Ὁ ἄνθρωπος πού μιλοῦσε στήν τηλεόραση, ἦταν ἕνας ἀπό τούς ἀπεσταλμένους τῆς Διεθνοῦς Ὁμοσπονδίας…
… μέ ἀποστολή νά ἐπιβλέπει τό κατακαημένο καί κατεξευτελισμένο ἑλληνικό ποδόσφαιρο.
Ὡς γνωστόν, ἔπειτα ἀπό ὅσα κατά καιρούς ἔχουν ἀποκαλυφθεῖ γιά τόν ὀχετό πού ἐμεῖς ἀποκαλοῦμε «ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα», ἡ Διεθνής Ὁμοσπονδία ἀναγκάσθηκε νά παρέμβει προκειμένου καί ἡ Ὁμοσπονδία μας νά μήν τιμωρηθεῖ (κάτι πού θά σήμαινε ἀποκλεισμό τῆς Ἐθνικῆς μας ὁμάδας ἀπό τίς διεθνεῖς διοργανώσεις), καί τό ποδόσφαιρό μας νά ἐξυγιανθεῖ κατά τό δυνατόν.
Ἀπευθυνόμενος, λοιπόν, στήν ἑλληνική κοινή γνώμη καί μιλώντας στήν ἑλληνική τηλεόραση ὁ ξένος παράγων εἶπε τά ἑξῆς: «Ἐφέτος τιμᾶτε τήν Ναυμαχία τῆς Σαλαμίνας. Μήπως γνωρίζετε γιατί ἐσεῖς οἱ Ἕλληνες νικήσατε τότε τούς Πέρσες; Ἐπειδή ὑπήρξατε γιά πρώτη φορά ἑνωμένοι. Καί αὐτή τή φορά μόνο ἑνωμένοι, ὅλοι οἱ παράγοντες τοῦ ποδοσφαίρου σας καί χωρίς ἐσωτερικές ἔριδες καί προστριβές, θά μπορέσετε νά κερδίσετε. Ἄν ἐξακολουθήσετε νά εἶστε χωρισμένοι ὅπως ἦταν, πρίν τή Σαλαμῖνα, ὅλες οἱ ἑλληνικές πολιτεῖες, τότε νά εἶστε βέβαιοι ὅτι θά χάσετε».
Καταλάβατε, ἀγαπητοί; Μᾶς ἦρθε ὁ ξένος καί μᾶς ἔκανε μάθημα ἑλληνικῆς ἱστορίας! Καί μάλιστα σέ μιά στιγμή πού ἡ χώρα μας ἐκτός ἀπό τά ποδοσφαιρικά ἀντιμετωπίζει καί ἕνα σωρό ἄλλα προβλήματα, μέ κορυφαῖο αὐτό τῆς τουρκικῆς ἀδιαλλαξίας, καί μᾶς ὑπέδειξε τόν μοναδικό τρόπο μέ τόν ὁποῖο μποροῦμε νά βγαίνουμε νικητές: τήν ἑνότητα!
Τί πιό ἁπλό ἀπό τοῦ ἀντί νά διαστρεβλώνουμε τήν ἱστορία μας, ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, μιλώντας γιά τίς σεξουαλικές ἀναφορές τοῦ Καραϊσκάκη ἤ γιά τήν «δικτατορική» νοοτροπία τοῦ Καποδίστρια, νά τιμᾶμε καί νά ἀναφερόμεθα συνεχῶς στά παραδείγματα τῶν προγόνων μας; Τί πιό ἁπλό ἀπό τοῦ νά ἐπιδεικνύουν τά ἑλληνικά κόμματα ἀρραγῆ καί σφυρηλατημένη ἑνότητα στίς δύσκολες περιστάσεις; Καί ὅμως! Οἱ ἑλληνικοί πολιτικοί σχηματισμοί ἀνταγωνίζονται διαφωνοῦντες καί ἀλληλοϋπονομευόμενοι, χρησιμοποιώντας ἀκόμη καί τά ἐθνικά θέματα ὡς μέσον ἀντιπαραθέσεως.
Θά μοῦ πεῖτε, ἐδῶ παρ’ ὀλίγον νά τιναχθεῖ ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 στόν ἀέρα λόγω τῆς ἐσωτερικῆς διαμάχης τήν ὥρα πού ὁ θρίαμβος ἦταν σχεδόν ἐμφανής! Μετά, δέ, τόν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πού ἡ χώρα μας ἔπρεπε νά καθίσει στό τραπέζι τῶν νικητῶν καί νά λάβει μερίδιο ἀπό τά λάφυρα τοῦ πολέμου, ἐμεῖς θεωρήσαμε ὅτι ἦταν ἡ κατάλληλη στιγμή γιά νά ἀποδυθοῦμε σέ μία γενοκτόνο καί ἐγκληματική ἀντιπαράθεση, ἡ ὁποία προσέθεσε ἐρείπια ἐπί ἐρειπίων καί κράτησε τήν χώρα καθηλωμένη, τήν στιγμή πού οἱ νικήτριες εὐρωπαϊκές δυνάμεις προχωροῦσαν στήν ἀναγκαία ἀνασύνταξη. Δέν πρόσεξα τό ὄνομα τοῦ ξένου ποδοσφαιρικοῦ παράγοντος. Γνωρίζω, ὅμως, ὅτι πρίν λίγο καιρό παρ’ ὀλίγον ἡ χώρα νά χωρισθεῖ στά δύο, ἐξ αἰτίας τῆς ἀντιπαραθέσεως δύο «μεγάλων» ποδοσφαιρικῶν σωματείων!
Θά μοῦ πεῖτε, «τό ποδόσφαιρο εἶναι παντοδύναμο καί ἔχει ἤδη προκαλέσει μία πολύνεκρη σύρραξη μεταξύ Σαλβαδόρ καί Ὀνδούρας». Δέν ἀντιλέγω, ἀλλά κάποια στιγμή θά πρέπει νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι τό παράδειγμα τῆς Σαλαμῖνος, στό ὁποῖο ἀνέτρεξε ὁ φιλοξενούμενός μας, θά ἔπρεπε νά ἀποτελεῖ τόν «μπούσουλα» γιά κάθε μας ἐνέργεια, ἡ ὁποία ἀπαιτεῖ συλλογική προσπάθεια. Ἕνα θερμό εὐχαριστῶ στόν «ξένο παράγοντα», ὁ ὁποῖος αὐτή τήν φορά παρενέβη γιά νά ἑνώσει καί ὄχι γιά νά διχάσει!
