Ως λάτρης του ροκ, δεδηλωμένος και αμετανόητος
Μπορώ να σας αφηγηθώ μια εντελώς ροκ ιστορία, που μας συνέβη το τελευταίο διήμερο.
Έρχεται προχθές ένα συνεργείο του Δήμου, με επί κεφαλής την κυρία αντιδήμαρχο Πρασίνου και επιθεωρεί έναν φοίνικα 100 και πλέον ετών.
Ο φοίνικας δεσπόζει στον (κατα φαντασίαν μας) πεζόδρομο της οδού Σχιστής, στην Καστέλα. Έχει ύψος μεγαλύτερο των 30 μ. Και όποτε φυσάει σχεδόν ακουμπά τα καλώδια της ΔΕΗ. “Θα τον κόψουν” μου λένε οι γείτονες,
“Θα έρθει την Παρασκευή συνεργείο να τον κόψει”. Τους απαντώ ότι “αποκλείεται να τον κόψουν διότι θα τους πάνε αυτόφωρο αν τους δουν ή θα τους μηνύσει το Δασαρχείο. “Θα κόψουνε και τα κλαδιά της συκιάς, που ακουμπάνε κι αυτά στα καλώδια, που βρίσκεται στο άχτιστο οικόπεδο” μου λένε. “Δεν θα κόψουν τίποτε!” τους απαντώ.
Μας στέλνει και ο ΔΕΔΔΗΕ ένα χαρτί “Θα κόψουμε το ρεύμα 8-10 π.μ για εργασίες”. Έρχεται χθες το συνεργείο. Μέτρησα 10 άτομα, ένα ανυψωτικό μια μπουλντόζα και κάποια ΙΧ. “Θα το κόψετε το δέντρο;” ερωτώ. “Όχι, ασφαλώς! Για να μας πάνε με χειροπέδες σαν τον Λιγνάδη;” μου λέει ο επί κεφαλής. Και μας πληροφορεί ότι απλώς θα “κουρέψουν” τα φύλλα στην κορυφή του φοίνικα, για να μην ακουμπήσουν στα σύρματα”. Ερωτώ για την
συκιά. “Τρελός είστε κύριε; Να κόψουμε κλαδιά από δέντρο που ανήκει σε ιδιώτη; Θα μας πάνε δεμένους”! Κόβουν τα κλαδιά, φεύγουν και σε λίγο έρχεται το ρεύμα. Έρχεται, δηλαδή, στο μισό μας σπίτι γιατί στο άλλο μισό δεν ανάβει τίποτε!
Τηλεφωνώ στον ΔΕΔΔΗΕ (11500) στις 9.21 π.μ. “Είμαι ο “τάδε”, μας είχατε κόψει το ρεύμα για έργα. Όταν μας το ανάψατε , το μισό μας σπίτι είναι χωρίς ηλεκτρικό” λέω στην υπάλληλο. “Είναι από το ρολόι ή από τον πίνακα;” με ρωτά. “Και πώς να ξέρω εγώ αγαπητή; Βλέπω πεσμένο το” ρελέ” και δεν σηκώνεται η ασφάλεια”. ‘Άρα είναι από το ρολόι. Δεν είναι δική μας ευθύνη, να καλέσετε ηλεκτρολόγο” μου απαντά. “Μα, τίνος είναι η ευθύνη; Εσείς μας κόψατε το ρεύμα κι εσείς μας το γυρίσατε μισό!” της απαντώ. “Να φέρετε ηλεκτρολόγο, να τον πληρώσετε και να μας κάνετε αίτηση και να ζητάτε αποζημίωση!” είναι η απάντηση. “Για καθίστε, κυρία μου.
Εμείς είμαστε της ΔΕΗ πελάτες χρόνια και δεν πήγαμε σε “παρόχους επειδή…” με διακόπτει εκνευρισμένη. “Ακούστε κύριε, εδώ είναι ΔΕΔΔΗΕ! ¨οπου και να πάτε, σε όποιον πάροχο, με εμάς θα έχετε να κάνετε.” Προσπαθώ να επιμείνω. “Μα, καλά, αφού η βλάβη έγινε με δική σας παρέμβαση”. Είναι πλέον εκνευρισμένη η κυρία. “Δώστε μου τον αριθμό παροχής σας, θα στείλω υπάλληλο, θα χρεωθείτε 40 ευρώ και αν είναι θέμα ρολογιού θα τα πληρώσετε άδικα. Και ενημερώνω για άκοπη μετάβαση”. Τρελαίνομαι. “Και πώς ξέρετέ ότι είναι άσκοπη η μετάβαση πριν δει ο υπάλληλος τί συμβαίνει;”. “Είπα ενημερώνω, κύριε. Αν δεν είναι άσκοπη, δεν θα χρεωθείτε”! Αυτά, για να ξέρουμε τί συμβαίνει και σε ποιά χώρα ζούμε. Φυσικά, έφερα ηλεκτρολόγο “απ έξω”…
