Μέ τό πού κηρύχθηκε ὁ πόλεμος, στίς 28 Ὀκτωβρίου 1940…
… ὁ πατέρας μας κλήθηκε νά καταταγεῖ στήν μονάδα του λίγο ἔξω ἀπό τήν Ἀθήνα. Ὡς ἔφεδρος ὑπίατρος πλέον, ἡ πρώτη του ὑπηρεσία ἦταν νά ἐξετάσει σέ κάποιο ἔκτακτο κέντρο κατατάξεως, στήν περιοχή τοῦ Πειραιᾶ, τούς ἐπιστρατευμένους καί τούς νεοσύλλεκτους ἄνδρες προκειμένου νά βεβαιώσει (ἤ τό ἀντίθετο) τόν βαθμό ἱκανότητός τους, προκειμένου νά φύγουν γιά τό Μέτωπο ἤ γιά ἄλλες ὑπηρεσίες. Ἀφοῦ ὁλοκλήρωσε τήν ὑπηρεσία του, βγῆκε ἀπό τό κτίριο γιά νά καπνίσει ἕνα τσιγάρο (τότε καί ὅσοι δέν κάπνιζαν τό ἄρχισαν), καί στό προαύλιο ἦλθε πρόσωπο μέ πρόσωπο μέ τόν …Μεταξᾶ! Μέ τόν Ἄγγελο Μεταξᾶ, ὁ ὁποῖος βημάτιζε ἐμπρός ἀπό ἕνα μαῦρο αὐτοκίνητο καί τόν ὁποῖο ὁ πατέρας γνώριζε ἀφοῦ ἦταν ἰατρός στόν Πειραιᾶ.
«Κύριε Μεταξᾶ, τί κάνετε ἐδῶ; Προφανῶς δέν ἤλθατε γιά νά καταταγεῖτε καί ἄν δέν κάνω λάθος, ἔχετε ὑπερβεῖ τό ὅριο τῆς ἡλικίας ἐπιστρατεύσεως» τοῦ λέει. Καί, γνωρίζοντας προφανῶς τήν πατριωτική προσφορά τοῦ σπουδαίου αὐτοῦ συνεχιστοῦ τῆς μεγάλης ποτοποιίας «Μεταξᾶ», στήν ὁδό Ἀριστείδου, στόν Πειραιᾶ, συμπληρώνει: «Ἐξ ἄλλου ἐσεῖς τό ἔχετε πράξει τό καθῆκον σας μέ τίς προσφορές σας πρός τήν πατρίδα»…
«Αὐτό δέν εἶναι τίποτα ἀγαπητέ μου γιατρέ, οἱ ὑλικές συνεισφορές δέν μποροῦν νά σταθοῦν πλάι στό αἷμα πού θά χύσουν τά ἀγόρια μας γιά τή χώρα» εἶπε ὁ Μεταξᾶς, ὁ ὁποῖος μᾶλλον κάποιον δικό του θά εἶχε μεταφέρει στό Κέντρο κατατάξεως καί στήν συνέχεια ρώτησε τόν πατέρα μας «ποῦ θά πήγαινε». Ὅταν τόν πληροφόρησε ὅτι ἔπρεπε νά ἀνέβει λίγο ἔξω ἀπό τήν Ἀθήνα, προκειμένου νά μεταβεῖ στήν δική του μονάδα, ὁ μεγαλοβιομήχανος Μεταξᾶς τοῦ εἶπε: «Παρακαλῶ ἐπιτρέψτε μου νά εἶμαι ὁ σωφέρ σας γιά νά σᾶς πάω στή μονάδα σας! Εἶναι τό λιγότερο πού μπορῶ νά κάνω!»… Ἔτσι, ὁ μπαμπᾶς μας ἄρχισε τό ταξίδι του γιά τό Ἀλβανικό Μέτωπο μέσα σέ μιά μαύρη λιμουζίνα, τήν ὁποία ὁδηγοῦσε ἕνας Μεταξᾶς, τήν ὥρα πού ἕνας ἄλλος Μεταξᾶς, ὁ Ἰωάννης, ὁδηγοῦσε τήν πατρίδα σέ μιά ἀπό τίς ἐνδοξότερες σελίδες τῆς Ἱστορίας της! Τό περιστατικό τό ἀναφέρει καί ὁ ἀδελφός μου, Πλάτων Καπρᾶνος, καθηγητής στό Πολυτεχνεῖο τοῦ Σέφιλντ, σέ δημοσίευσή του στό BBC History. Βεβαίως, ὁ κόσμος εἶναι μικρός καί ὁ Πειραιᾶς μικρότερος. Κάποια χρόνια ἀργότερα, μέ δωρεές τοῦ Ἀγγέλου Μεταξᾶ, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς σπουδαίας καί παγκοσμίου κύρους Ποτοποιίας, ἀνηγέρθη στόν Πειραιᾶ, σέ περίοπτη θέση τῆς Ἀκτῆς Θεμιστοκλέους, τό περίφημο «Ἀντικαρκινικό Νοσοκομεῖο Μεταξᾶ», τό ὁποῖο σήμερα ἀποτελεῖ κόσμημα γιά τήν πόλη καί πολύτιμη ὑγειονομική μονάδα γιά τήν χώρα.
Στά ἐγκαίνια ὁ πατέρας μου, τότε μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἰατρικοῦ Συλλόγου Πειραιῶς, μέ πῆρε μαζί. Θυμᾶμαι ἀκόμη τήν δεξίωση πού ἀκολούθησε. Ἐκεῖ χειρουργήθηκε ἡ σύζυγός μου, ἐκεῖ νοσηλεύθηκε ὁ πατέρας μας, ἐκεῖ χειρουργήθηκε ἡ μητέρα μας καί ἐκεῖ μοῦ ἔγινε ἡ τιμή νά διατελέσω γιά μία διετία ἀντιπρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου, παρέχοντας τήν ὅποια ἀμοιβή ἐδικαιούμην ὑπέρ τῶν σκοπῶν τοῦ Ἱδρύματος. Στό ἑπόμενο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ «Ἑστιάζω» θά ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά «ποῦμε» πολλά γιά αὐτή τήν μεγάλη δωρεά πρός τόν Πειραιᾶ καί τήν πατρίδα!
