Τί γίνεται ἀδέλφια; Συναγωνισμός γιά τό πότε θά πᾶμε στήν Χάγη;…
… Τί φούρια εἶναι αὐτή; Τόση ἀγάπη ξαφνικά γιά τά δικαστήρια; Ἀπό πότε ἡ Χάγη ἔγινε κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ; Καί ἀπό πότε μπορεῖ κανείς νά εἶναι βέβαιος γιά τήν δικαίωσή του ὅταν ἀποφασίζει νά προσφύγει ὁ ἴδιος σέ Δικαστήριο;
Ἄρχισαν κιόλας οἱ μετρήσεις: «Τόσο τοῖς ἑκατό εἶναι ἐκεῖνοι πού θέλουν τήν Χάγη!» Καί δέν μοῦ λέτε, τούς ρωτήσαμε τί ἀκριβῶς θά συζητήσουμε ὅταν καί ἐάν πᾶμε στήν Χάγη;Ἀλλά, θά μοῦ πεῖτε, ὅταν θά ἔχει διαμορφωθεῖ ἡ ἄποψη «Χάγη νά πᾶμε κι ὅ,τι γίνει», σημασία ἐλάχιστη θά ἔχει τό ἀποτέλεσμα. Τά ἔχει ξαναζήσει αὐτά ἡ πατρίδα. Μήν ξεχνᾶμε ὅτι ὁ Κολοκοτρώνης, μπροστά στόν ἐμφύλιο σπαραγμό πού ἀπειλοῦσε τήν Ἑλλάδα καί μπροστά στήν λαίλαπα τοῦ διχασμοῦ, εἶπε τήν ἱστορική φράση «Βασιλιά, φέρτε κι ἄς εἶναι κι ἀπό ξύλο»! Καί τόν φέραμε καί μᾶς διοίκησαν ὑποδειγματικά οἱ Βαυαροί!
Τί νά σᾶς πῶ, ἀγαπητοί; Πολύ φοβᾶμαι ὅτι ἔχει ἤδη ἀρχίσει ἡ ἀντίστροφη μέτρηση –ἀπό τούς γνωστούς κύκλους– μέ τελικό στόχο τήν προσφυγή στόν «διάλογο» μεταξύ ἑνός ὁ ὁποῖος «δέν διεκδικεῖ τίποτε» καί ἑνός ὁ ὁποῖος «διεκδικεῖ τά πάντα!». Καί εἶναι εὔκολο, νομίζω, νά ἀντιληφθεῖ κανείς τό ἀποτέλεσμα.
Ὡστόσο, νά σημειώσουμε ὅτι ὁ Πρωθυπουργός ἔχει κάνει μερικές σωστές κινήσεις. Καί μόνο τό ὅτι ἔχει διαμηνύσει ὅτι «δέν πρέπει νά μᾶς θεωροῦν δεδομένους», εἶναι σημαντικό. Νά δοῦμε μέχρι ποῦ μπορεῖ νά τό πάει.
Γεγονός, πάντως, εἶναι ὅτι καί οἱ Γερμανοί δέν εἶναι «στά πάνω» τους, ἄν σκεφθεῖ κανείς ὅτι ἔκαναν τόση φασαρία γιά μιά σύνοδο ἀπό τήν ὁποία δέν βγῆκε οὔτε μαῦρος καπνός!
Χθές, πάντως, ἀπό τήν πλευρά τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς Χάγης, ἄκουσα ἕνα ἀκόμη ἐπιχείρημα. «Ὅλο γιά τόν Χαφτάρ συζητᾶμε, ὅτι εἶναι μέ τό μέρος μας καί ὅτι ἄν ἐπικρατήσει θά σκίσει τήν συμφωνία τῆς Λιβύης μέ τούς Τούρκους. Ἅμ’ δέ! Κι ὁ Μητσοτάκης δέν ψήφισε τήν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, ἀλλά ὅταν ἀνέλαβε εἶπε ὅτι “τό κράτος ἔχει συνέχεια!”»…
Ναί, ἀλλά σήμερα ἡ Λιβύη δέν εἶναι κράτος, ἀλλά τιμάρια. Ὁ δέ Σάρατζ δέν εἶναι Πρωθυπουργός ὅλων τῶν Λιβύων, ἀλλά ἐπί κεφαλῆς μιᾶς κυβερνήσεως (κάτι σάν νομαρχιακό συμβούλιο) μεταβατικῆς, καί ἡ ὑπογραφή του σέ καμμία περίπτωση δέν δεσμεύει τόν ἑπόμενο! Ἐκτός ἐάν οἱ φίλοι μας οἱ Ἀμερικανοί, οἱ ὁποῖοι ἀπό ὅ,τι φαίνεται ἐλέγχουν τόν Χαφτάρ, ἄλλα γράφουν στίς ἐπιστολές καί ἄλλα λένε στό τηλέφωνο!
Τώρα θά μοῦ θυμίσετε τό scripta manent, ἀλλά σέ μιά ἐποχή πού ὁ πλανητάρχης κυβερνᾶ μέ τό τουίτερ, ἀμφιβάλλω ἄν τά λατινικά μποροῦν νά παίξουν κάποιο ρόλο! Καί, γιά νά μιλᾶμε σοβαρά, ἀπό μιά ὑπερδύναμη τῆς ὁποίας ὁ Πρόεδρος ἀποκαλεῖ τόν προσεχῆ ἀντίπαλό του στίς ἐκλογές «Κοιμισμένο» καί τήν πρόεδρο τῆς Βουλῆς «Μισότρελη», μήν περιμένετε καί μεγάλη συνέπεια…
Ἐν ὀλίγοις, ἀγαπητοί, μᾶλλον ἔχουμε μπλέξει. Γι’ αὐτό καί ἀπαιτεῖται πλέον μεγάλη προσοχή καί, κυρίως, ἑνότητα καί ὁμοψυχία. Εἴπαμε, ξεκινᾶμε σάν ἀουτσάιντερ. Κι αὐτό συνήθως βγαίνει σέ καλό. Γιά τό ἀουτσάιντερ, φυσικά…
