Μιά φορά ἔλειψα στά τόσα χρόνια καί γίνηκε χαμός!
Πῶς μέ βρήκατε; Στό e.mail, στό Facebook, στό κινητό καί, φυσικά, στό τηλέφωνο τῆς ἐφημερίδας. Ὄχι, δέν μολύνθηκα ἀπό τόν κορωνοϊό. Μία μικρή ἀδιαθεσία, πού δέν ἦταν τελικῶς ἀνησυχητική καί ἔτσι, ἀπό σήμερα, πάλι στίς ἐπάλξεις. Δέν μᾶς τρομάζουν οἱ κάθε εἴδους ἰοί καί …υἱοί, ἀνεψιοί καί λοιποί συγγενεῖς! Ἐμεῖς εἴμαστε ἐδῶ, σέ αὐτό τό μετερίζι, τό ὁποῖο θά ἀντιμετωπίσει καί τόν κινέζικο ἰό, πού βάλθηκε νά μᾶς χαλάσει μέχρι καί τό τριήμερο τῆς Καθαρᾶς Δευτέρας. Διότι πού νά φᾶς λαγάνα μέ τήν μάσκα στό πρόσωπο!
Πῶς νά πᾶς στοῦ Φιλοπάππου, στά γλέντια πού διοργανώνονται ἀπό τόν Δῆμο καί νά γευτεῖς τόν χαλβᾶ καί τίς ἐλιές μέ τό πρόσωπο καλυμμένο σάν τόν δόκτορα Κιλντέρ (ποῦ τόν θυμήθηκα!) ἤ σάν τόν Μπέν Κέισι (ἅμ’ αὐτόν, ποῦ τόν ξέθαψα;)! Μοῦ τηλεφώνησε φίλη ἐκ Πατρῶν, ἀπό τίς παλιές ἐκεῖνες παρέες, μέ τίς ὁποῖες ξεφαντώναμε, νεώτεροι, καθώς μασκαρεμένοι περνούσαμε μπροστά ἀπό τούς πολιτικούς πού καμάρωναν στίς πρῶτες θέσεις τῆς ἐξέδρας στόν Ἅη Γιώργη καί τούς βγάζαμε τή γλῶσσα!
«Θά μᾶς ἔλθετε ἐφέτος; Καί τί θά ντυθεῖτε; Ἐλᾶτε, βρέ, νά πᾶμε νά τούς βγάλουμε τή γλῶσσα»! μοῦ εἶπε γελῶντας, καθώς δέν εἶχε ἀκόμη ἀκούσει τό μαντᾶτο περί ἀκυρώσεως τῶν καρναβαλιῶν!
«Μά τί λές, κορίτσι μου; Δέν ἄκουσες ὅτι τά καρναβάλια ἀκυρώνονται καί θά γίνονται μόνο στήν Βουλή;» τῆς εἶπα, μέ μεγάλη δόση ὑπερβολῆς, ἀλλά ἐπειδή γνωρίζω ὅτι οὐδόλως συμπαθεῖ ἅπαντες τούς πολιτικούς. Ὑπέστη σόκ, εἶναι ἡ ἀλήθεια, καθ’ ὅτι διαθέτει ξενοδοχεῖο εἰς Πάτρας καί μᾶλλον θά ὑποστεῖ τίς συνέπειες τῆς ἐπελάσεως τοῦ κορωνοϊοῦ. «Κρῖμα, βρέ! Καί σέ ποιόν θά βγάλουμε ἐφέτος τή γλῶσσα;» μοῦ εἶπε μέ παράπονο καί ἀφοῦ –ὑποθέτω– εἶχε κατεβάσει δυό-τρία λεξοτανίλ!
– Νά εὔχεσαι νά μήν τήν βγάλουμε πουθενά ἐφέτος, διότι ἄν μᾶς ἁρπάξει ὁ κινέζικος ἐφιάλτης, θά βγάζουμε τήν γλῶσσα μας μόνο στόν γιατρό! τῆς εἶπα, καί κλείσαμε τό τηλέφωνο γελῶντας… Ἔλα, ὅμως, πού δέν εἶναι γιά γέλια ὁ ἰός τοῦ Μάο! Καθ’ ὅτι μέ τό πού μπῆκε τό μηνιάτικο στήν Τράπεζα, πῆρε ἡ συμβία τήν κάρτα καί ἔσπευσε νά προμηθευτεῖ «τά ἀναγκαῖα»! Καί ἐπέστρεψε μέ ἕνα πόρτ-μπαγκάζ γεμᾶτο σακοῦλες ἀπό τό σοῦπερ μάρκετ καί μοῦ ἔπεσαν τά πάκια μέχρι νά τά ἀνεβάσω, καθ’ ὅτι δέν διαθέτει ἡ οἰκία μας ἀνελκυστῆρα!
– Τί ἔγινε, γυναίκα; Μπῆκαν οἱ Τοῦρκοι στό Μεσολόγγι; Ἔπεσε τό Ἀρκάδι καί τό Κούγκι; τήν ἐρωτῶ.
– Ὄχι, ἀλλά σέ λίγες μέρες δέν θά ὑπάρχει τίποτε στά ράφια, καί νά μοῦ τό θυμηθεῖς! μοῦ λέει καί μᾶλλον εἶχε (ὡς συνήθως) δίκιο. Κι αὐτό, διότι καλῶς γνωρίζουμε ὅτι ὁ Ἕλληνας ἀπολαμβάνει ἀπό τόν καναπέ του τίς συγκρούσεις τῶν ΜΑΤ μέ τούς ἀκρῖτες τῶν νησιῶν, μασουλάει πόπ-κόρν παρακολουθῶντας τίς ἀποβάσεις ἀπρόσκλητων μουσαφιραίων στά παράλιά μας, ἀλλά ἄν φοβηθεῖ ὅτι θά ἀδειάσουν τά ράφια στίς ὑπεραγορές, τά παρατάει ὅλα καί τρέχει! Καί μέ τό πού θά πεῖς «κορωνοϊός», ἀκούγεται ἐκεῖνο τό ὑπέροχο τοῦ ἀξέχαστου Βουτσᾶ: «Φσστ-Μπόινγκ»!!!
