Ἔχουμε ζήσει πολλούς παράφρονες
πού ἔφθασαν στήν παραφροσύνη λόγῳ τῆς πολύχρονης παραμονῆς στήν ἐξουσία. Ἴδιον τῶν ἀπολυταρχικῶν καθεστώτων ἡ παραφροσύνη πού προκαλεῖται ἀπό τήν ἐξουσιομανία. Καί γνωστό τό οἰκτρό –πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων– τέλος ἐκείνων οἱ ὁποῖοι εἴτε διά τῆς ἐκτροπῆς εἴτε μέ σφαγές καί τρομοκρατία ἀναρριχήθηκαν καί παρέμειναν στήν ἐξουσία ἐπί μακρόν.
Κύριο χαρακτηριστικό τῆς παραφροσύνης, ἡ ἐκφορά τοῦ λόγου. Ἑνός λόγου γεμάτου πομπώδεις ἐκφράσεις, μεγαλομανεῖς ἰδέες, οὐτοπικές ἀναφορές καί –κυρίως– ἀπειλές. Νά, ὅμως, πού στήν γειτονική μας χώρα, ἔχουν προχωρήσει πολύ περισσότερο. Ἐκεῖ, δηλαδή, δέν «τήν ψωνίζει» μόνον ὁ ἡγέτης (Ἐρντογάν) ἀλλά καί οἱ διάφοροι «κολαοῦζοι, μέ πρῶτον ἐκεῖνον τόν γραφικό Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ἀρχηγό ἑνός κόμματος-«τσόντα», στό ὁποῖο στηρίζεται ὁ κατά φαντασίαν σουλτάνος καί κυβερνᾷ μιά χώρα μέ τήν βία, τήν ἀπειλή καί τίς φυλακές! Καί ἐνῷ ὁ Ἐρντογάν, μέ τήν οὐρά στά σκέλη, λόγῳ τῆς γενικῆς ἐναντίον του κατακραυγῆς, ἔστειλε μήνυμα «συγχαρητήριο» στήν Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας «ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῆς 25ης Μαρτίου», ὁ «κολαοῦζος» ἔγινε γιά λίγο «χαλίφης στή θέση τοῦ χαλίφη» καί μᾶς «συμβούλεψε» ὡς ἀκολούθως: «Ἡ συμβουλή μου στά ἐγγόνια τῶν ἐγκληματιῶν πού ἤπιαν τό αἷμα τῶν Μουσουλμάνων Τούρκων εἶναι νά μήν δοκιμάζουν τήν ὑπομονή μας καί θά πρέπει νά σταματήσουν ἀμέσως τῆς προκλήσεις τους καί τίς παρενοχλήσεις τους. Ἡ ρεβάνς γιά τή στάση τοῦ Μωριᾶ δέν ἔχει δοθεῖ ἀκόμη. Καί ὁ λογαριασμός δέν ἔχει ἀκόμα πληρωθεῖ. Ἡ ἐξέγερση τοῦ Μωριᾶ ἦταν ἡ αἱματοβαμμένη καί ἡ συντριπτική καταστροφή πού ἄφησε τό στίγμα της στήν ἱστορία τοῦ τουρκικοῦ ἔθνους. Κατά τή διάρκεια αὐτῆς τῆς ἐξέγερσης μιά γενοκτονία μέ τήν ἀπόλυτη ἔννοιά του ἔλαβε χώρα. Γύρω στούς 40.000 Μουσουλμᾶνοι Τοῦρκοι σφαγιάστηκαν. Τί παράδειγμα νά ἐξαχθεῖ ἀπό αὐτή τήν γενοκτονία γιά τήν ἀνθρωπότητα! Ὅταν ἔρθει ἡ στιγμή οἱ ἀντίπαλοι ἀσφαλῶς θά ἀναγκαστοῦν νά πληρώσουν τό τίμημα γιά αὐτό τό αἷμα».
Σκεφθεῖτε τί ἔχει νά λέει ὁ κολαοῦζος σέ λίγο καιρό, καθώς ἡ κυβέρνηση Τζό Μπάιντεν ἑτοιμάζεται νά ἀναγνωρίσει τήν Γενοκτονία τῶν Ἀρμενίων! Μή νομίζετε, ὅμως, ὅτι εἶναι τυχαῖα ὅλα αὐτά. Τώρα, τίς ἡμέρες πού ὅλοι προσπαθήσαμε νά νιώσουμε τήν ἀνάταση καί τήν περηφάνια πού μᾶς εἶναι τόσο ἀπαραίτητη, εἴδαμε πάλι στίς ὀθόνες μας κάποια γνωστά πρόσωπα νά ἀπαριθμοῦν καί πάλι τά «κακά» τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ ’21 καί νά μᾶς λέγουν πόσο «ἁρμονικά» ζοῦσαν οἱ Ἕλληνες μέ τούς δυνάστες τους! Βεβαίως, ὁ ἀγαπητός κολαοῦζος Μπαχτσελί ἀγνοεῖ ὅτι ὅταν οἱ Μανιᾶτες καί οἱ ἄλλοι γνωστοί Καπεταναῖοι τοῦ Μωριᾶ βρέθηκαν στήν Ἀρεόπολη τήν 17η Μαρτίου 1821 καί ὁρκίστηκαν στήν Εἰκόνα τῆς Σύναξης τῶν Ἀρχαγγέλων «Νά μήν μείνει Τοῦρκος στόν Μωριᾶ, μηδέ στόν κόσμο οὗλο». Ἄρα, δέν ὁλοκλήρωσαν τόν ὅρκο τους, προφανῶς ἐπειδή δέν χρειάστηκε. Κι ὅταν, ἀργότερα, τό 1826, ὁ πολύς Ἰμπραήμ ἔστειλε γραφή στούς Μαυρομιχαλαίους γιά νά παραδοθοῦν, ὁ Γιωργάκης Μαυρομιχάλης ἀπάντησε ὡς εξής: «Ἐλάβαμεν τό γράμμα σου εἰς τό ὁποῖον εἴδαμεν νά μᾶς φοβερίζεις… Σέ περιμένουμε λοιπόν μέ ὅσας δυνάμεις θελήσεις»! Αὐτά, πρός γνῶσιν. Καί συμμόρφωσιν!
