Μέ δημοσιογραφία πού δέν κρύβει τίς εἰδήσεις
ΠOIA τύχη μπορεῖ νά ἔχει ἡ ἔκδοση μιᾶς ἀκόμη ἐφημερίδας, ὅταν οἱ Ἕλληνες ἔχουν ἐγκαταλείψει τό χαρτί καί «χαϊδεύουν» ὅλη μέρα, σκυφτοί, τό κινητό τους ἀναζητώντας πληροφόρηση στήν μικρή τετράγωνη ὀθόνη του; Μέ ποιά ἐπιχειρήματα μπορεῖ νά πείσει κανείς τήν νέα γενιά νά σπεύσει ἕως τό πλησιέστερο σημεῖο πώλησης νά ἀγοράσει ἐφημερίδα ὅταν ἐκείνη καθηλωμένη ξενυχτᾶ μπροστά στόν ὑπολογιστή της γιά νά μαθαίνει τά νέα ἀπό ἀσύντακτες συλλογικότητες καί ἀπό ἐρασιτέχνες ρεπόρτερ μέσῳ τοῦ facebook μέ τήν γνωστή διαδικασία τῆς διασπορᾶς πού ἀγγλιστί ὀνομάζεται Share; Εἶναι δυνατόν τό «τυπωθήτω» νά ἀνταγωνιστεῖ τήν “google”; Αὐτές τίς ἐρωτήσεις κάναμε στούς ἑαυτούς μας ὅταν λάβαμε τήν ἀπόφαση νά προχωρήσουμε στήν ἔκδοση τῆς κυριακάτικης ἐκδόσεως τῆς «Ἑστίας». Γιατί πράγματι ἡ ἐποχή ἀλλάζει, δέν εἶναι εὔκολη. Δέν προσφέρεται γιά «ἡρωισμούς». Τόσο ὁ ἐκδότης τοῦ Ὁμίλου «Ἑστία Ἐπενδυτική» Ἰωάννης Φιλιππάκης, ὁ ὁποῖος εἶχε τήν ἰδέα, ὅσο καί ὅλοι ἐμεῖς πού ἀναλαμβάνουμε τό βάρος εὐθύνης τῆς ἔκδοσης, πιστεύουμε βαθιά μέσα μας σέ ἕνα πρᾶγμα: Δέν πεθαίνουν οἱ ἐφημερίδες. Ἡ σκέψη πεθαίνει! Καί ἐμεῖς θεωροῦμε ὅτι μέ τίς δυνάμεις μας μποροῦμε νά ἀναστήσουμε τήν σκέψη. Μποροῦμε νά ταράξουμε τά λιμνάζοντα ὕδατα. Μποροῦμε νά ἐπιστρέψουμε στήν δημοσιογραφία πού ἀναδεικνύει τά σπουδαῖα καί τά σημαντικά. Τήν δημοσιογραφία πού ἔχει ἄποψη καί δέν διστάζει νά «πλοηγήσει» τόν ἀναγνώστη σέ νέους δρόμους. Τήν δημοσιογραφία πού ἔχει τήν πληροφορία καί δέν τήν κρύβει, δέν τήν «θάβει». Τήν δημοσιογραφία τῆς ἐμπιστοσύνης.
Θεωροῦμε ὅτι οἱ ἐφημερίδες ἔχουν μέλλον ἄν ἀποκαλύπτουν τίς εἰδήσεις καί δέν τίς ἀποσιωποῦν. Ἄν ἔχουν ἐπιρροή καί παρέμβαση στίς κοινωνίες. «Ἐπίδραση», πιό σωστά, γιά νά χρησιμοποιήσουμε μιά λέξη τοῦ σπουδαίου Γιώργου Θεοτοκᾶ. Θεωροῦμε ἐπίσης ὅτι ὁ Τύπος ἔχει μέλλον, ἐπειδή εἶναι συλλογικό προϊόν καί ὄχι διαδρομή μοναχική. Προϊόν πού προκύπτει ἀπό τόν διάλογο καί τήν σύνθεση ἐπαγγελματιῶν δημοσιογράφων, ἔμπειρων καί νεώτερων. Μέ τίς σκέψεις αὐτές λοιπόν ὡς πυξίδα καί μέ προῖκα μας τά 145 χρόνια ἐγκυρότητος καί τούς 3 αἰῶνες προσφορᾶς πρός τήν πατρίδα, προχωροῦμε ἀπό τίς 24 Ὀκτωβρίου στήν ἔκδοση τῆς «Ἑστίας τῆς Κυριακῆς». Μίας ἐφημερίδας, σαράντα σελίδων, σέ μεγάλο σχῆμα, πού σχεδίασε ὁ ἄλλοτε συνεργάτης τοῦ Χρήστου Λαμπράκη καί τοῦ Παύλου Μπακογιάννη Κώστας Γεωργίου. Μιᾶς ἐφημερίδας, πού ὑπό τήν ὑψηλή ἐποπτεία τοῦ Ἐλευθερίου Σκιαδᾶ θά διευθύνει ὁ ὑπογράφων μέ ἄμεσους συνεργάτες του τούς Διαμαντῆ Σεϊτανίδη (Διευθυντή Συντάξεως), Ζέζα Ζήκου (σύμβουλο ἐκδόσεως), Μάκη Δεληπέτρο καί Δημήτρη Θωμᾶ (ἀρχισυντάκτες), καί ἕνα ἐπιτελεῖο ἐκλεκτῶν συνεργατῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων οἱ ἔμπειροι Μύρνα Νικολαΐδου, Χαρίκλεια Δημακοπούλου, Δημήτρης Καπρᾶνος, Γιῶργος Κουρῆς, Κώστας Καββαθᾶς, Ἰωάννα Κλεφτόγιαννη, Γιῶργος Ἀποστολίδης, Στέλλα Θεοδώρου, Κατερίνα Τζαβάρα κ.ἄ. Ἡ «Ἑστία τῆς Κυριακῆς» θά δίδει μεγάλη βαρύτητα στόν πολιτισμό καί τήν ἱστορία. Θά κυκλοφορεῖ κάθε Κυριακή μέ ἕνα εἰδικό ἔνθετο μέ ἐπιλογές ἀπό τήν μακραίωνη πορεία της στόν Τύπο, πού θά ἐπιμελεῖται ὁ Ἐλευθέριος Σκιαδᾶς καί οἱ συνεργάτες του, καί θά συνοδεύεται ἀπό ἀνατυπώσεις παλαιοτέρων φύλλων. Θά ἀναδεικνύει μέσα ἀπό τίς σελίδες τῆς Τέχνης τήν Οἰκουμενικότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ. Μέ τήν συμβολή και τοῦ Βύρωνος Πολύδωρα. Θά ἀποκαλύπτει μέσα ἀπό τίς σελίδες τῆς οἰκονομίας τίς ἰσχυρές διεργασίες πού συντελοῦνται στό ἐσωτερικό μιᾶς χώρας πού ὁδεύει πρός τήν μετάβαση σέ νέα σχήματα καί στήν ἐπανεκκίνηση. Θά φωτίζει μέ τόλμη τίς ἀθέατες πτυχές μιᾶς γεωπολιτικῆς ἀναμέτρησης πού προσφέρει μεγάλες εὐκαιρίες ἀλλά καί προκαλεῖ τεράστιους κινδύνους γιά τήν πατρίδα μας. Θά ταξιδεύει στήν ἄγονη γραμμή τοῦ Αἰγαίου, στήν παραμεθόριο, στήν συμπρωτεύουσα Θεσσαλονίκη καί στόν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό. Καί βεβαίως θά «ζωγραφίζει» μέσα ἀπό τίς σελίδες τῆς πολιτικῆς μιά κοινωνία πού σταδιακά ἀλλάζει ἀμφισβητώντας τήν τρομαγμένη ἐλίτ. Τέλος, κάθε μῆνα, θά κυκλοφορεῖ μέ τήν εἰδική πολυτελῆ ἔκδοση «Ἑστιάζω» πού διευθύνει ἡ ἄξια συνεργάτις Ἔμιλυ Παπαπαναγιώτου. Κοινῶς: Φιλοδοξοῦμε νά περιγράψουμε ἕναν κόσμο τήν στιγμή πού ἀλλάζει, χωρίς νά μᾶς ξεφεύγει τίποτε. Καί ἄν μποροῦμε στό μέτρο τοῦ δυνατοῦ νά ἀξιοποιήσουμε αὐτόν τόν ἱστορικό προμαχῶνα τοῦ Τύπου πού μᾶς παρεδόθη ἄθικτος ἀπό τήν οἰκογένεια Κύρου, μετά 3 αἰῶνες ἀδιάκοπης κυκλοφορίας, γιά νά ἐπιδράσουμε στό μέτρο τοῦ δυνατοῦ στήν διαμόρφωσή του. Δέν θά εἶναι εὔκολο, θά τό παλέψουμε. Εἴθε νά σᾶς ἔχουμε δίπλα μας. Μόττο μας, ἡ σκέψη τῆς Λίνας Νικολακοπούλου: «Ἑλλάδα εἶναι τό βλέμμα μου, ὁ τρόπος πού κοιτάζω τόν κόσμο»!
