Ὁ φίλος μου εἶναι ἀπό τούς πρώτους οἱ ὁποῖοι ἐπλήγησαν ἀπό τόν «κορωνοϊό»
Ἐμφάνισε τά συμπτώματα, ἔσπευσε στούς γιατρούς καί κατέληξε σέ Μονάδα Ἐντατικῆς Θεραπείας. Πάλεψε μέ τόν ἐπικίνδυνο καί θανατηφόρο ἰό καί μόλις τίς τελευταῖες μέρες κατόρθωσε νά ἐπιστρέψει στό γραφεῖο του καί νά ἀρχίσει τήν προσπάθεια τῆς ἐπανόδου στήν «κανονικότητα».
Γνωρίζοντας τί ἀκριβῶς σημαίνει ἡ προσβολή ἀπό τόν ἰό καί ἡ ὅλη περιπέτεια στήν ὁποία ἐμπλέκεται ὁ ἀσθενῶν. Διερωτῶμαι ποῦ στήν εὐχή βρίσκουν κάποιοι (καί εἶναι πολλοί) τήν διάθεση νά ὑποστηρίζουν ὅτι «ὁ ἰός εἶναι μούφα», ὅτι «δέν ὑπάρχει κορωνοϊός», ὅτι «εἶναι ἀνακάλυψη τοῦ Γκέιτς γιά νά ’κονομήσει ἀπό τά ἐμβόλια», ὅτι «ὁ Κυριάκος καί ὁ Τσιόδρας εἶναι στό κόλπο» καί ἄλλες γελοιότατες κτηνωδίες, τίς ὁποῖες ὄχι μόνο φιλοξενοῦν διάφορα ΜΜΕ, ἀλλά ἐνστερνίζονται καί διαλαλοῦν ἀκόμη καί ἄνθρωποι μορφωμένοι καί μέ ἐπιστημονική κατάρτιση!
Προφανῶς, αὐτοί πού ἰσχυρίζονται ὅλος αὐτές τίς βλακεῖες (πολλοί ἐκ προμελέτης εἴτε γιά νά πλήξουν πολιτικούς ἀντιπάλους εἴτε γιά νά προσεταιρισθοῦν τό –ἀρκετά μεγάλο– ἡμιμαθές καί ἐπιρρεπές στήν «συνωμοσιολογία» κοινό) δέν ἔχουν κάποιο δικό τους ἤ στενό φιλικό τους πρόσωπο, τό ὁποῖο ὑπέστη ἤ ὑφίσταται τήν φοβερή δοκιμασία.
Δέν ἔχουν δεῖ καί δέν γνωρίζουν τίς «οὐρές» πού ἀφήνει ἡ ἀσθένεια, τά κινητικά καί ἀναπνευστικά προβλήματα πού «μένουν πίσω» ὅταν ὁ ἰός ὑποχωρεῖ νικημένος. Ἔχω τήν τύχη νά εἶναι ἰατροί –καθηγητές– οἱ περισσότεροι φίλοι, πού ἀποτελοῦν τήν συντροφιά μας. Κάθε τόσο τούς ἀκούω νά ἐκφράζουν τήν ἀνησυχία τους γιά τήν πορεία τῆς πανδημίας, κάθε τόσο μοῦ θυμίζουν τήν μάσκα, τό πλύσιμο τῶν χεριῶν, τήν τήρηση τῶν ἀποστάσεων, τήν ἀποφυγή ὅποιου συνωστισμοῦ. Κι ὅταν κάνω κουβέντα γιά διακοπές μοῦ θυμίζουν ὅλοι πόσο τυχερός εἶμαι πού ἔχω τό ἐξοχικό στήν Σαλαμῖνα. «Ἐκεῖ νά κάτσεις καί νά πηγαίνεις σέ ὅσο τό δυνατόν πιό ἔρημες παραλίες» μοῦ λένε…
Κι ἐγώ τούς ἀκούω μέ ἱερή κατάνυξη καί ὅσο μπορῶ (πού μπορῶ μιά χαρά) ἐφαρμόζω τά μέτρα πού μοῦ προτείνουν. Καί στό σπίτι, ὅλα γίνονται μέ προσοχή. Ἀπολύμανση τῶν παπουτσιῶν στό κεφαλόσκαλο, ἀφήνοντας τά πάντα ἔξω ἀπό τό σπίτι, ἀντισηπτικό γιά τά χέρια, ἀραιά στό τραπέζι καί ὅλα τά ἄλλα…
Δέν ὑπάρχει κανένας λόγος νά «χαλαρώσουμε» ὅσο ὁ κίνδυνος παραμονεύει ἀπ’ ἔξω. Χαλαρώνεις ὅταν ἔχεις «καθαρίσει», ὅταν ἔχεις τελειώσει τήν δουλειά σου, ὅταν δέν ἔχεις κάτι πού νά σέ κρατᾶ σέ ἐγρήγορση. Ἐδῶ πῶς νά χαλαρώσεις ὅταν ὁ ἰός σκοτώνει; Καί τί εἶναι ὅλα ἐτοῦτα μέ τίς ἐπιθέσεις κατά τοῦ Τσιόδρα καί τῶν ἄλλων γιατρῶν, πού παίζουν καθημερινά τόν «πάκ-μάν» μέ τόν ἰό, προσπαθώντας νά κρατήσουν καθαρό τόν πληθυσμό καί νά μήν «κρεμάσουν» τό προβληματικό –οὕτως ἤ ἄλλως– Ἐθνικό Σύστημα Ὑγείας!
Ἐπιτρέψτε μου νά μιλῶ ὡς ἔχων ἰδίαν ἀντίληψη περί τοῦ ἰοῦ καί τῶν κινδύνων πού μεταφέρει. Μήν ἀκοῦτε τούς «τιποτόφρονες» καί «τσεπολάγνους». Εἶναι γνωστοί καί πρέπει νά εἶναι ἐξαιρετέοι. Ὁ ἰός εἶναι ἐδῶ! Ἄς τόν ἀποφύγουμε. Πολύ σχολαστικά!
