Γύρω στίς πέντε τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς, ἄρχισα νά μιλῶ μέ φίλους οἱ ὁποῖοι εἶναι μέσα στά πράγματα».
Μέ τόν πρῶτο πού μίλησα, χαμογέλασα, ψιθυρίζοντας Πέρι Κόμο. “Ιt’s impossible”, ὅπερ μεταφραζόμενον εἶναι ἀδύνατο»! Ὁ φίλος μέ τόν ὁποῖο συνομιλοῦσα, ὀνομάζεται Γιῶργος Τράπαλης, ἀσχολεῖται μέ τίς μετρήσεις ἐκλογικῶν ἀποτελεσμάτων, μαθηματικός εἶναι καί, ὅποτε μοῦ ἔχει κάνει πρόβλεψη, ἔχει βγεῖ ἀληθινός.
Προέβλεψε ἐπακριβῶς τό ἀποτέλεσμα τῶν ἀμερικανικῶν ἐκλογῶν ἀλλά καί ἔπεσε μέσα» στό ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογῶν τῆς Τουρκίας. Δέν χάνει ὁ Ἐρντογάν» μοῦ ἔλεγε καί μοῦ ἀράδιαζε ἕνα σωρό μαθηματικές πράξεις, τίς ὁποῖες ἄκουγα μέν, ἀλλά –ὡς σκράπας στά μαθηματικά– οὐδέποτε κατάλαβα. Ἄκουγα, ὅμως, ὅτι ὁ Ἐρντογάν θά κερδίσει καθαρά, τήν δεύτερη Κυριακή»… Γιά πές» τόν προκαλῶ, καί ἐκεῖνος ὀρθά-κοφτά: Ἡ Νέα Δημοκρατία μπορεῖ νά ἀγγίξει καί τό σαράντα. Δέν πρόκειται γιά ντέρμπι, πρόκειται γιά συντριβή!»…
Μίλησα ἀμέσως μετά μέ φίλατο συνάδελφο, στήν ἐφημερίδα. «Θά περάσει τό 37% ἡ ΝΔ καί ὁ Σύριζα δέν θά φθάσει τό 25%» μοῦ λέει.
Τό τηλέφωνό μου «ἔκαιγε» καί κάλεσα ἀμέσως παλιό μου συνεργάτη, ἐπίσης συνάδελφο, προσκείμενο στόν Σύριζα. «Τό καί τό ἔμαθα» τοῦ λέω. «Καλά, πέφτεις κι ἐσύ στήν παγίδα τῶν “fake news;”» ἀπαντᾶ, σχεδόν ἔξαλλος.
Διατηρῶ στενή φιλία μέ πρώην ὑπουργό καί βουλευτή τοῦ ΠΑΣΟΚ, ὁ ὁποῖος αὐτή τήν φορά δέν ἐξελέγη, ἀλλά ὡς δεύτερος θεωρῶ βέβαιο ὅτι θά ἐκλεγεῖ στόν δεύτερο γῦρο. «Νέα Δημοκρατία 40%, Σύριζα 20 μέ 22% καί ΠΑΣΟΚ 12%!» μοῦ λέει «ὀρθά-κοφτά»…
«Ὅπου ἀκοῦς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι», σκέφθηκα καί ἔσπευσα νά μιλήσω μέ παλαιό πολιτικό, παλαιᾶς κοπῆς ἀριστερό, ἀπό καιρό ἀποσυρθέντα, τόν ὁποῖο ἐκτιμῶ ἰδιαιτέρως.
«Θεωρῶ πολύ κοντά στήν πραγματικότητα τά νούμερα πού ἀνέφερες. Ὁ Σύριζα ἔχει κινηθεῖ σέ λάθος βάση ὁλόκληρη τήν τεραετία. Δέν χαμογέλασε οὔτε μιά φορά. Δέν εἶπε οὔτε ἕνα “ναι” σέ μία σωστή πρόταση τοῦ Μητσοτάκη. Δέν κερδίζεις τόν κόσμο λέγοντας συνεχῶς “ὄχι”. Παρουσίαζε συνεχῶς μιά χώρα διαλυμένη, τά εὕρισκε ὅλα στραβά καί μαῦρα, ἀλλά ὁ κόσμος δέν εἶχε τήν ἴδια ὀπτική, ὅπως ἔδειχναν οἱ δημοσκοπήσεις».
Ρώτησα ἄν βλέπει πιθανότητα παραιτήσεως τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα. «Μήν συγχέεις τήν Νέα Δημοκρατία μέ τόν Σύριζα. Ἡ “ἀστική εὐγένεια” ἀπαιτεῖ τήν ἀποχώρηση τοῦ ὅποιου ἀρχηγοῦ μετά ἀπό μία ἧττα. Ἐξαίρεση ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς. Δέν παραιτήθηκε μετά τήν ἧττα τό 1963, ἀλλά “αὐτοεξορίσθηκε”. Τό 1980 μετεπήδησε στήν προεδρία, διαβλέποντας τήν ἄνοδο καί τήν νίκη τοῦ ΠΑΣΟΚ.
Ὁ Ἀνδρέας δέν παραιτήθηκε παρά τίς τρεῖς διαδοχικές ἧττες ἀπό τόν Κώστα Μητσοτάκη τό 1989-90. Ὁ Σημίτης ἄφησε τήν προεδρία, γιά νά μήν χάσει ἀπό τόν Κώστα Καραμανλῆ. Ὁ Τσίπρας, πού ἐπιχειρεῖ νά μιμηθεῖ σέ ὅλα τόν Ἀνδρέα, δέν πρόκειται νά φύγει, ἀφοῦ δέν ὑπάρχει ἀνάλογο μέγεθος στόν Σύριζα, γιά νά τόν ἀντικαταστήσει. Ἄλλη “κουλτούρα”».
«Πῶς κρίνετε τήν νίκη τοῦ Κυριάκου;» ρώτησα γιά νά κλείσω τήν συνομιλία. «Ξέρεις ὅτι λατρεύω τό μπάσκετ. Ὁ Κυριάκος εἶναι περίφημος “σκάουτερ”. Οἱ ἐπιλογές πού ἔκανε, προσθέτοντας στό κόμμα του στελέχη ἀπό τό ΠΑΣΟΚ, ἀποδείχθηκαν ἄριστες. Κέρδισε καί στελέχη καί ψήφους».
Στίς ἑπτά εἴχαμε μάθει τήν τεράστια διαφορά. Κι ὕστερα, εἴδαμε τόν τελικό τοῦ μπάσκετ…
