Βγῆκε, πού λέτε, ὁ Σαρούνας Μαρστουλιόνις, ἕνας πρώην σοβιετικός (Λιθουανός σήμερα) πολίτης καί πρώην παίκτης τῆς καλαθόσφαιρας καί κατήγγειλε ὅτι «κάποιοι τούς πλησίασαν τό 1987 στήν Ἑλλάδα καί τούς πρότειναν νά τούς δώσουν χρήματα γιά νά κερδίσει ἡ Ἑλλάδα, ἀλλά αὐτοί δέν δέχθηκαν».
Καί φυσικά οἱ δηλώσεις, πού ἔγιναν ἔπειτα ἀπό 34 ὁλόκληρα χρόνια, δημοσιεύθηκαν σέ κάποια ἑλληνικά ΜΜΕ (μάλιστα ὁ ἐν λόγῳ ἔδωσε κάπου συνέντευξη) καί κάποιοι ἀπό τούς δικούς μας ἀθλητές, ἐκείνης τῆς μεγάλης ἐθνικῆς ὁμάδας, ἔσπευσαν νά τοῦ ἀπαντήσουν.
Τί εἶπε ὁ ἐν λόγῳ; Ὅτι σέ κάποια βόλτα τους στούς δρόμους τῆς Ἀθήνας, «κάποιοι Ἕλληνες τούς πλησίασαν καί τούς πρότειναν κάποιες χιλιάδες δολλάρια γιά νά χάσουν»… Μέ δυό λόγια, ὁ ὁρισμός τοῦ «κάποιος, κάπου, κάποτε», προφανῶς μέ κάποιο στόχο (αὐτό δέν μᾶς τό ἐξήγησε ὁ Μαρτσουλιόνις), τρεῖς καί πλέον δεκαετίες ἀργότερα. Καί μάλιστα μέ αἰχμές κατά τοῦ «ἱεροῦ προπονητικοῦ τέρατος» τῆς ΕΣΣΔ, τοῦ Ἀλεξάντρ Γκομέλσκι, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα ἔχει δοθεῖ στό μεγάλο διεθνές «τουρνουά» πού γίνεται κάθε χρόνο στήν Μόσχα!
Οἱ ὑπαινιγμοί κατά τοῦ Γκομέλσκι ἀφοροῦσαν τό «κοουτσάρισμά» του, ἀλλά καί τήν περιορισμένη χρησιμοποίηση κάποιων ἀθλητῶν στόν τελικό τοῦ 1987. Κάποιος, μάλιστα, συμπαίκτης του, πού δέν ἔπαιξε καθόλου σέ ἐκεῖνο τόν ἀγῶνα, ἀνέφερε ὅτι «στήν ταράτσα τοῦ ξενοδοχείου ὅπου διέμεναν, εἶδε κάποια στιγμή, πρό τοῦ ἀγῶνος, σέ ἕνα τραπέζι τόν Γκομέλσκι νά κάθεται μαζί μέ τόν προπονητή τῆς Ἑλλάδος, Κώστα Πολίτη». Σύμπτωση: Καί οἱ δύο αὐτοί ἄνδρες, δέν βρίσκονται πιά ἐν ζωῇ!
Εἰλικρινά, σέ ἐποχή ἐντόνων προεκλογικῶν ζυμώσεων στήν ἑλληνική Ὁμοσπονδία τοῦ μπάσκετ θά μποροῦσε κανείς νά ὑποθέσει ὅτι ὁ Μαρτσουλιόνις εἶναι ὑποψήφιος σέ κάποιο ἀπό τά ἀντιμαχόμενα ψηφοδέλτια! Ἀλλά δέν εἶναι!
Θά πρέπει νά θυμίσουμε ὅτι ὁ τελικός τοῦ μπάσκετ τό 1987 ἔληξε μέ 103-101 ὑπέρ τῆς ἑλληνικῆς ὁμάδας καί μάλιστα μέ δύο ἐλεύθερες βολές τοῦ Ἀργύρη Καμπούρη λίγα δευτερόλεπτα πρό τῆς λήξεως καί ἐνῶ, στήν λήξη τοῦ χρόνου, οἱ Σοβιετικοί ἐπιχείρησαν σούτ τριῶν πόντων, μέ τήν μπάλα νά «βρίσκει» τήν στεφάνη καί νά ἀναπηδᾶ!
Βρέ παιδί μου, Μαρτσουλιόνις, ὅπως σοῦ εἶπε καί ὁ γυιός τοῦ ἀλησμόνητου Γκομέλσκι (ὑπό τίς ὁδηγίες τοῦ ὁποίου ἡ ΕΣΣΔ κέρδισε τό 2008 στήν Σεούλ τό «χρυσό» στό μπάσκετ μέ τόν Μαρτσουλιόνις πρωταγωνιστή) «τώρα τό θυμήθηκες, πού ἔχουν περάσει σχεδόν σαράντα χρόνια καί ὁ πατέρας μου δέν ζεῖ γιά νά ὑπερασπιστεῖ τόν ἑαυτό του;»!
Εἶναι, ἀγαπητέ Σαρούνας, κάποιες μικρές λεπτομέρειες, πού κάνουν τίς «ἀποκαλύψεις» σου νά ἀδυνατίζουν… Κυρίως εἶναι ὁ πολύς χρόνος πού μεσολάβησε μέχρι νά «θυμηθεῖς» ὅτι «κάποιοι Ἕλληνες, ὄχι ἐπίσημοι» πλησίασαν «κάποιους παῖκτες τῆς ΕΣΣΔ καί τούς πρότειναν χρήματα γιά νά χάσουν». Ἐσύ, ὅμως, πού ἤσουν ὑπεράνω χρημάτων, «δέν εἶπες ναί». Ἔπειτα ἀπό δύο χρόνια, ὅμως, εἶπες «ναί» στά δολλάρια τοῦ ΝΒΑ! Θά πεῖς «ἄλλο δεκαπέντε χιλιάδες κι ἄλλο δεκάδες ἑκατομμύρια δολλάρια». Δέν μᾶς εἶπες, ὅμως. Πῶς καί διάλεξες αὐτή τήν ὥρα καί τήν στιγμή γιά νά «θυμηθεῖς»; Πές μας, θά μᾶς φάει ἡ ἀγωνία!
