ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2025

Κοίτα πού βγῆκαν πάλι οἱ καλλικάντζαροι

Περίεργες καί πονηρές οἱ ἡμέρες πού περνᾶμε

Κανονικά οἱ καλλικάντζαροι ἐμφανίζονται τήν παραμονή τῶν Χριστουγέννων. Καί συνήθως ἐμφανίζονται νύχτα καί κρυφά. Ἐδῶ εἴδαμε ἡγετική μορφή τῶν καλλικαντζάρων νά ἐμφανίζεται μέρα μεσημέρι καί μάλιστα «πρώτη θέση» σέ μεγάλη ἐφημερίδα! Τί νά γίνει; Μάθαμε πιά νά ζοῦμε μέ τούς καλλικάντζαρους κατά τίς ἡμέρες τῶν ἑορτῶν. Θυμᾶμαι τήν γιαγιά μας, πού μᾶς περιέγραφε τούς καλλικαντζάρους. Τόν Μπρασκοκοίλη, τόν Σούβλα, τόν Ξεκούκη κι ἕνα σωρό ἄλλους. Ποτέ δέν μᾶς εἶχε μιλήσει γιά τό χρῶμα τους! Τώρα καταλαβαίνω ὅτι ἔφερνε πρός τό πράσινο! Μᾶς ἔλεγε, λοιπόν, γιά ἐκεῖνα γιά μικρόσωμα ἀνθρωπάκια, μέ τήν περίεργη φάτσα καί τά κερατάκια στήν κορυφή τῆς κεφαλῆς, μέ τήν οὐρά, μεγάλη ἤ μικρή. Καί μᾶς περιέγραφε πῶς τά σκανταλιάρικα αὐτά πλάσματα, τά «Παγανά», πού τά ἀποτύπωσε τόσο ὄμορφα ὁ Μυριβήλης στό ὁμώνυμο ἔργο του, κατέβαιναν ἀπό τήν καμινάδα στά σπίτια, μαγάριζαν τά φαγητά κι ἔκαναν ζημιές δῶθε-κεῖθε… Τί τά θέλετε, ἀγαπητοί; Πάντα τά Χριστούγεννα ἐπιλέγουν τά παγανά γιά νά ξετσουμίσουν. Εἴτε γιά νά κάνουν ζημιές εἴτε γιά νά ποῦν τά δικά τους! Μέ μιά διαφορά, ὅμως. Τά παγανά τῶν ἑορτῶν φεύγουν μέ τόν ἁγιασμό τῶν Θεοφανείων. Τά ἄλλα, τῆς πολιτικῆς, μένουν καί καιροφυλακτοῦν. Καί ξαφνικά, στά μοστράρει ὁ κάθε ἐνδιαφερόμενος, καί ἐσύ τά συναντᾶς ἑκών-ἄκων…

Μπήκαμε, λοιπόν, στήν τελευταία πρό τῶν Χριστουγέννων ἑβδομάδα. Κι ὅσο κι ἄν ἐπιμένουν τά παγανά, τόσο ἐκεῖνα τῶν ἐγκάτων τῆς γῆς ὅσο καί τά ἄλλα, τῆς πολιτικῆς, ἐμεῖς θά κάνουμε τό καθῆκον μας. Μέ τά λίγα, ἀφοῦ τά περισσότερα μᾶς τά ἔχει πάρει τό «πρωτογενές πλεόνασμα», τό PSI τῶν καλλικαντζάρων καί τά πειράματα τῶν ἀδαῶν. Πάλι θά φτιάξουμε τά μελομακάρονα καί τούς κουραμπιέδες μας, πάλι θά πάρουμε τήν γαλοπούλα μας. Πάλι θά προστρέξουμε στίς συνταγές τῆς γιαγιᾶς ἀπό τήν Ὕδρα καί τοῦ παπποῦ ἀπό τήν Τρίπολη, γιά νά ἀπολαύσουμε ἐκεῖνες τίς γεύσεις πού κανένας ἀπό τούς «σέφ» πού ἔχουν κατακλύσει τήν τηλεόραση δέν μπορεῖ νά μᾶς προσφέρει.

Πάλι θά πάρουμε τά ἐγγονάκια μας καί θά τά πᾶμε νά ποῦν τά κάλαντα. Καί μακάρι νά ξαναέλθουν οἱ ἡμέρες πού τά παιδιά ἔλεγαν τά κάλαντα, χωρίς τή συνοδεία τῶν μεγαλύτερων, ἀφοῦ τώρα ἀνά πᾶσα στιγμή μπορεῖ νά πέσουν θύματα κακοποιῶν!

Γιατί μπορεῖ οἱ πάσης φύσεως καί προελεύσεως καλλικάντζαροι νά ἐπιθυμοῦν τόν «πολυ-πολιτισμό» καί τήν ἀποξένωσή μας ἀπό τίς παραδόσεις καί τά ἀρώματα τῶν ἠθῶν καί τῶν ἐθίμων μας, ἀλλά ἐμεῖς ὀφείλουμε καί πρέπει νά ἐπιμένουμε ἑλληνικά. Νά τηροῦμε καί νά φυλάσσουμε σάν τά μάτια μας τά ἤθη καί τά ἔθιμά μας, νά θυμόμαστε τήν ταυτότητα καί τήν προέλευσή μας, νά τιμοῦμε ὅσα μᾶς ἄφησαν οἱ γονεῖς μας.

