Διαβάζουμε συνεχῶς γιά τά νέα καύσιμα, γιά μηδενικούς ρύπους…
… καί πολλοί νομίζουν ὅτι τά πλοῖα ἀποτελοῦν μία ἀπό τίς βασικές πηγές ρυπάνσεως τῆς ἀτμόσφαιρας.
Κάτι τέτοιο δέν ἰσχύει, ἀσχέτως τοῦ ἄν οἱ Ἕλληνες πλοιοκτῆτες συμφωνοῦν μέ τήν μείωση τῆς ρυπάνσεως τῆς ἀτμοσφαίρας καί μέ τήν καθιέρωση νέου τύπου καθαρῶν κσυσίμων.
Παρέμβαση ἐξ ἄλλου γιά τό θέμα ἔκανε προσφάτως καί ὁ πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μέ τήν ὁποία συμφώνησε καί ἡ Ἕνωσις Ἑλλήνων Ἐφοπλιστῶν. Ὅπως, ὅμως, λέει ὁ φιλόσοφος τῆς Ναυτιλίας Σπῦρος Ράνης (Ranger Marine), «χωρίς ἐνέργεια (δηλαδή πετρέλαιο) σβήνουν τά φῶτα, σταματᾶνε αὐτοκίνητα, κλιματισμός, ἐργοστάσια καί περίπου κάθε δραστηριότητα»… Ἑβδομήνα ἑπτά ἑκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο τήν ἡμέρα «καίγονται» σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, πού σέ ποσοστό περίπου 80% ἡ ποσότητα αὐτή μεταφέρεται μέ tankers ἀπό τήν πηγή στήν κατανάλωση. Τό πλοῖο εἶναι τό κατά πολύ οἰκονομικώτερο μέσο μεταφορᾶς καί 100 φορές φιλικώτερο πρός τό περιβάλλον σέ σχέση μέ ἄλλα μέσα. Λογαριάστε πόσες ἑκατοντάδες χιλιάδες βυτιοφόρα θά ’πρεπε νά τρέχουν στούς δρόμους, ποιά θά ἦταν ἡ μόλυνση τῆς ἀτμόσφαιρας, καί πόσο τό ἐπί πλέον κόστος μεταφορᾶς ἄν κάποτε γλυτώναμε ἀπ’ τόν ἑσμό ρυπογόνων tankers…
Γιά τά μακρυνά πετρελαιοφόρα, τούς μοναχικούς ναυτικούς πού τά ταξιδεύουν, καί τήν προσφορά τους στήν καθημερινή μας ζωή κανένα κανάλι καί κανένα στόμα δέν τό «’βρε καί δέν τό ’πε ἀκόμα»…
Αὐτή ἡ πολύτιμη προσφορά δέν ἀποτελεῖ νέο, δέν συγκινεῖ τό κοινό. Πλοῖα δέ καί ναυτικοί εἰσβάλλουν στήν ἐπικαιρότητα μόνο «ἐπ’ εὐκαιρίᾳ» ρυπάνσεως. Ἡ εὐκαιρία, φυσικά, ἀφορᾶ τήν τηλεθέαση!
Ἀνασύρεται εὐθύς ἡ κλασσική fake –φωτό ἀρχείου τοῦ πνιγμένου στό πετρέλαιο κορμοράνου, οἱ ἄσχετοι-σχετικοί σπεύδουν στά «παράθυρα» νά κατακεραυνώσουν τά σαπιοκάραβα καί τά ἀσύδοτα ἐφοπλιστικά συμφέροντα.
Ὅλα ρυπογόνα! Καί οἱ πολιτικοί θά σπεύσουν κι αὐτοί νά θεσπίσουν νέους κανονισμούς πρός ἐφησυχασμό τῆς κοινῆς γνώμης…
Τό 92% τῶν ναυτικῶν ἀτυχημάτων ὀφείλεται σέ ἀνθρώπινο λάθος ἤ ἀμέλεια, (ἀξιωματικοί, πλήρωμα, προσωπικό ξηρᾶς στή φόρτωση-ἐκφόρτωση, πλοηγός κ.λπ.). Ἄν ἀκολουθήσει ρύπανση ὁ ναυτικός εἶναι ὁ εὔκολος στόχος καί συνήθως ἔνοχος, ἐν ἀντιθέσει μέ τόν ἐφοπλιστή πού δέν εἶναι προσβάσιμος καί –τό σπουδαιώτερο– πρέπει νά μείνει ἐλεύθερος γιά νά βρεῖ τά λεφτά τῶν ἀποζημιώσεων, πού εἶναι ἀπεριόριστες καί ἐξοντωτικές.
Στόχος συνεπῶς τῆς περί οὗ ὁ λόγος «ποινικοποίησης» δέν εἶναι ὁ ἐφοπλιστής ἀλλά ὁ ναυτικός, προκειμένου νά ἐκβιασθεῖ ὁ ἐφοπλιστής, ἡ οἰκογένεια τοῦ ναυτικοῦ, ἡ χώρα σημαίας τοῦ πλοίου καί πᾶς ὅστις μπορεῖ –κατά τήν κρίση τῶν ρυπανθέντων– νά κινητοποιηθεῖ ὥστε νά ἐξασφαλισθοῦν οἱ ἀστρονομικές ἀποζημιώσεις.
Ἄν δέν εἴμαστε σέ θέση –καί δέν ἐνδιαφερόμαστε κἄν– νά ἐφαρμόσουμε ἕνα δόγμα ὁλοκληρωμένης ναυτιλιακῆς πολιτικῆς (Martime Cluster Consept) ἄς μείνει τοὐλάχιστον ἡ προστασία τοῦ ναυτικοῦ –ἐντός καί ἐκτός χωρικῶν ὑδάτων– πέραν μικροπολιτικῆς καί λαϊκισμοῦ.
Οἱ καιροί ἔχουν ἀλλάξει καί τό πλοῖο –κυρίως λόγῳ τοῦ ὅτι ἡ Ναυτιλία εἶναι ἕνας πολύ ἐπιτυχημένος τομεύς καί ἐξαρτᾶται σέ ἐλάχιστο βαθμό ἀπό τούς πολιτικούς– καθίσταται εὐάλωτο καί πρόσφορο στόν ἔξωθεν λαϊκισμό. Καλές οἱ προθέσεις, ἀλλά χρειάζεται προσοχή.
