Η ΔΕΥΤΕΡΗ φάση τῆς μάχης κατά τοῦ κορωνοϊοῦ στήν πατρίδα μας δέν θά ὁμοιάζει σέ τίποτε μέ τήν πρώτη
Ἡ ἀτμόσφαιρα πειθαρχίας, κατανόησης καί ὑπακοῆς πού ἐπικρατοῦσε στήν ἑλληνική κοινωνία τόν περασμένο χειμῶνα ἀνήκει ἐδῶ καί καιρό στό παρελθόν. Τήν θέση της ἔχει καταλάβει ἡ κόπωση, ὁ ἐκνευρισμός, ὁ θυμός, ἡ ἀμφιβολία, τό ἄγχος, ἡ ἀβεβαιότητα, ἡ ἀμφισβήτηση, ἡ ἀνασφάλεια. Καί τοῦτο πρέπει νά γίνει κατανοητό ἀπό ὅλους τούς πρωταγωνιστές. Θά σταθῶ σήμερα στόν προσηνῆ καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, ὁ ὁποῖος ἐσχάτως μέ εὐθύνη καί τῆς Κυβέρνησης καί τῆς ἀντιπολίτευσης ἀλλά καί τοῦ ἰδίου του τοῦ ἑαυτοῦ κινδυνεύει νά εἶναι ὁ πρῶτος πού θά μπεῖ στό κάδρο τῆς ἀντιπαράθεσης. Πιθανόν καί νά πληρώσει ἕνα μάρμαρο πού δέν τοῦ ἀναλογεῖ ἐξ ὁλοκλήρου.
Ἡ Κυβέρνηση ἔκανε τό λάθος νά ζητήσει τήν στήριξή του μέ non paper ἀπό πρόθυμα Μέσα Ἐνημέρωσης, τά ὁποῖα μέ φανατισμό νεοφώτιστου τά δημοσίευσαν μαζί μέ τό τρέχον ρεπορτάζ. Ἐκθέτοντάς τον. Ἡ ἀντιπολίτευση στήν προσπάθειά της νά βγεῖ ἀπό τά ἀδιέξοδά της ἔθεσε μέ εὐκολία τόν καθηγητή στό στόχαστρο γιά μιά ἀναφορά του σχετικά μέ τά Μέσα Μεταφορᾶς. Μέγα θέμα! Καί ὁ ἴδιος τέλος μέ τήν γενικότερη τοποθέτησή του στήν πρώτη δημόσια ἐμφάνισή του μετά ἀπό καιρό, ἔκανε πολλούς νά τόν παρατηροῦν προσεκτικά μέ ἄλλο μάτι καί ὑπό γωνίαν. Θεωρῶ ὅτι τό πρῶτο βάρος τῆς εὐθύνης γιά νά μήν μπεῖ ἡ ἐπιστήμη στό κέντρο τῆς ἀντιπαράθεσης μεταξύ τῆς πολιτικῆς τόν ἔχει ὁ ἴδιος ὁ καθηγητής . Εἰδικῶς ἄν πρέπει μέ τόν μειλίχιο τρόπο πού διακρίνει τίς δημόσιες παρεμβάσεις του νά «Ὑπηρετεῖ» ἐν τέλει ἀποφάσεις μέ τίς ὁποῖες εἶχε ριζική διαφωνία στό παρασκήνιο ὅλους τούς μῆνες πού μεσολάβησαν μετά τήν ἄρση τοῦ πρώτου lockdown. Στίς Δημοκρατίες οἱ εἰδικοί εἰσηγοῦνται, ἀλλά τίς ἀποφάσεις τίς λαμβάνουν οἱ πολιτικοί. Οἱ εἰδικοί δέν ἔχουν καμμία δουλειά νά «στρώνουν» μέ τίς τοποθετήσεις τους τό χαλί ἐπί τοῦ ὁποίου πατοῦν πάνω οἱ πολιτικοί. Ἡ ἀτμόσφαιρα πού ἐπικρατοῦσε στήν Ἑλλάδα τόν περασμένο χειμῶνα καί ἐπέτρεπε στόν κύριο Τσιόδρα ἐκτός ἀπό τό ταλέντο του στήν ἰατρική, νά ξεδιπλώνει ἐλέῳ τῆς λαϊκῆς του καταγωγῆς καί τό επικοινωνιακό του ταλέντο, εἴτε ἐπισκεπτόμενος οἴκους εὐγηρίας, εἴτε καταυλισμούς τσιγγάνων, εἴτε τό νοσηλευτικό προσωπικό τοῦ Θριασίου, δυστυχῶς δέν ὑπάρχει πιά. Καί ἡ ἀπογευματινή ἐνημέρωση σέ ἐθνικό δίκτυο δέν προσφέρεται πλέον γιά γενικότερες φιλοσοφικές προσεγγίσεις, γιά ἀπαγγελία Ἐλύτη, γιά ἀναφορές στήν Πρωτομαγιά καί σέ ἀγαπημένα ἰταλικά τραγούδια, γιά δάκρυα καί συγκίνηση γιά τούς γέροντες. Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ὁ κόσμος ἄκουγε. Τά λόγια τοῦ κυρίου Τσιόδρα ἦταν πράγματι βάλσαμο στήν καρδιά του. Ἡ εἰκόνα του στό ψαλτήρι τῆς Ἐκκλησίας στά Σπάτα προσέφερε ἀνάσα καί ἀνακούφιση. Τώρα ὅμως ἀμφίβολο. Ὁ κόσμος δέν ἀκούει. Θέλει ἀποτελέσματα καί τήν ζωή του πίσω.
