Ἡ «νύχτα τῶν κρυστάλλων» τῆς Πόλης

Θυμᾶμαι τότε, πού ἀκόμη δέν πηγαίναμε σχολεῖο, τήν οἰκογένεια πού ἦλθε καί νοίκιασε τό διπλανό μας σπίτι, στήν ὁδό Συνασσοῦ στήν Νίκαια

Ἄκουσα τούς γονεῖς μας νά λένε ὅτι «Εἶναι ἀπό τούς διωγμένους τῆς Πόλης» καί κράτησα τό «διωγμένους».

Οἱ γείτονες ἦταν θύματα τῆς «Νύχτας τῶν Κρυστάλλων τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Πόλης»… Σύντομα γίναμε φίλοι μέ τά δυό ἀγόρια τῆς οἰκογένειας. Καί θυμᾶμαι –πηγαίναμε πιά στό δημοτικό σχολεῖο– πού ξεφύλλιζα κάτι ὑπέροχα εἰκονογραφημένα περιοδικά, στήν γαλλική γλῶσσα, τά κείμενα τῶν ὁποίων μοῦ μετέφραζε ἡ μητέρα τῶν φίλων μου. Θυμᾶμαι, ἐπίσης, πού στό γραμμόφωνό τους ἄκουσα γιά πρώτη φορά κάποιες μεγάλες ὀρχῆστρες τζάζ, κάποιους μεγάλους Ἀμερικανούς τραγουδιστές!

Κι ἀκόμη θυμᾶμαι ὅτι οἱ γείτονες ἔστειλαν πρόσκληση, σέ φάκελο, στούς γονεῖς μας (ἐνῶ μέναμε σέ διπλανά σπίτια) καί μᾶς καλοῦσαν νά δειπνήσουμε μαζί τήν παραμονή τῆς Πρωτοχρονιᾶς!

Αὐτούς τούς ἀνθρώπους ἔδιωξαν οἱ Τοῦρκοι ἀπό τήν Πόλη μέ τό «Πογκρόμ» τοῦ 1955. Τούς Ἕλληνες, πού κρατοῦσαν τό ἐμπόριο καί τίς ἐπιχειρήσεις τῆς Κωνσταντινουπόλεως, πού διατηροῦσαν τίς καλύτερες σχέσεις μέ τίς μεγάλες εὐρωπαϊκές βιομηχανίες, πού ἔδιναν στήν Πόλη τήν νότα τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ, ἀλλά καί προσέφεραν ἐργασία σέ Τούρκους, μέ ἀμοιβές πολύ καλύτερες ἀπό ἐκεῖνες πού τούς προσέφεραν οἱ ἄξεστοι ὁμοεθνεῖς τους. Τότε, λοιπόν, τό 1955, ἡ τουρκική βαρβαρότητα ἔθεσε σέ ἐφαρμογή τό σχέδιο ὁριστικῆς ἐξοντώσεως τοῦ ἑλληνικοῦ στοιχείου τῆς Πόλεως. Ὀργάνωσε μιά «προβοκατόρικη» ἔκρηξη βόμβας στό (δῆθεν) «Σπίτι τοῦ Ἀτατούρκ», τότε τουρκικό Προξενεῖο τῆς Θεσσαλονίκης, καί ἐξαπέλυσε τίς ὀρδές τῶν ἀλητῶν καί τῶν δολοφόνων πού διατηροῦσε «γιά τήν βρώμικη δουλειά κατά τῶν Ἑλλήνων στήν Πόλη καί τήν Σμύρνη»!

Ὅλη τήν νύχτα τῆς 6ης Σεπτεμβρίου τοῦ 1955 ὁ ὄχλος σκοτώνει, βιάζει, κακοποιεῖ, τρομοκρατεῖ, καταστρέφει, πυρπολεῖ, λεηλατεῖ. Ἀπολογισμός: Δεκατρεῖς Ἕλληνες νεκροί, δεκάδες σοβαρά τραυματίες. Δεκάδες γυναῖκες βιάζονται ἀπό τά κτήνη τοῦ Μεντερές.

