Τό μεγαλύτερο «μπέστ σέλλερ» ὅλων τῶν ἐποχῶν…
… στηρίχθηκε σέ ἕνα κλεμμένο καρβέλι ψωμί! Φαντάζομαι τήν στιγμή πού ὁ Βίκτωρ Οὑγκώ σχημάτιζε στό μυαλό του τήν εἰκόνα τοῦ Γιάννη Ἁγιάννη, τήν ὥρα πού ἑτοιμάζεται νά πετάξει τήν πέτρα στήν βιτρίνα τοῦ φούρνου γιά νά ἁρπάξει τό καρβέλι καί νά κορέσει τήν βασανιστική του πεῖνα! Μεγαλεῖο!
Ὅταν διάβασα τήν εἴδηση γιά τήν κυρία πού προσπάθησε νά σουφρώσει τόν κιμᾶ ἀπό τό ὑπερκατάστημα, σᾶς βεβαιῶ ὅτι εἶδα καί πάλι ἐμπρός μου τήν εἰκόνα ἀπό τά «Κλασσικά Εἰκονογραφημένα». Ἦταν τό πρῶτο (ἀρ. 1) τεῦχος τῆς σειρᾶς, μέ τό ὁποῖο ὁ ὅμιλος «Ἀτλαντίς» ἄρχισε νά γράφει Ἱστορία στόν χῶρο τῶν ἐκδόσεων.
Ἀργότερα εἶδα καί τήν ταινία μέ τόν ὑπέροχο Ζάν Γκαμπέν. Ἀλλά μοῦ ἔχει μείνει ἡ εἰκόνα ἀπό τά «Κλασσικά». Ἐκεῖνο τό ρυτιδιασμένο πρόσωπο τοῦ Ἁγιάννη, συσπασμένο ἀπό ἀγωνία καί ντροπή, ἀλλά καί ἀπό τήν βάσανο τῆς πείνας, πού ἔβλεπε στό καρβέλι τήν σωτηρία, τήν λύτρωση, τήν ζωή…
Ὄχι, δέν μπορεῖ νά ἦταν κλεπτομανής ἡ κυρία πού ἔκρυψε στήν τσάντα ἤ στόν κόρφο της τόν κιμᾶ. Δέν πᾶς νά βουτήξεις κιμᾶ γιά νά ἱκανοποιήσεις τήν ψυχική σου ἀνεπάρκεια. Θά πᾶς νά ἐξασκήσεις τό χόμπι σου σέ ἄλλα καταστήματα, ὄχι στό χασάπικο τοῦ γερμανικοῦ τροφικοῦ ἐργοστασίου.
Ὄχι, δέν ἦταν ἐντός τῶν ἐπιτρεπομένων ἀπό τόν Νόμο ὁρίων ἡ πράξη της. Κακῶς ἅπλωσε χέρι, κακῶς «σούφρωσε» τό στρατσόχαρτο μέ τό λιανισμένο κρέας. Ἀλλά τί θά ἔλεγε γι’ αὐτό ὁ Βίκτωρ Οὑγκώ; Θά «μᾶς ἔγραφε» κανονικότατα καί θά καθόταν νά γράψει τό νέο ἀριστούργημά του! «Οἱ Ἄθλιοι τοῦ 2022»…
Νά μέ συμπαθᾶτε, ἀλλά τόν Γιάννη Ἁγιάννη καί τόν Οὑγκώ ἔφερα στό μυαλό μου ὅταν ἔμαθα τό γεγονός. Καί ἀπέραντη αἰσθάνθηκα ἀγάπη καί συμπόνοια γιά τήν γυναίκα ἡ ὁποία ὁδηγήθηκε «στό Τμῆμα γιά “τά περαιτέρω”».
Ὄχι, δέν νομίζω ὅτι ὁ ἀστυνόμος στόν ὁποῖο ὁδηγήθηκε ἔχει κάποια σχέση μέ τόν Ἰαβέρη. Ἄν καί ὁ Ἰαβέρης κατά βάθος, ὅπως ἀπεδείχθη στό τέλος τοῦ βιβλίου, προτίμησε νά δώσει τέλος στήν ζωή του παρά νά ὑποκύψει στό σκληρό καί θλιβερό του καθῆκον. Ὁ Οὑγκώ, ὅμως, ἦταν τόσο μάστορας καί δημιουργός συναισθημάτων μοναδικός, πού ὅταν τελειώσαμε τό βιβλίο, δέν εἴχαμε ἀκόμη συνειδητοποιήσει ποιός ἦταν ὁ πραγματικός ἥρωας!
Πᾶμε τώρα στό καθαυτό συμβάν. Γιατί βούτηξε τά προϊόντα τῶν σαράντα εὐρώ ἡ γυναίκα; Ἀσφαλῶς, ὄχι ἐπειδή ἀσκεῖ τήν ἐν λόγῳ δραστηριότητα συστηματικά. Ὅπως μοῦ ἔχουν πεῖ ἔμπειροι ἀστυνομικοί «ὁ ἔνοχος φαίνεται μέ τήν πρώτη ματιά». Τό ρεπορτάζ λέει ὅτι ἡ γυναίκα προσπάθησε νά ἰδιοποιηθεῖ τό λιανισμένο κρέας ἐπειδή δέν μποροῦσε νά τό πληρώσει. Πῶς θά ἀντιδροῦσαν οἱ πολῖτες ὅταν ἀντιμετωπίζουν τόν καταιγισμό τῶν χρεώσεων τόν ὁποῖο ὑφίστανται πανταχόθεν, χρεώσεων παρανοϊκῶν, οἱ ὁποῖες ὑπερβαίνουν τό εἰσόδημά τους δύο καί τρεῖς φορές; Στοιχήθηκαν σχεδόν ὅλοι πίσω ἀπό τήν γυναίκα. Ἡ δέ γερμανική καταγωγή τῆς ἑταιρείας ἔδωσε ἀφορμή γιά πολλούς καί ποικίλους συνειρμούς. Ὄχι ἀδίκως, ὅταν ὅλοι ἔχουμε δοκιμάσει τίς «θωπεῖες» τῶν «ἑταίρων» μας στά χρόνια τῶν μνημονίων. «Μά, εἶναι σωστό μάρκετινγκ αὐτό;» ἀναρωτήθηκαν οἱ ψυχραιμότεροι. Μά, δέν πρόκειται περί μάρκετινγκ, ἀγαπητοί. Ἡ διαμοφούμενη πραγματικότητα εἶναι. Τί δέν καταλαβαίνουμε;
