Περίεργες καί πονηρές οἱ ἡμέρες πού περνᾶμε
Κανονικά οἱ καλλικάντζαροι ἐμφανίζονται τήν παραμονή τῶν Χριστουγέννων. Καί συνήθως ἐμφανίζονται νύχτα καί κρυφά. Ἐδῶ εἴδαμε ἡγετική μορφή τῶν καλλικαντζάρων νά ἐμφανίζεται μέρα μεσημέρι καί μάλιστα «πρώτη θέση» σέ μεγάλη ἐφημερίδα! Τί νά γίνει; Μάθαμε πιά νά ζοῦμε μέ τούς καλλικάντζαρους κατά τίς ἡμέρες τῶν ἑορτῶν. Θυμᾶμαι τήν γιαγιά μας, πού μᾶς περιέγραφε τούς καλλικαντζάρους. Τόν Μπρασκοκοίλη, τόν Σούβλα, τόν Ξεκούκη κι ἕνα σωρό ἄλλους. Ποτέ δέν μᾶς εἶχε μιλήσει γιά τό χρῶμα τους! Τώρα καταλαβαίνω ὅτι ἔφερνε πρός τό πράσινο! Μᾶς ἔλεγε, λοιπόν, γιά ἐκεῖνα γιά μικρόσωμα ἀνθρωπάκια, μέ τήν περίεργη φάτσα καί τά κερατάκια στήν κορυφή τῆς κεφαλῆς, μέ τήν οὐρά, μεγάλη ἤ μικρή. Καί μᾶς περιέγραφε πῶς τά σκανταλιάρικα αὐτά πλάσματα, τά «Παγανά», πού τά ἀποτύπωσε τόσο ὄμορφα ὁ Μυριβήλης στό ὁμώνυμο ἔργο του, κατέβαιναν ἀπό τήν καμινάδα στά σπίτια, μαγάριζαν τά φαγητά κι ἔκαναν ζημιές δῶθε-κεῖθε… Τί τά θέλετε, ἀγαπητοί; Πάντα τά Χριστούγεννα ἐπιλέγουν τά παγανά γιά νά ξετσουμίσουν. Εἴτε γιά νά κάνουν ζημιές εἴτε γιά νά ποῦν τά δικά τους! Μέ μιά διαφορά, ὅμως. Τά παγανά τῶν ἑορτῶν φεύγουν μέ τόν ἁγιασμό τῶν Θεοφανείων. Τά ἄλλα, τῆς πολιτικῆς, μένουν καί καιροφυλακτοῦν. Καί ξαφνικά, στά μοστράρει ὁ κάθε ἐνδιαφερόμενος, καί ἐσύ τά συναντᾶς ἑκών-ἄκων…
Μπήκαμε, λοιπόν, στήν τελευταία πρό τῶν Χριστουγέννων ἑβδομάδα. Κι ὅσο κι ἄν ἐπιμένουν τά παγανά, τόσο ἐκεῖνα τῶν ἐγκάτων τῆς γῆς ὅσο καί τά ἄλλα, τῆς πολιτικῆς, ἐμεῖς θά κάνουμε τό καθῆκον μας. Μέ τά λίγα, ἀφοῦ τά περισσότερα μᾶς τά ἔχει πάρει τό «πρωτογενές πλεόνασμα», τό PSI τῶν καλλικαντζάρων καί τά πειράματα τῶν ἀδαῶν. Πάλι θά φτιάξουμε τά μελομακάρονα καί τούς κουραμπιέδες μας, πάλι θά πάρουμε τήν γαλοπούλα μας. Πάλι θά προστρέξουμε στίς συνταγές τῆς γιαγιᾶς ἀπό τήν Ὕδρα καί τοῦ παπποῦ ἀπό τήν Τρίπολη, γιά νά ἀπολαύσουμε ἐκεῖνες τίς γεύσεις πού κανένας ἀπό τούς «σέφ» πού ἔχουν κατακλύσει τήν τηλεόραση δέν μπορεῖ νά μᾶς προσφέρει.
Πάλι θά πάρουμε τά ἐγγονάκια μας καί θά τά πᾶμε νά ποῦν τά κάλαντα. Καί μακάρι νά ξαναέλθουν οἱ ἡμέρες πού τά παιδιά ἔλεγαν τά κάλαντα, χωρίς τή συνοδεία τῶν μεγαλύτερων, ἀφοῦ τώρα ἀνά πᾶσα στιγμή μπορεῖ νά πέσουν θύματα κακοποιῶν!
Γιατί μπορεῖ οἱ πάσης φύσεως καί προελεύσεως καλλικάντζαροι νά ἐπιθυμοῦν τόν «πολυ-πολιτισμό» καί τήν ἀποξένωσή μας ἀπό τίς παραδόσεις καί τά ἀρώματα τῶν ἠθῶν καί τῶν ἐθίμων μας, ἀλλά ἐμεῖς ὀφείλουμε καί πρέπει νά ἐπιμένουμε ἑλληνικά. Νά τηροῦμε καί νά φυλάσσουμε σάν τά μάτια μας τά ἤθη καί τά ἔθιμά μας, νά θυμόμαστε τήν ταυτότητα καί τήν προέλευσή μας, νά τιμοῦμε ὅσα μᾶς ἄφησαν οἱ γονεῖς μας.
Ἰδιαιτέρως σήμερα, πού ἡ κοινωνία μας ἀντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα καί ἡ χώρα ὑφίσταται μία ἀπρόσμενη καί ἀπροκάλυπτη εἰσβολή. Τά Χριστούγεννα ἄς εἶναι ἐφέτος μία πολύ καλή εὐκαιρία νά διατρανώσουμε τήν πίστη καί τήν ταυτότητά μας. Ἄς μήν τήν χάσουμε…
