ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ἰσχυρότατη ἐντύπωση τό γεγονός ὅτι μεγάλη καί ἔγκυρη ἐφημερίδα πού…
… κινεῖται στόν χῶρο τῆς κεντροδεξιᾶς διαφήμιζε προχθές ὅτι θά διανείμει μαζί μέ τήν κυριακάτικη ἔκδοσή της τό «Ἐπίμετρο» πού ἔγραψε στό «Εὐτυχῶς ἡττηθήκαμε σύντροφοι», τριάντα δύο ὁλόκληρα χρόνια μετά τήν πρώτη του ἔκδοση ὁ συγγραφεύς Τάκης Λαζαρίδης. Ἀναφερόμαστε βεβαίως σέ ἕνα ἐκπληκτικό βιβλίο πού κυκλοφορεῖ ἀπό τίς ἐκδόσεις «Πελασγός» τοῦ κυρίου Γιαννάκαινα καί ὅσοι εἶστε ἀναγνῶστες τῆς ἐφημερίδας μας εἴχατε ἀρκετές φορές τήν εὐκαιρία στό παρελθόν νά τό λάβετε μέ τίς προσφορές μας. Ὅταν τό πρσφέραμε ἐμεῖς ἤμασταν «ἀντικομμουνιστές» καί «ἀκραῖοι». Τώρα τό ἀνακαλύπτουν καί οἱ «ἀνωτάτου». Καλῶς τους!
Τό βασικό ἐπιχείρημα τοῦ συγγραφέως ὁ ὁποῖος ἦταν ἀριστερός καί γνώρισε τήν ἡγεσία τοῦ Ἐμφυλίου προσωπικῶς ἦταν ὅτι ὁ Στάλιν χρησιμοποίησε ἀλλά ἐν τέλει «πούλησε» τό ΚΚΕ κατά τόν Ἐμφύλιο Πόλεμο διότι ὁ βαθύτερος στόχος του ἦταν ἡ δημιουργία ζωτικοῦ χώρου γιά τήν ΕΣΣΔ στήν Ἀνατολική Εὐρώπη. Ὁ νότος του ἦταν ἀδιάφορος καί τόν ἐκχώρησε στήν Δύση. Σημειωτέον ὅτι αὐτή ἡ θεωρία Λαζαρίδη ἐπιβεβαιώνεται πλήρως καί ἀπό τά πρακτικά τῆς Γιάλτας ὅπως αὐτά ἀποκαλύπτονται στό νεοκδοθέν «Τό τίμημα τῆς εἰρήνης» τοῦ καθηγητῆ στό Πανεπιστήμιο τοῦ Χάρβαρντ S.M.Plokhy (ἐκδόσεις «Πατάκη»). Ἐν προκειμένω ὅμως τό ἐπίμετρο πού γράφτηκε τόν περασμένο Ἰούνιο δέν ἐπικεντρώνεται στό βιβλίο πού ἤθελε νά διανείμει καί ἡ μεγάλη ἔγκυρη ἐφημερίδα (ἀλλά ἀνέβαλε λόγω κορωνοϊοῦ.) Ἀφιερώνεται δη’ ὀλίγον στήν μάχη τῶν ΗΠΑ μέ τήν Κίνα, ἡ ὁποία θά εἶναι ἀδυσώπητος καί ἐπικεντρώνεται στό τέλος στό τί πρέπει νά κάνει ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης γιά νά ἀποφύγει τήν πολιτική περιπέτεια. Ἡ πρόταση τοῦ κυρίου Λαζαρίδη θεωρήθηκε πολιτικῶς ἐνδιαφέρουσα ἄν κρίνει κανείς ἀπό τό γεγονός ὅτι τυπώθηκε σέ ἕνα τιράζ τοὐλάχιστον 200.000 φύλλων, διαφημίστηκε καί διανεμήθηκε πρός ἀνάγνωση. Προτείνει στόν Πρωθυπουργό νά «ξηλώσει» ὅλη του τήν Κυβέρνηση, νά τήν ἀντικαταστήσει μέ μιά «κυβέρνηση ἐθνικῆς σωτηρίας», ἡ ὁποία θά ἀποτελεῖται ἀπό «ἐπιχειρηματίες καί ἐφοπλιστές» καί μέ ὄχημα τό νέο σχῆμα νά προχωρήσει στόν μεγάλο συμβιβασμό μέ τήν Τουρκία. Μέ ὅ,τι μπορεῖ νά σημαίνει ὁ συμβιβασμός.