Τό Πατριαρχεῖο, 75 ἑλληνορθόδοξοι ναοί, δύο νεκροταφεῖα, τό ἑλληνικό προξενεῖο τῆς Σμύρνης, ἡ Μεγάλη τοῦ Γένους Σχολή, ἡ Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης, ἑλληνικά νοσοκομεῖα, σχολεῖα, ξενοδοχεῖα, ἐργοστάσια, 4.500 καταστήματα καί 3.500 σπίτια Ἑλλήνων καταστρέφονται ἤ ὑφίστανται σοβαρές ζημιές καί λεηλατοῦνται. Καί ὁ ἑλληνισμός τῆς Πόλης, πού «προστατεύεται» ἀπό τήν Συνθήκη τῆς Λωζάνης καί ἀριθμεῖ περισσότερους ἀπό 100.000 ὁμογενεῖς, ἀποδεκατίζεται! Ὁ Μεντερές, πού ἐφαρμόζει ἕνα σχέδιο πού πολύ μοιάζει μέ ὅσα κάνει σήμερα ὁ Ἐρντογάν, ἀπολαμβάνει μεγάλης δημοφιλίας, εἶναι παντοδύναμος, φυλακίζει ὅποιον θεωρεῖ ἀπειλή γιά τό καθεστώς του καί κομπάζει. Ἀλλά κάποια στιγμή ἀνατρέπεται καί στό τέλος ἀπαγχονίζεται μαζί μέ τόν ὑπουργό του τῶν Ἐξωτερικῶν Ζορλού! Ἡ στρατιωτική κυβέρνηση πού τόν ἔχει ἀνατρέψει, τόν κατηγορεῖ γιά πολλά καί τοῦ «φορτώνει» καί τό πογκρόμ κατά τῶν Ἑλλήνων! Πᾶσα ὁμοιότης, δεκτή… Θυμᾶμαι τήν ἐφημερίδα πού εἶχε στήν πρώτη σελίδα τούς Μεντερές καί Ζορλού, μέ λευκή ρόμπα, νά κρέμονται ἄψυχα κορμιά, στήν ἀγχόνη!

Σήμερα, ὁ Ἑλληνισμός τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἶναι-δέν εἶναι 2.500, οἱ περισσότεροι ὑπερήλικες. Τήν ἴδια στιγμή, ἡ προστατευόμενη ἀπό τήν ἴδια Συνθήκη Μουσουλμανική μειονότητα τῆς Δ. Θράκης πληθύνεται καί εὐημερεῖ…

Απόψεις

Τό πρωτοσέλιδο τῆς «Ἑστίας» γιά τήν νέα γενιά στά χείλη τοῦ ράπερ Λέξ!

Εφημερίς Εστία
Ὁ εὐθύς Θεσσαλονικιός ἑρμήνευσε μπροστά σέ 120.000 νέες καί νέους, σέ δύο διαδοχικές συναυλίες στό ΟΑΚΑ, τήν «Χειρότερη Γενιά», οἱ στίχοι τῆς ὁποίας περιλαμβάνουν ἀναφορά στήν ἐφημερίδα μας Ἔκρηξις κοινωνικῆς ἀμφισβητήσεως ἀπό τήν νεολαία

Παιχνίδια παραγραφῆς μέ τό Γνωμοδοτικό Τριαντόπουλου

Μανώλης Κοττάκης
OTAN τέθηκε γιά πρώτη φορά τό ζήτημα τῆς συνθέσεως τοῦ Γνωμοδοτικοῦ Συμβουλίου πού θά κληθεῖ νά ἀξιολογήσει ὡς «φυσικός δικαστής» τήν ὑπόθεση Τριαντόπουλου, ἡ Βουλή καί τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης διχάστηκαν γιά τό ποιός εὐθύνεται, πού στήν λίστα τῶν πρός κλήρωση δικαστῶν περιλαμβάνονταν κάποιοι πού ἀπεῖχαν ἕναν μῆνα ἀπό τήν συνταξιοδότηση.

Ἀκρίβεια-φωτιά σέ ὑπηρεσίες καί τρόφιμα ἐξ αἰτίας νέας πληθωριστικῆς ἐκρήξεως

Εφημερίς Εστία
Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ὄχι μόνο δέν ὑποχωρεῖ, ἀλλά ἀντιθέτως ἀκολουθεῖ ἀνοδική πορεία τούς τελευταίους δύο μῆνες.

Ἕνα κι ἕνα δέν μπορεῖ νά κάνουν ἕνδεκα

Δημήτρης Καπράνος
Ἀρκεῖ μία καί μόνη ματιά στό σημερινό –ὁμιχλῶδες καί δυσδιάκριτο– πολιτικό μας σκηνικό, γιά νά περιπέσουμε σέ βαθειά μελαγχολία.

Παρασκευή, 2 Ἰουλίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
O ΚΟΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΠΑΣΙΜΟ