ΠΑΛΑΙΟΣ διπλωμάτης, διαχρονικός συνομιλητής τῶν Ἀμερικανῶν καί τῆς ἐδῶ πρεσβείας…
… μοῦ ἔκανε χθές μία πρώτη ἀποτύπωση τῶν νέων γεωπολιτικῶν δεδομένων ὅπως αὐτά διαμορφώθηκαν στήν Σύνοδο Κορυφῆς τοῦ ΝΑΤΟ. Καί μοῦ ἐξήγησε τό πῶς αὐτά ἐπηρεάζουν τά δικά μας συμφέροντα. Σύμφωνα μέ τήν ὀπτική του «οἱ ΗΠΑ ξεκινοῦν πάντοτε ἀπό ἕνα στρατηγικῶς μεγαλύτερο θέμα γιά νά καταλήξουν στό θεωρητικῶς μικρότερο. Αὐτή εἶναι ἡ μέθοδός τους. Πρῶτα διαμορφώνουν πολιτική γιά τό μεῖζον καί ἀναλόγως αὐτῆς ἀποφασίζουν γιά τό ἔλασσον. Στήν Σύνοδο Κορυφῆς φαίνεται πώς ἀποφάσισαν ὅτι ὁ κυριότερος ἐχθρός τους εἶναι ἡ Κίνα ἐναντίον τῆς ὁποίας προσανατολίζουν τό ΝΑΤΟ καί δευτερευόντως ἡ Ρωσσία. Κάτι πού διαφαίνεται καί ἀπό τήν “ἀπροθυμία” τους νά πιέσουν τήν Γερμανία νά ἀκυρώσει τόν ἀγωγό φυσικοῦ ἀερίου Nord 2 Stream ἀλλά καί ἀπό τήν κυμαινόμενη ρητορεία Μπάιντεν κατά Μόσχας. Ἡ ὁποία εἶναι μία στό καρφί καί μία στό πέταλο».
Τό ἴδιο βεβαίως κάνει καί ὁ Πούτιν, προσθέτουμε ἐμεῖς στήν ἀνάλυση τοῦ διπλωμάτη. Μία στό καρφί, μία στό πέταλο. Οἱ δύο ἡγέτες δέν θά ἀγαπηθοῦν, ἀλλά κώδικες γιά νά συνεννοηθοῦν, ὅπως προκύπτει ἀπό τίς τελευταῖες συνεντεύξεις τους, μᾶλλον θά βροῦν. Σύμφωνα μέ τόν βετεράνο διπλωμάτη συνομιλητή μου «ἄν ἐξασθενίσει τό μέτωπο ΗΠΑ – Ρωσσίας, κάτι πού φαίνεται καί ἀπό τό γεγονός ὅτι ὁ Μπάιντεν συναντᾶται σήμερα μέ τόν Πούτιν στήν Γενεύη (τόν Κινέζο θά ἀργήσει νά τόν δεῖ), τότε ἐξασθενεῖ αὐτομάτως καί ἡ σημασία πού ἔχει ἡ Τουρκία γιά τήν Ἀμερική. Στό μέλλον δέν θά τήν χρειάζεται τόσο. Ἐξ οὗ καί ἀκοῦμε στίς ἀνταποκρίσεις ἀπό τήν Οὐάσιγκτων ὅτι οἱ ΗΠΑ θά ἐπαναπροσδιορίσουν τήν σχέση τους μέ τήν Τουρκία ἀπό νέα μηδενική βάση.»
Τί σημαίνει «νέα βάση»; Ὅτι μπορεῖ νά ἀναθέσουν στήν Τουρκία τόν ρόλο τοῦ τοποτηρητῆ τους στήν Λιβύη, στήν Συρία, ἀκόμη καί στό Ἀφγανιστάν, ὅπου ἐπιθυμοῦν νά τῆς ἀναθέσουν τόν ἔλεγχο τοῦ ἀεροδρομίου μετά τήν ἀποχώρησή τους. Σημαίνει ὅτι ἡ Τουρκία ἔχει περιθώρια αὐτονομίας συμμετέχοντας ὅμως σέ συμμαχία μέ ἀφεντικό τήν Ἀμερική ὑπό τήν προϋπόθεση ὅτι δέν θά ρηγματώνει τό ΝΑΤΟ μέ τήν ἀγορά ρωσσικῶν ἐξοπλισμῶν (S400).
