλη, Μίνωα Κυριάκου, Γιῶργο Κουρῆ κ.λπ. Ἤξερε καί τούς ἐπιχειρηματίες: Χριστοφοράκο, Κορωνιᾶ κ.λπ.–τούς συναντοῦσε στό «Πεντελικό» ὅταν αὐτό ἦταν στίς δόξες του. Ἦταν, μαζί μέ τόν ἄλλο ἁψίκορο Κρητικό Κακαουνάκη, ὁ ὁποῖος συμπτωματικῶς ἔφυγε στήν ἴδια ἡλικία ἀπό τήν ζωή, δύναμη συστημικοῦ πυρός. Ὁ Ἀλαφοῦζος τοῦ εἶχε «ἀσφαλίσει» τήν φωνή μιά ἐποχή σέ δολλάρια, τόν θεωροῦσε asset γιά τόν σταθμό του τόν καιρό πού ξυπνοῦσε ὅλη τήν πρωτεύουσα μέ τό «Ἐν Ἀθήναις» ἀπό τά χαράματα. Μέ ὅλους τούς πολιτικούς συνεργάστηκε, μέ ὅλους τσακώθηκε καί μέ ὅλους σχεδόν ἀποκατέστησε.
Ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης, ὁ ὁποῖος εἶχε μιά ζωή τήν ἄποψη –μετά τήν προσωπική ἐρημιά τῆς λεγόμενης ἀποστασίας– ὅτι «δέν κόβουμε καλημέρες μέ κανέναν» ἀποκατέστησε σχέσεις μαζί του καί τοῦ παραχώρησε συνεντεύξεις. Ἡ Ντόρα τό ἴδιο. Ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς, ὁ ὁποῖος τόν εἶχε ρωτήσει τήν γνώμη του τήν ἡμέρα πού ἐλάμβανε τήν ἀπόφαση νά ψηφίσει ἤ μή τό μνημόνιο καί ὁ Τράγκας τοῦ εἶπε ὅτι «ἄν τό ψηφίσεις θά χαρίσεις τό πεζοδρόμιο στήν Ἀριστερά», ἐπίσης ἀποκατέστησε τήν σχέση. Ἡ Δήμητρα Λιάνη γιά χάρη τῆς ὁποίας ὁ Τράγκας εἶχε «σκοτωθεῖ» μέ τόν Ζιάγκα ὡς ἀπεσταλμένος τοῦ «Ἐλευθέρου Τύπου» τό 1988 στό Χέρφιλντ φιλοξενήθηκε οὐκ ὀλίγες φορές στίς σελίδες τοῦ Crash. Ὁ Καραμανλῆς τόν ὁποῖο «ξέσκισε» ἀπό τόν Flash 96.0 τόν εἶδε μερικές φορές κατόπιν αἰτήματός του τό 2010, ἀλλά μέχρις ἐκεῖ. Ἡ ἐπαφή ἀτόνησε. Μέ δύο μόνο πολιτικούς δέν κατάφερε νά ἔχει καλημέρα. Ἕναν ἀπό τήν ἀπό ἐδῶ πλευρά καί ἕναν ἀπό τήν ἐκεῖ. Ἀπό τήν ἐδῶ μέ τόν Κυριάκο Μητσοτάκη. Τοῦ εἶχε ζητήσει πλειστάκις συνέντευξη ὅπως ἔκανε μέ τόν πατέρα του καί τήν Ντόρα, ἀλλά βρῆκε πόρτες κλειστές. Ἀπό ἕνα σημεῖο καί μετά ἡ ἐπιθετικότητα ἐναντίον του πέραν τῶν γνωστῶν θεμάτων, εἶχε τήν ρίζα της ἐκεῖ. Ἡ ἀπόρριψη τσάκιζε μιά προσωπικότητα ὅπως αὐτή τοῦ Τράγκα. Ἐάν ὁ Μητσοτάκης τοῦ εἶχε μιλήσει ἁπλῶς, θά εἶχε μάθει πολλά γιά ἀνθρώπους στά ΜΜΕ, οἱ ὁποῖοι ἐνῶ διαρρηγνύουν τά ἱμάτιά τους δημοσίως ὅτι τόν ὑπερασπίζονται, στήν οὐσία τόν ὑποσκάπτουν. Ὁ Γιῶργος ἦταν