Τό καλογραμμένο καί ρωμαλέο αὐτό κείμενο πού διαβάζεται ἀπνευστί εἰσηγεῖται λοιπόν προετοιμασίες γιά μία νέα ἧττα. Γιά ἕνα νέο «ἡττηθεῖτε». Εὐτυχῶς, δυστυχῶς, μικράν ἀξίαν ἔχει στήν προκειμένη περίπτωση. Ἡττηθεῖτε διά τοῦ συμβιβασμοῦ εἶναι τό νέο αἴτημα. Ἀντιγράφω διά τοῦ λόγου τό ἀσφαλές: «Εἶναι νομίζω ἀστεῖο νά περιμένουμε ἀπό τή ΝΔ, ἕνα φθαρμένο καί χρεοκοπημένο κόμμα πού μαζί μέ τό ΠΑΣΟΚ εὐθύνεται γιά τήν καταστροφή, νά ἀνακόψει τήν πορεία τῆς χώρας πρός τήν παρακμή καί τόν ἀφανισμό. (…) Εἶναι σά νά ζητᾶμε ἀπό τόν κ. Μητσοτάκη καί τούς λίγους ἱκανούς συνεργάτες του νά συγκρατήσουν ἁπλώνοντας τά χέρια ἕνα βαρύ φορτηγό πού κατηφορίζει μέ ταχύτητα καί χωρίς φρένα πρός τόν γκρεμό, ἕναν γκρεμό γεμᾶτο ἀπότομα καί κοφτερά βράχια. (…) Μόνη λύση εἶναι ἕνας πατριωτικός ἐθνικός συναγερμός, ἕνας συναγερμός πού θά συνεγείρει καί θά συνενώσει ὅλες τίς δημιουργικές καί πατριωτικές δυνάμεις τοῦ ἔθνους.». Ὁ κύριος Λαζαρίδης ὑποστηρίζει ὅτι ὁ μόνος πολιτικός πού μπορεῖ νά ἠγηθεῖ τοῦ «πανεθνικοῦ-πατριωτικοῦ μετώπου» εἶναι ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Τοῦ ζητᾶ «νά προχωρήσει στήν συγκρότηση νέας κυβέρνησης ἐθνικῆς σωτηρίας» καί προτείνει:
«Ἄς κρατήσει στή νέα αὐτή κυβέρνηση τέσσερις πέντε ἀπό τούς στενούς καί ἱκανούς συνεργάτες του καί ἄς ὁρίσει Ὑπουργούς σέ ὅλα τά Ὑπουργεῖα τούς πιό ἱκανούς καί πετυχημένους Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες καί ἐφοπλιστές στήν Ἑλλάδα καί στό ἐξωτερικό. Ὡς παράδειγμα ἀναφέρω τόν Ἀθανάσιο Λασκαρίδη. (…) Ἀντιπροσωπεύει τό εἶδος τῶν πραγματικῶν πατριωτῶν πού ἔχει ζωτική ἀνάγκη ἡ χώρα.».