Σημαίνει ὅτι ἡ Τουρκία θά εἶναι αὐτόνομη περιφερειακή δύναμη ἀλλά ὄχι ἰσότιμη μέ τίς ΗΠΑ. Πρός ἐπίρρωσιν τῶν ἰσχυρισμῶν, ὅτι κινούμεθα σέ αὐτή τήν κατεύθυνση, ὑπογραμμίζεται ὅτι ἀπαλείφθηκε ἐντελῶς ἀπό τό κείμενο τῶν συμπερασμάτων τοῦ ΝΑΤΟ ὁ ὅρος γιά ἀποχώρηση ξένων (τουρκικῶν) στρατευμάτων ἀπό τήν Λιβύη. Πρός ἐπίρρωσιν τῶν ἰσχυρισμῶν αὐτῶν ἐπισημαίνεται ὅτι ὁ κατά τά λοιπά ἀτλαντιστής Μακρόν πού προσπαθεῖ νά διαδεχθεῖ γεωπολιτικά τήν Μεγάλη Βρεταννία στόν ρόλο τοῦ τοποτηρητῆ τῶν ΗΠΑ στήν ΕΕ, ξαφνικά εἶναι ὅλο ἀγάπες καί λουλούδια μέ τόν Ἐρντογάν. Στήν Σύνοδο τοῦ ΝΑΤΟ ὁ Μακρόν δέν ἔκανε καμμία ἀναφορά στήν Ἀνατολική Μεσόγειο. Ἐνσωματώνεται μερικῶς στήν στρατηγική τῆς Δύσης μολονότι ἔχει συμφέροντα στήν Κίνα (γαλλικές ἑταιρεῖες κατασκευάζουν σταθμούς πυρηνικῆς ἐνέργειας.) Μόλις λοιπόν «κατακαθίσει» κατά τήν ὁρολογία τοῦ Γιώργου Θεοτοκᾶ (στά Τετράδια Ἡμερολογίου) ὁ νέος κόσμος, μόλις διαμορφωθεῖ ὁ νέος συσχετισμός στό τρίγωνο ΗΠΑ-Κίνα-Ρωσσία, μόλις γείρει ἡ πλάστιγγα ὁριστικῶς, τότε θά ἀρχίσουν οἱ Ἀμερικανοί νά ἀσχολοῦνται ἐπισταμένως μέ τήν Ἀνατολική Μεσόγειο καί τίς σχέσεις Ἑλλάδος – Τουρκίας. Μέ ἐμᾶς. Μέ τούς ἐθνικούς μας καημούς. Καί τότε θά διαμορφωθοῦν οἱ εὐκαιρίες καί οἱ κίνδυνοι γιά ἐμᾶς. Οἱ εὐκαιρίες γιά γεωπολιτική ἀναβάθμιση. Οἱ κίνδυνοι γιά ἕναν ἐθνικό συμβιβασμό στό Αἰγαῖο καί τήν Ἀνατολική Μεσόγειο κατόπιν ἀμερικανικῶν πιέσεων πρός τήν Κυβέρνηση. Κάτι πού πλήν Τουρκίας ἐξυπηρετεῖ ἄριστα καί τά δικά τους στρατηγικά συμφέροντα. Τό Αἰγαῖο εἶναι τό Ἀρχιπέλαγος, ἡ θαλάσσια καί ἡ ἐναέρια γέφυρα, πού ἑνώνει τά Βαλκάνια καί τήν Μέση Ἀνατολή. Αὐτή τήν γέφυρα –ὅπως καί τό ἀεροπλανοφόρο «Κύπρος»– δέν πρέπει νά τήν ἐλέγχει ἀπολύτως κανείς. Οὔτε ἐμεῖς οὔτε οἱ Τοῦρκοι. Ὁπότε θά πιεστοῦμε νά ποῦμε ἀντίο στά 12 μίλια καί γραπτῶς. Ὄχι