Ποτέ δέν κοίταζα τίς τιμές στά προϊόντα πού ἀγόραζα στό σοῦπερ-μάρκετ.
Ἐπέλεγα τά ψώνια μου, πήγαινα στό ταμεῖο, πλήρωνα καί ἔφευγα. Αὐτά, ὅταν ἤμουν μόνος. Ὅταν ἦταν μαζί ἡ σύζυγος, τά πράγματα ἄλλαζαν. Ἐκείνη κοίταζε τίς τιμές, ἐπέλεγε τό τί θά ἀγοράσουμε κι ὅταν ἐγώ πετοῦσα στό καρότσι κάτι περιττό (κατά τήν ἄποψή της, συνήθως ἀλλαντικό) τό ἔβαζε πίσω στήν θέση του. Κι ὅταν πηγαίναμε στό ταμεῖο, κοίταζε μετά τήν ἀπόδειξη, μήπως ἔχει «χτυπηθεῖ» κάτι λάθος. Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι κάποιες φορές κατήγαγε θρίαμβο, ἀφοῦ εἶχε χρεωθεῖ κάποιο προϊόν δύο φορές!
Ἀπό τήν κρίση τοῦ 2010 καί ἐντεῦθεν, κοιτάζω τίς τιμές, διαλέγω πολλές φορές πράγματα ἀπό τίς προσφορές, μελετῶ προσεκτικά τήν ἀπόδειξη καί κάνω συγκρίσεις μεταξύ τῶν τιμῶν, καθώς φυλάγω τίς ἀποδείξεις! Δηλαδή, γιά νά λέμε τήν ἀλήθεια, τίς παραδίδω στήν «εἰδική», ἡ ὁποία κάνει τούς ἐλέγχους! Βλέπετε, οἱ περικοπές καί οἱ κατατμήσεις τῶν ἀποδοχῶν μας δέν ἐπιτρέπουν δεκάρα παραπανίσια…
Ἔ, λοιπόν, αὐτό πού γίνεται τόν τελευταῖο καιρό, ἐν μέσω τῆς κρίσεως τοῦ κορωνοϊοῦ, εἶναι ἀπό τά χωρίς προηγούμενο! Καί νά πῶ ὅτι ἔχουμε πληθωρισμό, νά πάει στήν εὐχή, διότι ἔτσι θά εἴχαμε καί ἐλπίδες νά ψαλιδιστοῦν τά δάνειά μας. Ἔλα, ὅμως, πού κάτι τέτοιο δέν ὑπάρχει! Ἀλλά οἱ τιμές «πετοῦν» μέ ρυθμούς οἱ ὁποῖοι, παλαιότερα, ἔδιναν «θέματα» στούς γελοιογράφους, οἱ ὁποῖοι ὀργίαζαν, παρουσιάζοντας τόν «Τιμάριθμο» ὡς ἕναν τεράστιο ψηλέα, μέ κάτι θεόρατες ποδάρες, πού ἔφθαναν τό ὕψος πολυκατοικίας!
Ἄν ρωτήσετε τό «γιατί ἀκριβαίνουν οἱ τιμές», ἡ συνήθης ἀπάντηση εἶναι ὅτι «φταίει τό Σουέζ!». Δέν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίζονται ὅτι τό ἀτύχημα πού συνέβη πρό μηνῶν καί κράτησε τήν διώρυγα κλειστή γιά μερικές ἡμέρες, συνέβαλε ἀποφασιστικά στήν καθυστέρηση ἀφίξεως τῶν ἐμπορευμάτων καί αὐτό εἶχε ὡς συνέπεια τήν αὔξηση τῶν τιμῶν.
Τρίχες! Τά προϊόντα ἔχουν ἀκριβύνει καί ἀκριβαίνουν συνεχῶς, διότι αὐξήθηκαν ὑπερβολικά οἱ ναῦλοι τῆς μεταφορᾶς τῶν ἐμπορευματοκιβωτίων! Μέ δύο λόγια, τά βαπόρια ἔγιναν πολύ πιό ἀκριβά, ἡ παροχή ὑπηρεσιῶν στά λιμάνια πιό ἀκριβή, οἱ πρῶτες ὗλες πιό ἀκριβές, τά καύσιμα πιό ἀκριβά.
Ὅλα πιό ἀκριβά, ἐκτός ἀπό τίς ἀποδοχές τῶν ἐργαζομένων καί τῶν συνταξιούχων! Καί ἡ ἐπίσημη δικαιολογία; Ὁ κορωνοϊός!
«Ποτέ ἄλλοτε –μέ ἐξαίρεση τούς πολέμους, ἡ παραγωγή δέν σταμάτησε ξαφνικά. Μέχρι νά ξαναπάρει μπροστά ἡ ἀγορά, θά ἔχουμε αὐξήσεις» λένε οἱ εἰδικοί.
Πάλι «τρίχες»! Μιά χαρά θά μποροῦσαν νά κρατήσουν χαμηλά τίς τιμές καί στά καύσιμα καί στίς πρῶτες ὗλες. Ἀλλά, ὅταν οἱ ἔχοντες τά μέσα δοῦν μιά εὐκαιρία, δέν τήν ἀφήνουν νά χαθεῖ! Ἡ πανδημία, λοιπόν, ἐκτός τοῦ ὅτι μᾶς ἔκανε νά χάσουμε μεγάλο κομμάτι ἀπό τίς χαρές τῆς ζωῆς, ἐκτός τοῦ ὅτι μᾶς ἔκλεισε μέσα καί μᾶς βύθισε στήν μελαγχολία, ἐκτός τοῦ ὅτι μᾶς ἀπομάκρυνε καί ἔφερε τίς ἀνθρώπινες σχέσεις στό ναδίρ, βάζει καί τό μακρύ της χέρι στήν τσέπη μας καί τήν ἀδειάζει ἀπροκαλύπτως καί ἀνενδοιάστως! Μήπως εἶναι καιρός νά ἀντιδράσουμε ὡς καταναλωτές;
