Κάθεται, πού λέτε, τό ἄτομο σέ μιά πολυθρόνα κι ἔχει ἀπέναντί του τίς κάμερες. Τί θά πεῖ δέν ἔχει τήν ἐμπειρία, τήν γνώση, τό ἀπαιτούμενο βάρος, τήν ἀπαιτούμενη παιδεία καί τήν δέουσα σοβαρότητα, προκειμένου νά χειρισθεῖ σοβαρά ἐθνικά θέματα;
Σημασία ἔχει ὅτι τοῦ ἔχει δοθεῖ –ἄνωθεν, πλαγίως ἤ ἄλλως πως, δέν ἔχει σημασία– ἡ εὐκαιρία, ἡ καρέκλα καί –κυρίως– ἡ δυνατότητα νά ἀπευθύνεται καθημερινά σέ χιλιάδες τῶν χιλιάδων λαοῦ καί νά «περνάει γραμμή», στοχεύοντας πάντα –ἀσχέτως τοῦ τί καί πῶς θά τό ἐκφράσει– στά περίφημα (καί ἀγρίως ἀμφισβητούμενα) «νούμερα» τῶν μετρήσεων.
Καί πιάνει τό ἄτομο –καί πολλά ἄλλα ἄτομα, τά ὁποῖα κατέχουν τήν καρέκλα πού στέκεται ἀπέναντι στίς κάμερες– στό στόμα του τήν ἐπικείμενη ἐκλογή Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Καί ἀρχίζει τό «παιγνίδι», δίκην Ἄγγλου «μπουκμαίηκερ», ὑποβάλλοντας ἐρωτήματα γελοῖα.
– Τί προβλέπετε; Θά εἶναι ἡ Μαρία Δαμανάκη; Μήπως θά εἶναι ἡ Ἄννα Διαμαντοπούλου; Μήπως θά εἶναι ὁ Προκόπης Παυλόπουλος ἤ θά ἔχουμε ἔκπληξη μέ τήν κ. Σακελλαροπούλου; Καί, δυστυχῶς, οἱ ἀπέναντί του, τούς ὁποίους στοχεύουν οἱ ἄλλες κάμερες, μετέχουν στό –εὐτελιστικό γιά τόν θεσμό ἀλλά καί γιά τά ἀναφερόμενα πρόσωπα– «Πᾶμε στοίχημα»! «Τσιμποῦν» τό δόλωμα καί ἐκφράζουν ἀπόψεις. Ἄλλος λέει «Δέν εἶναι σωστό νά μπαίνουμε σέ ὀνοματολογία, ἀλλά προτιμῶ τόν…». Ὁ δεύτερος, κενός παντός περιεχομένου ἀλλά γνωρίζων ὅτι ἔχει ἐκλεγεῖ ἐπειδή βγαίνει κάθε τρεῖς καί λίγο στό γυαλί, εἶναι ἀκόμη πιό γλοιώδης. «Ἐκτιμῶ τήν προσπάθειά σας νά ἐκμαιεύσετε εἴδηση. Ἐσεῖς τήν δουλειά σας κάνετε, ἀλλά θά ἤθελα τόν»…
Καί ἡ ὑποβάθμιση τοῦ θεσμοῦ πάει σύννεφο! Καί ἀκόμη χειρότερα, ὅταν κάποια ἄλλα ἄτομα, ἀκόμη πιό ἀνεύθυνα, βάζουν στό παιγνίδι γιά τήν προεδρία καί τούς …ἀστρολόγους!
– Ποιόν βλέπετε νά κερδίζει τήν μάχη γιά τήν Προεδρία τῆς Δημοκρατίας; ἐρωτᾶται ὁ πρώην τραπεζικός ὑπάλληλος, ὅστις ἐν μιᾶ νυκτί ἐχρίσθη «Ἀστρολόγος». Κι ἐκεῖνος, πίσω ἀπό τά ὀμματοϋάλια του, ἀπαντᾶ βαθυστοχάστως:
«Μπορεῖ νά εἶναι γυναίκα, ἀλλά οἱ καιροί πού περνᾶμε δέν εἶναι ἀκόμη ὥριμοι γιά νά ἀποκτήσουμε Πρόεδρο γένους θηλυκοῦ. Μπορεῖ νά εἶναι καί ἄνδρας καί μᾶλλον θά εἶναι ἄνδρας, χωρίς νά ἀποκλείεται νά εἶναι γυναίκα!»
Τί νά κάνουμε; Ἔγινε ἐκείνη ἡ ζημιά τό 1985, μέ τήν ἀπαράδεκτη, χωρίς αἰδῶ, κίνηση τοῦ Παπανδρέου νά «κοροϊδέψει» τόν Καραμανλῆ καί νά ἀνακοινώσει ἄλλον ἐκλεκτό (χωρίς νά θέλω νά ὑποβαθμίσω τήν προσωπικότητα τοῦ Χρ. Σαρτζετάκη) –ἔχοντας ἐν τῶ μεταξύ ἐκθέσει πολλά στελέχη τοῦ πρώτης γραμμῆς, τά ὁποῖα εἶχαν ταχθεῖ ἀνοιχτά ὑπέρ τοῦ Καραμανλῆ– καί ὁ θεσμός ἔγινε «κλωτσοσκούφι», κυρίως μέ ἐκεῖνα τά ἀστεῖα τερτίπια μέ τά «ὁμοιόμορφα» καί «ὁμοιόχρωμα» ψηφοδέλτια!
Μέ Καραμανλῆ πάλι, ὁ Κων. Μητσοτάκης –σώφρων καί ἔμπειρος– ἀπεκατέστησε τήν κανονικότητα καί ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου (μέ τήν στήριξη τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ) ἔφερε στήν Προεδρία τόν Κωνσταντῖνο Στεφανόπουλο, ὁ ὁποῖος παρέμεινε στήν θέση του γιά δύο πλήρεις θητεῖες, ὅπως καί ὁ διάδοχός του Κάρολος Παπούλιας, ὁ ὁποῖος παρέδωσε στόν Προκόπη Παυλόπουλο. Κανονικότητα, χωρίς ἀμφιβολία, ἡ ὁποία δέν προσφέρεται γιά «τζόγο». Λοιπόν;