Μέ τό ἐπιχείρημα, ὅτι ὁδεύουμε πρός μία πολεμική σύρραξη μέ τήν Τουρκία καί μέ τήν πεποίθηση ὅτι τήν κρίσιμη στιγμή θά εἴμαστε μόνοι, ὁ κύριος Λαζαρίδης εἰσηγεῖται ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ ἀποστολή τῆς κυβέρνησης ἐθνικῆς σωτηρίας: Ὁ «ἔντιμος συμβιβασμός» μέ τήν Τουρκία. Γράφει: «Ἄν καί πιθανόν νά εἶναι πλέον ἀργά ἐπιβάλλεται νά ὑπάρξει τάχιστα ριζική στροφή στήν ἔναντι τῆς Τουρκίας πολιτική μας. Νά στραφοῦμε ὅπως συμβουλεύει ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος στόν μόνο δρόμο πού ἀπέμεινε, στόν δρόμο τῆς ὁριστικῆς συμφιλίωσης Ἑλλάδος – Τουρκίας. (…) Πρέπει νά βιαστοῦμε, τά χρονικά περιθώρια ἔχουν στενέψει ἀπελπιστικά. (…) Τί θά κάνουμε ἄν οἱ Τοῦρκοι ἐπωφελούμενοι μιᾶς πολεμικῆς ἀναταραχῆς ἐξαπολύσουν ἕνα νέο “Ἀττίλα” καί καταλάβουν ἕνα μικρό ἤ μεγάλο κομμάτι κυπριακοῦ ἐδάφους; (…) Νά δηλώσουμε ἀνοιχτά καί καθαρά ὅτι προκειμένου νά ἀποτραπεῖ μιά καταστροφική καί γιά τίς δύο χῶρες πολεμική σύρραξη εἴμαστε ἕτοιμοι γιά ἕναν ἔντιμο συμβιβασμό, καί νά καλέσουμε καί τούς Τούρκους νά κάνουν τό ἴδιο. (…) Εἶναι προφανές ὅτι αὐτήν τήν ριζική στροφή πολιτικῆς δέν μπορεῖ νά τήν πραγματοποιήσει καμμία μονοκομματική κυβέρνηση, καμμιά κυβέρνηση προερχόμενη ἀπό τό φαῦλο καί χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα. Μόνο μιά κυβέρνηση ὅπως αὐτή πού προτείνω μπορεῖ νά τήν ἀναλάβει καί νά τήν ὁλοκληρώσει. Καί τήν κυβέρνηση αὐτή ὁ μόνος πολιτικός πού μπορεῖ νά τήν συγκροτήσει καί νά τήν κατευθύνει εἶναι ὁ κ. Μητσοτάκης. Ἄς ἀναλάβει λοιπόν τίς ἱστορικές εὐθύνες του. (…) Πραγματικοί ἡγέτες δέν εἶναι αὐτοί πού ἀποφασίζουν μέ ὁδηγό τίς δημοσκοπήσεις. Δέν εἶναι αὐτοί πού σύρονται ἀπό τό ρεῦμα ἀλλά αὐτοί πού πηγαίνουν ἐν ἀνάγκῃ καί κόντρα στό ρεῦμα.».
Ὑπό ἄλλες προϋποθέσεις τό ἐξαιρετικῶς ἐνδιαφέρον καί καλογραμμένο «Ἐπίμετρο» τοῦ κυρίου Λαζαρίδη θά ἦταν ἕνα ἄρθρο. Ἁπλῶς. Τό ὁποῖο θά ἐξέφραζε αὐστηρῶς τήν ἄποψη τοῦ συγγραφέως. Ἀπό τή στιγμή ὅμως πού μιά μεγάλη συντηρητική ἐφημερίδα ἀποφάσισε νά τό τυπώσει σέ ἰλλουστρασιόν ἔκδοση ἰδιαιτέρως ἐπιμελημένη, τό σημείωμα αὐτό υἱοθετεῖται. Συνιστᾶ πολιτικό γεγονός. Ρώτησα κάποιον πού ὡς ἐκ τῆς θέσεώς του θά ἔπρεπε νά γνωρίζει γιατί συνέβη αὐτό, «ἄν ἑτοιμάζεται τό ἔδαφος», ἀλλά ἀπάντηση δέν πῆρα. Κατά συνέπεια τό ἐρώτημα πού ἀπομένει εἶναι ποιός ἑτοιμάζει τό ἔδαφος, ὄχι τό ἄν ἑτοιμάζεται. Καί γιά τήν κυβέρνηση ἐθνικῆς σωτηρίας καί γιά τόν συμβιβασμό μέ τήν Τουρκία. Θά φανεῖ ποιός. Συντόμως.