Μολονότι ἀναγνωρίζω στόν κύριο Τσιόδρα ὅτι ξέρει καλά τόν Ἕλληνα ὥστε νά ἀπευθύνεται στό φιλότιμό του (συνείδηση) καί ὄχι στήν πειθαρχία μέ τό μαστίγιο, εἶμαι βέβαιος ὅτι ἡ αὐτή τακτική δέν θά «πιάσει» ὅσο στό παρελθόν. Δέν εἶναι δουλειά τοῦ καθηγητῆ ἄλλως τε νά εἶναι ὁ «γητευτής» τῶν Ἑλλήνων. Γιά ἄλλο λόγο τοποθετήθηκε στήν ἐπιτροπή.
Δύο ἐπισημάνσεις ἀπό τήν τελευταία του παρέμβαση. Εἶπε δῆθεν ἀδιάφορα ὅτι ἔχει νά πάει καφετέρια ἀπό τόν περασμένο Φεβρουάριο. Γιά τόν ἑαυτό του ὁμιλοῦσε, ὄχι γιά τούς ἄλλους. Δέν ἐπέβαλλε σέ κανέναν κάτι. Ὡστόσο ἕνας ἔξυπνος τρίτος καταλάβαινε ἀμέσως ὅτι ἔδινε γραμμή: Μακριά ἀπό τά καφέ. Καί ἕνας πιό ἔξυπνος ἀκόμη: Καταλάβαινε ὅτι προετοίμαζε γλυκά τήν ἀπόφαση τοῦ Πρωθυπουργοῦ γιά τό λουκέτο στήν ἑστίαση. Δέ χρειάζονται αὐτά. Αὐτό εἶναι τό πρῶτο πού ἔχω νά παρατηρήσω. Τό ἀρνητικό. Μαζί μέ αὐτό πού τοῦ ξέφυγε ὅτι εἶναι «ἀδύνατον νά ἀγοραστοῦν νέα λεωφορεῖα» καί ἔδωσε πάτημα στόν ΣΥΡΙΖΑ νά τοῦ ἐπιτεθεῖ. Σφάλμα καί αὐτό. Δέν εἶναι δουλειά ἑνός καθηγητῆ νά γνωμοδοτεῖ ἐπί αὐτῶν.
Τό δεύτερο πού ἔχω νά ἐπισημάνω εἶναι τό θετικό. Δέν ξέρω πόσο συγκίνησαν οἱ ἀναφορές τοῦ κυρίου Τσιόδρα γιά τόν φασισμό καί τήν 28η Ὀκτωβρίου, ἀλλά τό βέβαιον εἶναι ὅτι ἔχει ἀξία ὁ τρόπος πού ἀπευθύνθηκε στούς Ἕλληνες.
Μέ ἕνα τρόπο μοναδικό ἐξήγησε ὅτι οἱ περιορισμοί πού θά μᾶς ἐπιβληθοῦν λαμβάνονται χάριν τῆς ἐλευθερίας μας. Πρέπει νά ἔχεις μοναδικό ταλέντο γιά νά συσκευάσεις μέ πειθώ τήν ἀπαγόρευση μέ τήν ἐλευθερία. Ὁμολογῶ τά κατάφερε. Ἐπειδή στούς μῆνες πού ἔρχονται ἡ ἀξιοπιστία τῆς πολιτικῆς ἴσως δεχθεῖ ἰσχυρά πλήγματα μέ ἀποτέλεσμα αὐτή νά μήν μπορεῖ νά ἀποταθεῖ μέ πειθώ στούς πολῖτες, ὁ κύριος Τσιόδρας ἔχει ἕνα μεγάλο χρέος: νά προστατέψει τό προσωπικό του κεφάλαιο ἐμπιστοσύνης πού οἰκοδόμησε μέ τούς Ἕλληνες. Ὑπό προϋποθέσεις μπορεῖ νά εἶναι ὁ μόνος πού θά μπορεῖ νά ἀπευθυνθεῖ μέ ἀξιοπιστία στόν κόσμο. Ἀρκεῖ νά μήν κάνει λάθη σάν τῆς προχθεσινῆς συνέντευξης. Καί βεβαίως νά ἀπαγορεύσει στήν Κυβέρνηση νά κάνει χρήση τοῦ ὀνόματός του στά non papers της.
Δέν ἔχει ἀνάγκη προστατῶν ὁ κύριος Τσιόδρας. Ἀκόμη καί στά λάθη του ἔχει ἀποδείξει ὅτι μπορεῖ νά προστατεύει τόν ἑαυτό του μόνος. Χωρίς τό ἱππικό.
