Μίλησα χθές μέ καλό μου φίλο, ἀπό τά μικράτα μας…
… πού ἔχει τά τελευταῖα χρόνια μετοικήσει καί ἀποκατασταθεῖ στήν Μελβούρνη. «Τί ἔγινε; Ἦταν δυνατός ὁ σεισμός;» τόν ρώτησα. «Πολύ δυνατός γιά νά τρομάξει τούς Αὐστραλούς, μέτριος γιά τά ἑλληνικά δεδομένα. Τί νά μᾶς ποῦν ἐμᾶς οἱ Αὐστραλοί γιά σεισμούς; Ἐμεῖς ἔχουμε μάθει στό κούνημα. Ἄς ἔλθουν στήν Ἑλλάδα γιά νά καταλάβουν τί θά πεῖ Ρίχτερ!» μοῦ εἶπε, γελώντας…
Εἶναι ἀλήθεια, ἀγαπητοί, ὅτι ἐδῶ, σέ μιά χώρα πού «δέν τῆς λείπει τίποτε», ἔχουμε ἀρχίσει νά συνηθίζουμε καί τούς σεισμούς.
Κατ’ ἀρχάς ἔχουμε βελτιώσει πολύ τίς οἰκοδομικές μας κατασκευές. Ἄν, γιά παράδειγμα, εἶχαν οἱ Ἄγγλοι ἕναν σεισμό μεγαλύτερο τῶν ἕξι Ρίχτερ, ἕνας Θεός ξέρει τί θά συνέβαινε, καθώς ὅλα σχεδόν τά σπίτια δέν ἔχουν γερά θεμέλια! Φαντάζομαι ὅτι καί στήν Αὐστραλία, αὐτό τό «ἀγγλοσαξωνικό» ὕφος στίς κατασκευές θά ἔχει, ἐν πολλοῖς, ἀκολουθηθεῖ. Καί δέν εἶναι συνηθισμένη ἡ Μελβούρνη στούς σεισμούς. Φυσικό ἦταν, λοιπόν, νά τρομάξει καί ὁ παρουσιαστής τῶν εἰδήσεων στόν τηλεοπτικό σταθμό τῆς Μελβούρνης καί νά τόν δοῦμε, ἀμήχανο, ἕτοιμο νά ἐκτοξευθεῖ ἔξω ἀπό τό στούντιο, διερωτώμενος «τί ἦταν αὐτό; Ἔκρηξη ἤ σεισμός;»… «Τί νά μᾶς ποῦνε οἱ Αὐστραλοί; Οὔτε ἕξι ρίχτερ δέν ἦταν ὁ σεισμός καί διαλύθηκε τό σύμπαν! Ἐμεῖς μέ ἕξι ρίχτερ πηγαίνουμε γιά μπάνιο!» ἐπέμεινε ὁ «Ἑλληνάρας» στό τηλέφωνο. «Καλά, ντέ, μήν τούς κοροϊδεύεις, γιατί κι ἐσύ ἐκεῖ κατέφυγες!» τοῦ λέω σκωπτικά. «Ἄ, σέ παρακαλῶ. Ἐγώ ἦλθα ἐδῶ ὡς ἐρωτικός μετανάστης. Γνώρισα τήν γυναίκα μου σέ ἕναν γάμο, στήν Ἀθήνα, ὅπου εἶχε ἔλθει ὡς συγγενής τῆς νύφης, ἀγάπησα καί μετανάστευσα! Ἄλλο ὁ κανονικός καί ἄλλο ὁ συναισθηματικός σεισμός!» εἶπε γελώντας…
Κι ὕστερα ἄρχισε νά μοῦ λέει ὅτι ὁ σεισμός βρῆκε τήν Μελβούρνη σέ μεγάλη ἀναταραχή, καθώς οἱ κάτοικοι ἔχουν ἐξεγερθεῖ κατά τῆς κυβερνήσεως, ἡ ὁποία ἐπιβάλλει ἕνα ἀκόμη «λόκ-ντάουν» λόγω τοῦ κορωνοϊοῦ.
«Τί νά σοῦ πῶ; Εἰκοσιπέντε ἑκατομμύρια πληθυσμό ἔχει ἡ Αὐστραλία καί τά κρούσματα εἶναι λιγότερα καί ἀπό τά μισά τῆς Ἑλλάδας! Καί μᾶς ἔχουν κλείσει μέσα τόσες φορές! Ἀπό τή μιά λές “καλά κάνουνε, καλύτερα νά σέ κλείνουν μέ λίγα κρούσματα, παρά μέ πολλά” κι ἀπό τήν ἄλλη “μά, μέ τόσα λίγα κρούσματα μᾶς κλείνουν πάλι στά σπίτια μας;”.»
Τόν ἐρωτῶ ἄν ἔχει ἀκούσει γιά τό τί συμβαίνει ἐδῶ, μέ τίς ἀντιδράσεις κάποιων φανατικῶν, μέ τήν νέα «βιομηχανία μηνύσεων» ἀπό ἀρνητές τοῦ ἐμβολίου… «Καί βέβαια τά βλέπουμε! Ὅλα τά ἑλληνικά κανάλια τά ἔχουμε ἐδῶ.
Τί νά σοῦ πῶ; Μέχρι πρό τινος, οἱ διαδηλώσεις καί οἱ ἐνέργειες κατά τοῦ ἰοῦ εἶχαν “ἀγγλοσαξωνικό” χρῶμα. Ξέρεις, μέ τάξη, χωρίς νά ἐμποδίζεται ἡ κυκλοφορία. Τελευταῖα, ὅμως, ἔχουμε γίνει …Ἀθήνα! Κατεβαίνει ὁ κόσμος στούς δρόμους καί δέν καταλαβαίνει τίποτα! Μέχρι λαστιχένιες σφαῖρες ἔριξε προχθές ἡ Ἀστυνομία!»… «Καί ποῦ ἀποδίδεις αὐτή τήν ἀλλαγή;» ἐρωτῶ ἀσφαλῶς. Καί… μέ τρελλαίνει! «Νομίζω ὅτι οἱ Αὐστραλοί ἔχουν ἀρχίσει νά παρακολουθοῦν τήν ἑλληνική τηλεόραση!»…