Ἰδιαιτέρως σήμερα, πού ἡ κοινωνία μας ἀντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα καί ἡ χώρα ὑφίσταται μία ἀπρόσμενη καί ἀπροκάλυπτη εἰσβολή. Τά Χριστούγεννα ἄς εἶναι ἐφέτος μία πολύ καλή εὐκαιρία νά διατρανώσουμε τήν πίστη καί τήν ταυτότητά μας. Ἄς μήν τήν χάσουμε…

Απόψεις

«Πάντα η Αλεξάνδρεια» του Δημήτρη Στεφανάκη από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

Εφημερίς Εστία
Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες η Δάφνη Χάραμη έχασε τον πατέρα της Κώστα, το εργοστάσιό τους στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εθνικοποιήθηκε από το καθεστώς Νάσερ και το σπίτι τους σφραγίστηκε. Από τη Γιώτα Βαζούρα Ο Κωστής Χάραμης, πλέον, δεν υπήρχε και η ίδια δεν ήταν η κόρη του μεγιστάνα των αιγυπτιακών τσιγάρων. Η έπαυλη της οδού Αββασιδών, που αναγνώριζε για σπίτι της, έγινε ένα ξένο οίκημα, στο οποίο δεν της επιτρεπόταν πια να πατήσει το πόδι της. Η ίδια η Αλεξάνδρεια έγινε ξένη και αφιλόξενη, μια πόλη σκιών και ψιθύρων, με τη νεαρή να καλείται να διαπιστώσει με τον πιο σκληρό τρόπο «ότι τις πιο μεγάλες ανατροπές η μυθοπλασία τις δανείζεται από την πραγματικότητα». Ο Δημήτρης Στεφανάκης στο νέο του βιβλίο, που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, μας μεταφέρει στο καλοκαίρι του 1961 σε μία πόλη- φάρο του ελληνισμού, την Αλεξάνδρεια, ακολουθώντας την πορεία της οικογένειας Χάραμη, που πρωτογνωρίσαμε στο παλαιότερο, πολυαγαπημένο και πολυβραβευμένο μυθιστόρημά του «Μέρες Αλεξάνδρειας». Αξιοποιώντας πραγματικά ιστορικά γεγονότα, στην προκειμένη περίπτωση το βαρύ πρόγραμμα των εθνικοποιήσεων των ξένων επιχειρήσεων από το καθεστώς Νάσερ, που οδήγησε στη μαζική έξοδο των Αιγυπτιωτών Ελλήνων, ο συγγραφέας μάς δίδει ένα συγκινητικό μυθιστόρημα για την αλλαγή, την […]

«Δικαιοσύνη μακριά ἀπό ἰσχυρά συμφέροντα καί ἀπό πολιτικές ἐπιδιώξεις»

Εφημερίς Εστία
Τί ἀπήντησε ἡ Ἕνωσις Δικαστῶν καί Εἰσαγγελέων στήν Πρόεδρο τοῦ Ἀρείου Πάγου- Ὀξεῖα ἀντίδρασις τῆς Εἰσαγγελέως τοῦ ΑΠ στό προσκλητήριο γιά τόν διαδικτυακό τραμπουκισμό τοῦ ἀνακριτοῦ

Ἡ λάβα τῶν Τεμπῶν

Μανώλης Κοττάκης
ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ μέ μεγίστη προσοχή τίς δηλώσεις τῆς ἀξιότιμης Προέδρου καί τῆς ἀξιότιμης εἰσαγγελέως τοῦ Ἀρείου Πάγου κυριῶν Κλάπα-Χριστοδουλέα καί Ἀδειλίνη, οἱ ὁποῖες συνιστοῦν κυρίως τήν ἀπάντηση τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου μας στήν μακρά δήλωση τῆς Προέδρου τῶν Συγγενῶν Θυμάτων Τεμπῶν Μαρίας Καρυστιανοῦ γιά τήν πορεία τῆς ὑποθέσεως καί δευτερευόντως ἀσπίδα σέ διαδικτυακές ἐπιθέσεις πού δέχεται ὁ ἐφέτης ἀνακριτής κύριος Μπακαΐμης.

Νέος Πρόεδρος Δημοκρατίας ὁ Κωνσταντῖνος Τασούλας

Εφημερίς Εστία
Ο Κωνσταντῖνος Τασούλας μετακομίζει στήν Ἡρώδου Ἀττικοῦ, ἀφοῦ ἐξελέγη Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, κατά τήν τέταρτη ψηφοφορία πού διεξήχθη χθές, μέ 160 ψήφους.

Τά χρόνια πού ὁ ἀθλητισμός δέν ἦταν ἀμειβόμενος

Δημήτρης Καπράνος
Διαφωνῶ μέ τόν χαρακτηρισμό «ὁ γηραιότερος ὀλυμπιονίκης», μέ τόν ὁποῖο τά περισσότερα μέσα ἐνημερώσεως ἀποχαιρέτησαν χθές τόν σπουδαῖο ἀθλητή καί ἄνθρωπο Γιῶργο Ρουμπάνη.