μόνον προφορικῶς. Τί πράττουμε ἐμεῖς μέχρι στιγμῆς; Ἡ Ἑλλάς ἔχει ἐνσωματωθεῖ πλήρως στήν στρατηγική Μπάιντεν. Μέχρι παρεξηγήσεως. Τόσο ἡ ἀσυνήθιστα αἰχμηρή ρητορεία πού χρησιμοποίησε κατά τῆς Κίνας ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στίς Βρυξέλλες –ἔβαλε κατά τοῦ Προέδρου της καί τήν ἀπεκάλεσε «ἀντίπαλο»– ὅσο καί ἡ ἄρνηση τοῦ Πρωθυπουργοῦ στήν πρόταση Λαβρώφ νά παράγεται στήν Ἑλλάδα τό ρωσσικό ἐμβόλιο, δείχνουν ὅτι ἡ πατρίδα μας ποντάρει ὅλα τά χαρτιά της σέ αὐτή τήν συμμαχία. Δέν θά ἐπεκταθοῦμε περαιτέρω! Ἐλπίζουμε νά μᾶς βγεῖ στό τέλος, γιά τό καλό τοῦ Ἔθνους. Πάντως, ἡ ἀκύρωση τῆς συνάντησης Μητσοτάκη – Μπάιντεν στό περιθώριο τῆς Συνόδου τοῦ ΝΑΤΟ, δέν εἶναι καλός οἰωνός.
Τελευταῖο ἀλλά ὄχι ἔλασσον γιά τόν νέο κόσμο πού ἀνατέλλει. Ὁ Μπάιντεν ἐξελέγη μέ διαρκῆ προσφυγή στήν ρωσσοφοβία καί μέ καταγγελία τῶν θεωριῶν Τράμπ, ὅτι ὁ κορωνοϊός ξέφυγε ἀπό ἐργαστήρια τῆς Γουχάν. Μετά τήν ἐκλογή του ὅμως δικαιώνει σέ κάθε του βῆμα τήν πολιτική Τράμπ: Εἶναι σέ τροχιά εὕρεσης modus vivendi μέ τόν Πούτιν, «ἄδειασε» τό αἴτημα τῆς Οὐκρανίας γιά ἔνταξη στό ΝΑΤΟ μέ πρόσχημα τήν διαφθορά (κάτι πού ἱκανοποιεῖ τόν Ρῶσσο ἡγέτη), ἀναπροσανατολίζει τό ΝΑΤΟ πρός τόν Εἰρηνικό (μέ τήν συμμαχία τῆς Ἰνδίας καί τῆς Αὐστραλίας) καί υἱοθετεῖ πλήρως τίς «θεωρίες συνωμοσίας» τοῦ προκατόχου του γιά τήν διαρροή τοῦ κορωνοϊοῦ ἀπό τά ἐργοστάσια τῆς Γουχάν. Μέ ἄλλα λόγια, συσκευάζει μία πολιτική πού παρουσιαζόταν κατά τρόπο ἄναρχο λόγω τοῦ μπρουτάλ χαρακτῆρα τοῦ τέως Προέδρου τῶν ΗΠΑ, τῆς βάζει κορδέλλες καί ἀστραφτερό περιτύλιγμα καί στήν οὐσία μέ τόν τρόπο του ἀναφωνεῖ: Ζήτω ὁ Τράμπ! Ἀκόμη καί ὁ παγκόσμιος ἑταιρικός φόρος πού στόχο ἔχει τήν ἐπιστροφή ἀμερικανικῶν ἑταιρειῶν στίς ἕδρες τους, στόν οἰκονομικό ἐθνικισμό τοῦ Τράμπ παραπέμπει. Εἴπατε τίποτε;
