Ὁ Ραχόι, ὁ Ἰγγλέσιας καί ἡ κυρία Μπρούντλαντ

Νά σᾶς πῶ, ἐμένα μοῦ ἄρεσε ἡ ἀποχώρηση τοῦ Ἰγγλέσιας ἀπό τήν πολιτική

Ποδέμος-ξεποδέμος, χάσαμε, κύριοι, τελειώσαμε. Καιρός νά κάνουμε καμμιά δουλειά! Καθ’ ὅτι ἡ πολιτική δέν εἶναι (δέν πρέπει νά εἶναι) ἐπάγγελμα. Πρέπει νά εἶναι ἕνας συσσωρευτής προσφορᾶς καί ὅταν ἀποφορτίζεται, πρέπει νά ἀντικαθίσταται. Πολύ σωστά, λοιπόν, ὁ Πάμπλο Ἰγγλέσιας ἄφησε τήν πολιτική. Προσέξτε. Δέν ἄφησε τήν «ἡγεσία τοῦ κόμματος» ἀλλά τήν πολιτική.

Ὅπως τήν ἄφησε καί ὁ τέως πρωθυπουργός τῆς Ἱσπανίας, ὁ Μαριάνο Ραχόι. «Κύριοι, χάσαμε, φεύγω, σᾶς χαιρετῶ καί ἀντίο» εἶπε στούς βουλευτές του τό βράδυ τῆς ἥττας του καί σέ λίγες μέρες ἐπέστρεψε στήν πρότερη ἐργασία του. Ληξίαρχος στό Ἀλγκεθίρας!

Βλέπετε, ὁ Ραχόι (ὅπως φαίνεται καί ὁ Ἰγγλέσιας) εἶχαν ἐργασία. Δέν ἔμειναν στήν πολιτική «ἀπό ἄλλο πόστο» οὔτε προσελήφθησαν ὡς «σύμβουλοι» (πού λέει ὁ λόγος) σέ κάποια μεγάλη ἑταιρεία ἤ σέ κάποια πολυεθνική. Εὐτυχῶς, δηλαδή, πού ὑπάρχουν κάποιοι σύγχρονοι «Κινγκινάτοι», οἱ ὁποῖοι σώζουν τό ὅποιο κῦρος ἔχει ἀπομείνει στήν πολιτική…

Στίς ἀρχές τοῦ ’80 εἶχα ἀποκτήσει ἰσχυρές προσβάσεις καί φιλίες στήν Νορβηγία, μέσω τοῦ ἀλησμόνητου καλοῦ συναδέλφου μου καί συγγραφέα Ράγκναρ Γκράντ Στενέ. Συνεργαζόμενος μαζί του, διετέλεσα ἀνταποκριτής περιοδικῶν καί πρακτορείων εἰδήσεων τῆς Νορβηγίας καί πῆρα συνεντεύξεις ἀπό σημαίνοντα πρόσωπα τῆς χώρας. Τό Βασιλικό Ζεῦγος, τόν πρωθυπουργό Νόρλι καί τήν πρωθυπουργό Μπρούντλαντ, ὑπουργούς καί ἀθλητές αὐτῆς τῆς ὄμορφης χώρας, τήν ὁποία γύρισα ἀπό ἄκρου εἰς ἄκρον καί ὅλες τίς ἐποχές!

Ὅταν, λοιπόν, πῆρα συνέντευξη ἀπό τήν Μπρούντλαντ, τῆς ὑπέβαλα, στό «κλείσιμο» τήν ἐρώτηση: «Ποιά εἶναι τά σχέδιά σας γιά τό μέλλον;».

Περίμενα ὁτιδήποτε ἄλλο πλήν ἐκείνου πού ἄκουσα. «Ὅταν ὁλοκληρώσω τήν θητεία μου θά φύγω γιά νά ἐργασθῶ. Πρέπει νά βγάλω καί κάποια χρήματα!»…

«Καί ἔχετε σκεφθεῖ κάτι;» ρώτησα τήν ἰατρό πού κυβέρνησε τήν χώρα της ἐπί δέκα χρόνια, μέ ἰδιαίτερη εὐαισθησία στά θέματα τῆς οἰκολογίας.

«Ἰατρός εἶμαι, κάτι θά βρεθεῖ» ἀπάντησε. Παράπονό της μεγάλο, τό ὅτι ἡ πολιτική τήν κράτησε μακριά ἀπό τήν οἰκογένεια καί τά παιδιά της.

Ἡ Γκρό Χάρλεμ ὁρίσθηκε γενική διευθύντρια στόν Παγκόσμιο Ὀργανισμό Ὑγείας. Καί εἶναι ἐκείνη πού κατήγγειλε δημόσια, τό 2003, τήν κινεζική κυβέρνηση ὅτι «δέν ἔδινε πληροφορίες γιά μιά ἀσθένεια μέ χιλιάδες θύματα στήν Κίνα», ἀναγκάζοντάς την νά δώσει πληροφορίες καί νά γλυτώσουν κάποια ἑκατομμύρια ἀνθρώπων ἀπό τόν ἰό Sars! Τί ἔκανε; Ἐξέδωσε ταξιδιωτικές ὁδηγίες πρός τήν Κίνα, ἀδιαφορώντας γιά τίς μεγάλες πιέσεις πού δεχόταν!

«Ναί, ὑπῆρξαν φωνές πού ὑποστήριζαν ὅτι οἱ ταξιδιωτικές ὁδηγίες παραῆταν ριζοσπαστικό μέτρο. Ἄκουσα ὅλα τά ἐπιχειρήματα καί μετά πῆρα τήν ἀπόφασή μου. Ἄν ὁ ΠΟΥ εἶχε εἰδοποιηθεῖ ἐγκαίρως, ὥστε νά μπορέσει νά παρέμβει καί νά προσφέρει βοήθεια, οἱ ἀπώλειες σέ ἀνθρώπινες ζωές ἀπό τόν Sars θά ἦταν πολύ μικρότερες» δήλωσε. Ὅλα εἶναι θέμα προσώπων. Καί ἐμπειρίας, φυσικά. Ἀλλά, ὅπως εἴπαμε, ἡ Μπρούντλαντ, πού εἶναι σήμερα 82 ἐτῶν, εἶχε ἐπάγγελμα καί «ἔπρεπε νά ἐργασθεῖ γιά νά βγάλει χρήματα». Κάπως ἔτσι θά ἔπρεπε νά εἶναι οἱ πολιτικοί. Παντοῦ…

Απόψεις

Τό πρωτοσέλιδο τῆς «Ἑστίας» γιά τήν νέα γενιά στά χείλη τοῦ ράπερ Λέξ!

Εφημερίς Εστία
Ὁ εὐθύς Θεσσαλονικιός ἑρμήνευσε μπροστά σέ 120.000 νέες καί νέους, σέ δύο διαδοχικές συναυλίες στό ΟΑΚΑ, τήν «Χειρότερη Γενιά», οἱ στίχοι τῆς ὁποίας περιλαμβάνουν ἀναφορά στήν ἐφημερίδα μας Ἔκρηξις κοινωνικῆς ἀμφισβητήσεως ἀπό τήν νεολαία

Παιχνίδια παραγραφῆς μέ τό Γνωμοδοτικό Τριαντόπουλου

Μανώλης Κοττάκης
OTAN τέθηκε γιά πρώτη φορά τό ζήτημα τῆς συνθέσεως τοῦ Γνωμοδοτικοῦ Συμβουλίου πού θά κληθεῖ νά ἀξιολογήσει ὡς «φυσικός δικαστής» τήν ὑπόθεση Τριαντόπουλου, ἡ Βουλή καί τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης διχάστηκαν γιά τό ποιός εὐθύνεται, πού στήν λίστα τῶν πρός κλήρωση δικαστῶν περιλαμβάνονταν κάποιοι πού ἀπεῖχαν ἕναν μῆνα ἀπό τήν συνταξιοδότηση.

Ἀκρίβεια-φωτιά σέ ὑπηρεσίες καί τρόφιμα ἐξ αἰτίας νέας πληθωριστικῆς ἐκρήξεως

Εφημερίς Εστία
Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ὄχι μόνο δέν ὑποχωρεῖ, ἀλλά ἀντιθέτως ἀκολουθεῖ ἀνοδική πορεία τούς τελευταίους δύο μῆνες.

Ἕνα κι ἕνα δέν μπορεῖ νά κάνουν ἕνδεκα

Δημήτρης Καπράνος
Ἀρκεῖ μία καί μόνη ματιά στό σημερινό –ὁμιχλῶδες καί δυσδιάκριτο– πολιτικό μας σκηνικό, γιά νά περιπέσουμε σέ βαθειά μελαγχολία.

Παρασκευή, 2 Ἰουλίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
O ΚΟΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΠΑΣΙΜΟ