Νησιά ὑπό κατοχή

Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ Βορείου Αἰγαίου Κώστας Μουτζούρης εἶναι παλαιός γνώριμος, τολμῶ νά πῶ καί φίλος

Ἀπό τόν καιρό τῆς Πρυτανείας του στό Ἐθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνεῖο. Ἄνθρωπος συναινετικός μέ ἀποδοχή ἀπό ὅλους τούς πολιτικούς χώρους –ἡ προηγούμενη κυβέρνηση τοῦ ἀνέθεσε νά ὀργανώσει τό Πανεπιστήμιο τῆς Δυτικῆς Ἀττικῆς– δέν διστάζει νά ρισκάρει, νά τολμᾶ, νά διεκδικεῖ καί νά μπαίνει στήν φωτιά. Δέν δίστασε νά ἐγκαταλείψει τήν ὡραία Κηφισιά ὅπου μένει γιά νά βρεθεῖ στήν πρώτη γραμμή τοῦ ἀγῶνα, στά νησιά τοῦ ἀκριτικοῦ μας Αἰγαίου. Φαινόμενο μᾶλλον σπάνιο στήν πατρίδα μας. Τόν συνάντησα χθές ἀξημέρωτα στά Kappa Studios, στόν τηλεοπτικό σταθμό «Ἀντέννα» στά Σπάτα, καί μέχρι νά μποῦμε στό στούντιο τῆς ἐκπομπῆς τοῦ Γιώργου Παπαδάκη, συζητήσαμε ἀναλυτικά γιά τήν κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στά νησιά.

Ἦταν ἡ ἑπομένη τοῦ μεγάλου συλλαλητηρίου τῆς Μυτιλήνης, τό ὁποῖο μερικά συστημικά ΜΜΕ ἀπέκρυψαν ἀπό τούς πολῖτες. Ἔμοιαζε ψύχραιμος ἀλλά καί σέ ἀπόγνωση. Καί τοῦτο γιά δύο λόγους. Ὁ πρῶτος θά ἔπρεπε νά εἶναι κατανοητός ἀπό ὅλους ἐμᾶς τούς βολεμένους στήν Ἀθήνα, ἀλλά ἄν κρίνω ἀπό τά σχόλια τῆς «Αὐγῆς» πού κατηγόρησε τόν Μουτζούρη γιά συνωμοσιολογία, δέν εἶναι: τό μεταναστευτικό συνιστᾶ μείζονα ἀπειλή γιά τήν ἐθνική μας ἀσφάλεια. Ἄν στούς 90.000 κατοίκους τῆς Λέσβου ἀντιστοιχοῦν σήμερα 30.000 μουσουλμάνοι μετανάστες καί στούς 30.000 κατοίκους τῆς Σάμου ἀντιστοιχοῦν 10.000 μουσουλμάνοι μετανάστες, εὔλογα διερωτᾶται κανείς πῶς θά συμπεριφερθοῦν ὅλοι αὐτοί σέ ἐνδεχόμενο θερμό ἐπεισόδιο. Ὑπέρ ποίου θά ἐκδηλωθοῦν προκαλῶντας ἀναταραχές. Εὔλογα διερωτᾶται κανείς ἐπίσης πόσοι ἀπό ὅσους φθάνουν μέ τίς βάρκες στά νησιά εἶναι μετανάστες καί πόσοι πράκτορες τῆς ΜΙΤ. Καί τί προβοκάτσιες ὀργανώνουν στήν ἑλληνική ἐνδοχώρα οἱ πράκτορες τῆς ΜΙΤ πού δέν μεταφέρονται βεβαίως στά hot spots· ἁπλῶς ἐξαφανίζονται.

Ὁ δεύτερος λόγος γιά τόν ὁποῖο κτυπᾶ ἠχηρά τό καμπανάκι πρός τήν Κυβέρνηση, ὁ κ. Μουτζούρης ὁ ὁποῖος εἶχε χθές ἐνδιαφέρουσα συζήτηση μέ τόν ὑπουργό Ἐπικρατείας Γιῶργο Γεραπετρίτη στό Μαξίμου, εἶναι ὅτι οἱ μετανάστες ἔχουν διαλύσει τήν ζωή τῶν κατοίκων τοῦ Βορείου Αἰγαίου. Τό νοσοκομεῖο ἔχει στήν οὐσία καταληφθεῖ ἀπό τούς ἴδιους. Οἱ κλῖνες γεμᾶτες. Τό ΕΚΑΒ πάει κι ἔρχεται στήν Μόρια. Τό βράδυ τῆς Πρωτοχρονιᾶς στίς ἐννέα γεννήσεις πού καταγράφηκαν οἱ ὀκτώ ἦταν ἀπό γυναῖκες μεταναστῶν καί ἡ μία μόνο ἀπό γυναῖκες χριστιανῶν. Τά ΑΤΜ στίς τράπεζες εἶναι γιά πολλές ὧρες τῆς ἡμέρας ἀπλησίαστα γιά τούς κατοίκους τῆς Μυτιλήνης. Τεράστιες οὐρές μεταναστῶν μέ τήν χρεωστική κάρτα πού τούς δίνουν οἱ ΜΚΟ στό χέρι, στέκονται μπροστά στά «διαβολομηχανήματα» γιά νά εἰσπράξουν τά 450 εὐρώ πού δικαιοῦνται, καί ἐμποδίζουν ἀντικειμενικά τήν πρόσβαση στούς ντόπιους. Τά στοιχεῖα γιά τήν ἐγκληματικότητα εἶναι ἀπογοητευτικά. Τό κόστος τῆς σίτισής τους τρεῖς φορές τήν ἡμέρα μέ διαγωνισμούς πού διεξάγει ἕνα τετραήμερο ὁ στρατός (γιά νά προσαρμόζεται τό κονδύλι στόν κυμαινόμενο ἀριθμό τους), φθάνει ἐτησίως τά 40-45 ἑκατομμύρια εὐρώ. Ὅλα αὐτά τά στοιχεῖα καί ἄλλα ἀκόμη καί τίς πιθανές συνέπειες πού ὑπάρχουν γιά τήν δημόσια ὑγεία, σκοπεύει νά παρουσιάσει ὁ Περιφερειάρχης σέ εἰδική συνέντευξη Τύπου τό προσεχές διάστημα. Δέν διαλανθάνει βεβαίως τήν προσοχή του –αὐτό προέκυψε ἀπό τήν συζήτηση πού εἴχαμε– ὅτι ἕνα τμῆμα τῆς τοπικῆς κοινωνίας ἐπωφελεῖται ἀπό τήν παραμονή τῶν μεταναστῶν. Τά οὐζερί σφύζουν ἀπό ζωή. Μετανάστες, ἄνδρες τῶν περίεργων ΜΚΟ (στήν πλειονότητά τους Ἄραβες καί Ὁλλανδοί), ἄνδρες τῆς Frontex πίνουν κάθε ἀπόγευμα ἀμέριμνοι τό «Πλωμάρι» τους καί τόν «Βαρβαγιάννη» τους, ἐνῶ τά τουρκικά μαχητικά σφυρίζουν πάνω ἀπό τά κεφάλια τῶν κατοίκων τῆς Λέρου νοτιότερα. 3.000 δωμάτια ἔχουν ἐνοικιαστεῖ σέ ἄνδρες καί γυναῖκες τῶν ΜΚΟ, οἱ φοιτητές μας μέ δυσκολία βρίσκουν στέγη. Τά σοῦπερ μάρκετ, μέ πρῶτα τά γερμανικά, κάνουν χρυσές δουλειές. Ἡ γῆ στήν Μόρια μισθώνεται ἔναντι ἁδρᾶς ἀποζημίωσης πού ἐγκρίνουν οἱ ΜΚΟ στούς γηγενεῖς κατοίκους γιά νά ἁπλώνεται ἡ δομή φιλοξενίας.

Ὡστόσο, ὅλα αὐτά ἀφοροῦν τούς ὀλίγους. Ὁ Περιφερειάρχης γνωρίζει ἄριστα ὅτι οἱ πολλοί πλήττονται. Καταλαβαίνει ὅτι τά νησιά μας στόν εὐαίσθητο χῶρο τοῦ Βορείου Αἰγαίου τελοῦν ὑπό κατοχή. Ξέρουν πώς μιά προβοκάτσια ἀρκεῖ γιά νά πάρουν φωτιά. Ὁ Μουτζούρης δέν ἔχει ὕπνο ἔχοντας ὡς δεδομένο ὅτι μετανάστες ἀπό 77 διαφορετικές ἐθνικότητες στέκονται πάνω στά νησιά μας σήμερα. Μά καί ἐμεῖς γνωρίζουμε κάτι ἀκόμη: ὅτι τό μεταναστευτικό δέν εἶναι ζήτημα ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, μόνο. Εἶναι καί ζήτημα κοινωνικῆς συνοχῆς. Εἶναι καί ζήτημα ἐθνικῆς ἀσφαλείας. Εἶναι μακροπρόθεσμα καί ζήτημα ἐθνικῆς ταυτότητας. Ἀλλοίωσης τῆς ἐθνικῆς ταυτότητας, κατά τό 58% τῶν Ἑλλήνων σύμφωνα μέ ἔρευνα τῆς διαΝΕΟσις.

Τό μεταναστευτικό, τέλος, ἱεραρχεῖται πλέον ὡς τό δεύτερο βασικό πρόβλημα τῆς χώρας ἀπό ἐκεῖ πού ἦταν ἕβδομο, πρίν ἀπό μερικούς μῆνες. Δέν χωροῦν πείσματα ἐδῶ, οὔτε ἰδεοληψίες. Ἡ Κυβέρνηση θά βρεθεῖ ἀργά ἤ γρήγορα ἀντιμέτωπη μέ ἕνα λαϊκό διακομματικό ποτάμι. Καλό εἶναι νά διαμορφώσει ἡ ἴδια τήν κατεύθυνση τῆς ροῆς τοῦ ποταμοῦ ἀπό τό νά κολυμπήσει κόντρα στόν ποταμό. Ὡραῖες οἱ πολυπολιτισμικές προσεγγίσεις, δέ λέω, ἀλλά αὐτές κάνουν γιά χῶρες πού δέν ἔχουν σύνορα μέ τήν Τουρκία. Ἐμεῖς ἔχουμε.