Ἐπιτρέψτε μου σήμερα νά σταθῶ στήν μεγάλη «μαγκιά» τοῦ Προέδρου Μακρόν
Τό νά προβάλεις στούς τοίχους τῶν δημοσίων κτιρίων τά σκίτσα τοῦ «Σαρλύ Ἑμπώ», εἶναι μία ἐνέργεια ἡ ὁποία ἐμπεριέχει δύο βασικά στοιχεῖα. Τό ρίσκο καί τήν ἀποφασιστικότητα.
Ρίσκο, διότι ἡ γαλλική κοινωνία ἔχει νά ἀντιμετωπίσει ἕνα κίνημα ψυχικά διαταραγμένων φανατικῶν, καί ἀποφασιστικότητα, διότι ἡ προβολή τῶν σκίτσων ἔρχεται ὡς ἀπάντηση στήν ἀπροκάλυπτη ἐπίθεση τήν ὁποία δέχεται ὁ δυτικός τρόπος ζωῆς ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι οὐδόλως ἔχουν συμβάλει στήν πορεία ἡ ὁποία χρειάστηκε μέχρι νά φθάσουμε στήν δημοκρατική, φιλελεύθερη καί πολιτισμένη Δύση. Ἡ ἐνέργεια τοῦ Προέδρου Μακρόν –ἡ ὁποία προκάλεσε ἀμέσως τήν ἀντίδραση τῶν «ἀγριόγατων» τῆς Ἀγκύρας– εἶναι κάτι πού θά ἔπρεπε νά ἔχει γίνει πολύ πρίν, ὅταν οἱ φανατικοί εἶχαν δολοφονήσει ἀθώους στά γραφεῖα τοῦ σατιρικοῦ περιοδικοῦ καί εἶχαν ἐκτελέσει τό φονικό σχέδιο στό θέατρο «Μπατακλάν». Εἶναι μία «κίνηση μάτ», ἡ ὁποία ἐκτός τοῦ ὅτι ὑψώνει τεῖχος ἐπιθετικῆς ἀμύνης κατά τοῦ ἰσλαμοφασισμοῦ, αἰφνιδιάζει καί ὅλη τήν ἀριστερή (;) μερίδα τῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία –ἐδῶ καί χρόνια– ἀδιαφορεῖ γιά τήν τύχη τῶν πολιτῶν καί ἐνδιαφέρεται μόνο γιά τά «δικαιώματα» τῶν φανατικῶν μουσουλμάνων… Ἐδῶ, ὅμως, ἔχουμε –ἀπό καιρό– ἕναν ἀκήρυκτο πόλεμο μεταξύ Ἰσλάμ καί Δύσεως, μέ τούς φανατικούς νά κρατοῦν ὄπλα καί τούς δυτικούς μικρόφωνα καί κλάδους ἐλαίας! Ἔ, ὄχι, λοιπόν! Ἡ Εὐρώπη μπορεῖ νά εἶναι μιά «ἀνοιχτή καί ἀνεκτική κοινωνία» ἀλλά αὐτή ἡ «μηχανή» μέ τόν ἰσλαμικό φασισμό, ὁ ὁποῖος «κουμπώνει» μιά χαρά μέ τήν ἀκατάπαυστη (μέσω Τουρκίας) προσπάθεια ἀλλοιώσεως τῶν εὐρωπαϊκῶν κοινωνιῶν, πρέπει νά σαρωθεῖ. Ἡ κίνηση τοῦ Προέδρου Μακρόν πρέπει (εἶναι ἀνάγκη) νά ἀφυπνίσει καί τίς ἄλλες εὐρωπαϊκές χῶρες. Καί ἡ δική μας χώρα, ἡ Ἑλλάς, ἡ ὁποία κινδυνεύει νά μετατραπεῖ σέ ἀποφραγμένη χοάνη παρανόμως εἰσερχομένων δῆθεν προσφύγων, πρέπει νά μιλήσει μέ τήν γλῶσσα τῆς ἀλήθειας καί τοῦ ρεαλισμοῦ. Ὁ Πρόεδρος Μακρόν, ὁ ἴδιος πού ἔχει πεῖ στόν Ντόναλντ Τράμπ «μάζεψε τόν Ἐρντογάν γιατί σέ λίγο θά ψάχνει στόν χάρτη νά βρεῖ τήν Τουρκία», ἔριξε τό γάντι στούς ἰσλαμιστές, οἱ ὁποῖοι πιστεύουν ὅτι «ὅποιο ἔδαφος πατήσουν τούς ἀνήκει». Τούς εἶπε «Ὥς ἐδῶ! Πλέον ἔχουμε πόλεμο!». Δέν θά εἶναι εὔκολη ἡ συνέχεια, ἀλλά ὁ ἐν μέσῃ ὁδῷ ἀποκεφαλισμός τοῦ ἄτυχου καθηγητῆ, δέν ἀφήνει περιθώρια γιά διαφορετική ἀντιμετώπιση. Τό θέμα πλέον εἶναι ἡ ἀντίδραση τῶν ἄλλων ἑταίρων στήν ΕΕ. Ἡ Εὐρώπη δέχεται ἐπίθεση καί ὁ Ἐρντογάν τήν «σιγοντάρει»! Ἡ Ἑλλάς, πού ἀποτελεῖ τό ἀνατολικό σύνορο τῆς Εὐρώπης μέ τόν «Ἐρντογανισμό», ἔχει ὑποχρέωση νά σταθεῖ δίπλα στόν Πρόεδρο τῆς Γαλλίας. Καί αὐτή μας ἡ στάση δέν μπορεῖ παρά νά φέρει τήν μοναδική πυρηνική δύναμη τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως στήν Ἀνατολική Μεσόγειο καί τό Αἰγαῖο.
Ἡ χώρα μας ἀντιμετωπίζει καθημερινά ἀπειλές ἀπό τόν ψευδοσουλτάνο, ἡ Τουρκία ἔχει μεταβληθεῖ στόν τρομοκράτη τῆς περιοχῆς καί ὁ Πρόεδρός της ὑβρίζει σκαιότατα τόν Πρόεδρο τῆς Γαλλίας. Ἡ θέση μας εἶναι δίπλα στόν Πρόεδρο Μακρόν. Μέ ὅ,τι (καλό) αὐτό συνεπάγεται!