μπροστά σέ πολλές «ἀνοικτές ἀκροάσεις». Ὁ δεύτερος πολιτικός ἦταν ὁ Γιῶργος Παπανδρέου. Ἐπί ἡμερῶν πρωθυπουργίας του ἀσκήθηκε δίωξη γιά τό «πόθεν ἔσχες του». Μέ συνέπεια νά πάρει τήν ἀπόφαση νά γίνει φορολογικός κάτοικος ἐξωτερικοῦ –Νίκαιας Γαλλίας– ὥστε νά μπορεῖ νά ἀσκεῖ κριτική χωρίς νά φοβᾶται τίς ποινικές διώξεις. Ἕξι μῆνες τόν χρόνο ἔμενε ὑποχρεωτικῶς στήν Νίκαια. Οἱ ραδιοφωνικές ἐκπομπές του εἴτε ἦταν «ψυγεῖο» εἴτε στό τέλος παράγονταν ἐκεῖ σέ στούντιο πού εἶχε διαμορφώσει στήν οἰκία του. Γενικῶς στό τέλος ἐπένδυσε τά χρήματά του σέ ἀκίνητα στό ἐξωτερικό: Στήν Ἀμερική, στήν Ἀγγλία, στήν Γαλλία. Ὅσο γιά τό τί ἔκανε κάθε πρωί ἐπί τρεῖς δεκαετίες μέσα ἀπό τά μικρόφωνα τῶν ραδιοφώνων, εἶχε ἀπόλυτη συναίσθηση. «Ἔχω συνεργαστεῖ μέ ὅλους τούς μεγάλους ἐπιχειρηματίες τῆς χώρας πλήν Λάτση. Κάθε πρωί ἀπό τίς 6 ἕως τίς 10 τί νομίζεις ὅτι ἔκανα; Χαστούκιζα μέ δύναμη ὅλους τούς πολιτικούς γιά τά λάθη τους καί σᾶς ἔστελνα χαρούμενους καί εὐτυχισμένους στίς δουλειές σας! Ὅτι μαζί μέ ἐμένα τούς τά εἴχατε ψάλει καί ἐσεῖς. Ἐκτόνωνα τήν ὀργή…» εἶχε πεῖ κάποτε.
Ὁ χαρακτήρας του εἶχε μερικά φωτεινά στοιχεῖα μέ ὅπλο τό χιοῦμορ (σέ ἕνα ρεβεγιόν στήν Ἑλβετία οἱ μαίτρ τόν εἶχαν ὑποδεχθεῖ ὡς …«μεσιέ Φράγκας»), εἶχε ὅμως καί πάρα πολλά σκοτεινά. Ἐάν τά φωτεινά εἶχαν ἐπικρατήσει τῶν σκοτεινῶν, δέν θά εἶχε ἀδικήσει τόν ἑαυτό του στήν ζωή του. Οἱ ἀπόψεις πού ἔχει ὁ καθένας γιά τό ἦθος του εἶναι ὑποκειμενικές καί δέν θά ὑπεισέλθω σέ αὐτές. Εἰς ὅ,τι μέ ἀφορᾶ θά τίς κρατήσω γιά τόν ἑαυτό μου. Ὡστόσο ὀφείλω νά ἀναγνωρίσω ὅτι ὁ Τράγκας ἀνεξαρτήτως χαρακτῆρος διακρινόταν ἀπό ἕναν φοβερό ἐπαγγελματισμό. Στά τέσσερα χρόνια πού κάναμε μαζί μέ τόν Νῖκο Μπογιόπουλο τήν ἐκπομπή στόν Real Fm τοῦ Νίκου Χατζηνικολάου ζήσαμε τό ἑξῆς ἀπίστευτο: Κάθε χρόνο, τέλη Αὐγούστου, ὁ Τράγκας μαζί μέ τήν σύζυγό του Μαρία καί τό σκυλάκι του ἐρχόταν δεκαπέντε μέρες πρίν ἀρχίσει ἡ ἐκπομπή του καί ἔκανε… πρόβα στό διπλανό σέ ἐμᾶς στούντιο μέ τόν σπουδαῖο συνεργάτη του καί παραγωγό τοῦ σταθμοῦ σήμερα, Ἰωσήφ Καλαμαράκη. Πρόβα τήν φωνή του, πρόβα τά «τζίνγκλ» πού ἔπεφταν γιά τούς «ἱππότες καί τούς ναΐτες του», πρόβα τά ἠχητικά ἀρχείου. Πρόβα ἀκόμη καί τά «μουσικά χαλιά». Λές καί ἐπρόκειτο γιά πριμαντόνα τοῦ θεάτρου πού ἑτοιμαζόταν γιά τήν πρεμιέρα. Ἡ φωνή του ἦταν τόσο δυνατή πού περνοῦσε καί ἀπό τά δικά μας μικρόφωνα! Ἴδιος ἦταν καί στόν γραπτό λόγο. Χτένιζε μέχρι καί τό τελευταῖο «καί» τά κείμενα τοῦ περιοδικοῦ του –χωρίς νά παρεμβαίνει– καί εἶχε πάντοτε σέ συναγερμό τούς συνεργάτες του Παντελῆ Τζῆλο καί Σπῦρο Νάννο. «Βρές τήν τάδε φωτογραφία, ἄλλαξε τόν δεῖνα τίτλο». Τῆς λεπτομερείας! Τά θέματα τοῦ περιοδικοῦ του ἦταν εἰδικῶς στήν γεωπολιτική ἕξι μῆνες μπροστά ἀπό τίς ἐξελίξεις. Στήν οὐσία τό Crash δέν ἦταν περιοδικό ἀκριβῶς ἀλλά –ὁρισμένα θέματά του– τεῦχος διαβαθμισμένων πληροφοριῶν ἀπό ἀγγλοσαξονικές χῶρες.
Ὁ Γιῶργος μέ πρόσβαση σέ πηγές ἀπίστευτες ἦταν πολύ παραπάνω ἀπό τόν θυμωμένο καί ἀθυρόστομο ἐκφωνητή, τό λεξιλόγιο τοῦ ὁποίου προκαλοῦσε δικαιολογημένη ἀπέχθεια σέ χιλιάδες Ἕλληνες. Γι’ αὐτό κυκλοφοροῦσε μέ ὑπερβολική ἀσφάλεια. Δύο πλευρικούς μοτοσυκλεττιστές καί δύο ἀκόμη, ἕναν προπορευόμενο καί ἕναν ἑπόμενο. Ἄν τόν ἐπαγγελματισμό πού ἔδειχνε στήν προετοιμασία τῶν ἐκπομπῶν του καί τῶν περιοδικῶν του, τόν εἶχε στήν δημοσιογραφική δράση καί στίς σχέσεις του μέ τούς ἐργαζομένους, ἄλλη, καλύτερη, θά ἦταν ἡ ἀνάγνωση τῆς πορείας του σήμερα. Καί ἔτσι ὅμως, παρά τά φοβερά κουσούρια, μακάρι τά νέα παιδιά πού μπαίνουν στήν δημοσιογραφία νά εἶχαν τό πάθος πού εἶχε ὁ ἴδιος καί ὁλόκληρη ἡ γενιά του γιά τήν πληροφορία καί τό ρεπορτάζ μέχρι τάς δυσμάς.
Σᾶς φαίνομαι ἐπιεικής; Ἀπαντῶ. Πάντοτε πιστεύω ὅτι πρέπει νά ξύνεις λίγο τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων γιά νά ἀνακαλύπτεις τί πραγματικά ὑπάρχει ἐντός. Καί ἐπειδή ὁ τόπος μας εἶναι μικρός, θεωρῶ ὅτι ὅσο μπορεῖς πρέπει νά μήν κρατᾶς κακίες. Παρά τήν ἔνταση πού εἶχε ἡ τελευταία στενάχωρη ἐπικοινωνία μας, δέν τόν παρεξήγησα. Τό ζάχαρο καμμιά φορά… Ὅταν λοιπόν εἰσήχθη στό νοσοκομεῖο, κάλεσα ἕνα ἀπό τά τρία κινητά, σίγουρος ὅτι θά τό ἀπαντοῦσε ἡ Μαρία. Τό σήκωσε ὁ ἴδιος! «Ἔλα! Εἶμαι μέ ὀξυγόνο. Ζῶ.» Ἦταν τά τελευταῖα λόγια του.
