Να τους βάλουμε κι ένα αστέρι στο πέτο

Nα, λοιπόν, που οι «θεωρίες συνωμοσίας» δεν είναι τόσο θεωρίες!

Να που η νοοτροπία των βορείων χωρών, εκεί, δηλαδή, που οι ηλικωμένοι απορρίπτονται στοιβαζόμενοι σε «οίκους ευγηρίας» , που στην πραγματικότητα είναι προθάλαμοι νεκροταφείων, απλώνεται παντού, με πρόσχημα τον «κορωνοϊό»…

Διαβάστε το ρεπορτάζ: « Xαρακτηριστικά το ECDC (European Centre for Disease Prevention and Control) αναφέρει ότι οι ηλικιωμένοι καλό είναι να βρίσκονται σε «cocooning», δηλαδή περιορισμένοι στην ασφάλεια των σπιτιών τους, ακόμη και όταν ξεκινήσει η σταδιακή αποκλιμάκωση των μέτρων. Το ίδιο αναφέρει και για όσους φιλοξενούνται σε δομές φροντίδας ηλικιωμένων αλλά και στα κέντρα νοσηλείας χρονίως πασχόντων.

Για να υλοποιηθεί και να είναι αποτελεσματική η πολιτική απομόνωσης των ηλικιωμένων, δρομολογούνται καίριες ρυθμίσεις σχετικά με την καθημερινότητά τους. Μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης και των υπηρεσιών της θα διασφαλιστεί ότι οι ηλικιωμένοι βρίσκονται σε μία συγκεκριμένη κατοικία την οποία θα δηλώσουν και δεν θα μετακινούνται. Οι υπηρεσίες και το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» θα φροντίζουν για την κατ’ οίκον παράδοση τροφίμων και φαρμάκων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης.

Για τις περιπτώσεις που χρειάζεται να βγαίνουν για αγορές στα σούπερ μάρκετ ή στα φαρμακεία, θα δοθούν πιθανώτατα συγκεκριμένες πρωινές ζώνες για τους ηλικιωμένους για τις αγορές τους. Στο ίδιο πλαίσιο θα ρυθμιστεί με τις τράπεζες και η εξυπηρέτηση των ηλικιωμένων, π.χ. κατά τις ημέρες πληρωμής συντάξεων, με αυστηρούς και συγκεκριμένους όρους, ώστε εκείνοι να βρίσκονται σε προστατευτικό περίβλημα ενώ θα αίρονται σταδιακά τα μέτρα για τον υπόλοιπο πληθυσμό.»… Και γιατί να μην τους κολλάμε στο πέτο κι ένα αστέρι, λέω εγώ; Γιατί να μας «ξεφύγει» κανένας εξηνταπεντάρης, που είναι με μικρός για σύνταξη αλλά μεγάλος για να κυκλοφορεί στον δρόμο; Τί είναι αυτές οι ακρότητες; Θα ενδώσει η Ελλάδα σε μια τέτοια ρατσιστική αντιμετώπσιη των «άνω των 65»; Από πού ως πού οι «ηλικιωμένοι» είναι επικίνδυνοι για την δημόσια ασφάλεια; Οι «ηλικιωμένοι» βγήκαν κι έτρεχαν στις παραλίες ή όργωναν τα αλσύλια;
Θα δεχθεί αυτό τον διωγμό που θυμίζει άλλες εποχές, ο πρωθυπουργός του οποίου ο πατέρας έγινε πρωθυπουργός στα 72 του και παρέμεινε βουλευτής μέχρι τα 90;

«Τί στην ευχή απόψεις είναι αυτές την ώρα που το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται και όλοι μιλούν για «Σύνταξη στα 70»; Κι αν θέλουν να «σώσουν» τα Ταμεία γιατί δεν εξασφαλίζουν θέσεις εργασίας (και συνεπώς ασφαλιστικές εισφορές) παρά επιχειρούν να «ξεκάνουν» τους «άνω των 65» κλείνοντάς τους (με το ζόρι και χωρίς λόγο) σε τέσσερεις τοίχους;
Και θα δεχθεί να μετάσχει σε ένα τέτοιο σχέδιο «απομονώσεως» (δηλαδή απορρίψεως) των «άνω των 65» ο καθηγητής Τσιόδρας, που βούρκωσε στην αναφορά και μόνο του θανάτου κάποιων ηλικιωμένμων;

«Μάλλον κάποιοι στην κυβέρνηση δεν έχουν καταλάβει ότι εδώ είναι Ελλάδα. Και ίσως έφθασε η στιγμή για ένα Κόμμα των «Άνω των 65», που θα κερδίσει το 22% τουλάχιστον των ψήφων! Εκτός και αν αλλάξουν και το Σύνταγμα με ΠΝΠ!» μου είπε ο Αργύρης, 67 ετών, που έχει «βγει» στην σύνταξη αλλά δεν την έχει δει ακόμη!

Απόψεις

Τό πρωτοσέλιδο τῆς «Ἑστίας» γιά τήν νέα γενιά στά χείλη τοῦ ράπερ Λέξ!

Εφημερίς Εστία
Ὁ εὐθύς Θεσσαλονικιός ἑρμήνευσε μπροστά σέ 120.000 νέες καί νέους, σέ δύο διαδοχικές συναυλίες στό ΟΑΚΑ, τήν «Χειρότερη Γενιά», οἱ στίχοι τῆς ὁποίας περιλαμβάνουν ἀναφορά στήν ἐφημερίδα μας Ἔκρηξις κοινωνικῆς ἀμφισβητήσεως ἀπό τήν νεολαία

Παιχνίδια παραγραφῆς μέ τό Γνωμοδοτικό Τριαντόπουλου

Μανώλης Κοττάκης
OTAN τέθηκε γιά πρώτη φορά τό ζήτημα τῆς συνθέσεως τοῦ Γνωμοδοτικοῦ Συμβουλίου πού θά κληθεῖ νά ἀξιολογήσει ὡς «φυσικός δικαστής» τήν ὑπόθεση Τριαντόπουλου, ἡ Βουλή καί τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης διχάστηκαν γιά τό ποιός εὐθύνεται, πού στήν λίστα τῶν πρός κλήρωση δικαστῶν περιλαμβάνονταν κάποιοι πού ἀπεῖχαν ἕναν μῆνα ἀπό τήν συνταξιοδότηση.

Ἀκρίβεια-φωτιά σέ ὑπηρεσίες καί τρόφιμα ἐξ αἰτίας νέας πληθωριστικῆς ἐκρήξεως

Εφημερίς Εστία
Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ὄχι μόνο δέν ὑποχωρεῖ, ἀλλά ἀντιθέτως ἀκολουθεῖ ἀνοδική πορεία τούς τελευταίους δύο μῆνες.

Ἕνα κι ἕνα δέν μπορεῖ νά κάνουν ἕνδεκα

Δημήτρης Καπράνος
Ἀρκεῖ μία καί μόνη ματιά στό σημερινό –ὁμιχλῶδες καί δυσδιάκριτο– πολιτικό μας σκηνικό, γιά νά περιπέσουμε σέ βαθειά μελαγχολία.

Παρασκευή, 2 Ἰουλίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
O ΚΟΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΠΑΣΙΜΟ