Ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ νά ἐκφράσουμε ἱκανοποίηση γιά τήν μέχρι στιγμῆς κατάσταση πού…
… ἔχει ἐπικρατήσει μεταξύ κυβερνήσεως καί ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως, σχετικῶς μέ τό θέμα τῶν καταστροφικῶν πυρκαγιῶν. Ἀλλιῶς μᾶς εἶχαν συνηθίσει σέ ἀνάλογες περιπτώσεις μέχρι σήμερα. Ἀκούγαμε κατηγορίες, μέχρι καί ὕβρεις καί φυσικά οὐδείς λόγος ὑπῆρχε νά συζητήσουμε περί πολιτικοῦ πολιτισμοῦ. Εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ φονική τραγωδία πού ἔπληξε τή χώρα στό Μάτι, ἔχει ἐπιδράσει θετικά στόν συγκεκριμένο τομέα.
Ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ ἐπίσης νά χαιρετίσουμε μέ ἱκανοποίηση τήν ἐπιλογή τοῦ Σταύρου Μπένου, ἑνός ἀνθρώπου μετριοπαθοῦς καί συγχρόνως ἰδιαιτέρως ἀποτελεσματικοῦ, τόν ὁποῖον ἐπέλεξε ἡ κυβέρνηση προκειμένου νά ἀναλάβει τόν συντονισμό τοῦ ἔργου γιά τήν ἀποκατάσταση τῶν ζημιῶν πού προκάλεσε ἡ φρικαλεώδης ἁλυσίδα τῶν πυρκαγιῶν, ἡ ὁποία σχεδόν ἀποψίλωσε μεγάλο μέρος τῆς χώρας.
Ἐπειδή ἔχουμε προσωπικά συνεργαστεῖ μέ τόν Σταῦρο Μπένο σέ θέματα πού ἀφοροῦν στόν εὐαίσθητο χῶρο τοῦ πολιτισμοῦ, μποροῦμε νά βεβαιώσουμε ὅτι εἶναι αὐτό πού στή διεθνῆ ὁρολογία ἀποδίδεται μέ τήν ἀγγλική λέξη «effective». Δηλαδή, ἀποτελεσματικός. Καί δέν εἶναι μόνο ἡ περίπτωση τῆς ἀναμορφώσεως τῆς Καλαμάτας, στήν ὁποία παρέλαβε ἐρείπια ἀπό τούς σεισμούς καί παρέδωσε μιά σύγχρονη πόλη. Ἄς θυμηθοῦμε ποιός ἐμπνεύστηκε καί ἵδρυσε τά περίφημα «Κέντρα Ἐξυπηρέτησης Πολιτῶν» (ΚΕΠ), τά ὁποῖα τόσο βοήθησαν καί βοηθοῦν ἀκόμη στήν ἐξάλειψη τῆς ταλαιπωρίας τῶν πολιτῶν ἀπό τήν γραφειοκρατία, ἐπιτυχία ἡ ὁποία εἶχε προκαλέσει «δυσαρέσκεια» σέ κύκλους τοῦ τότε πρωθυπουργοῦ Σημίτη, ὁ ὁποῖος ἔκανε ἀνασχηματισμό καί «ἔφαγε» μόνον τόν Μπένο. Ἄς τοῦ εὐχηθοῦμε καλή ἐπιτυχία καί ἄς σταθοῦμε ὅλοι δίπλα του, προκειμένου νά δοῦμε ἐπιτέλους σέ αὐτή τή χώρα, ἡ ὁποία τά τελευταῖα χρόνια ἀντί νά λατρεύει τήν Ἀθηνᾶ, Θεά τῆς σοφίας, ἐπιδίδεται μέ ζῆλο στή λατρεία τοῦ Ἡφαίστου, τοῦ Θεοῦ τῆς φωτιᾶς.
Εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ χώρα μετά τήν περιπέτεια μέ τίς πυρκαγιές, ἡ ὁποία κάποια στιγμή θά τελειώσει, θά εἶναι «ἄλλη Ἑλλάδα». Δέν εἶναι ὅμως βέβαιο ὅτι ἡ πατρίδα μας θά ἐπιδείξει τήν ἀπαιτούμενη σοβαρότητα καί ἀποτελεσματικότητα προκειμένου νά ἀναγεννηθεῖ ἀπό τήν τέφρα της, ὅπως ὁ μυθικός φοίνιξ. Καί νά μιά ἰδέα γιά τόν Σταῦρο Μπένο. Ἄς ὀνομασθεῖ ἡ ὅλη προσπάθεια ἀνασυγκροτήσεως καί ἀποκαταστάσεως τῆς «τσουρουφλισμένης» πατρίδας μας «Ἐπιχείρηση Φοίνιξ».
Τέλος, ἄς θυμηθοῦμε τήν φωτογραφία τῆς γυναίκας ἀπό τήν Εὔβοια ἡ ὁποία δημοσιεύθηκε στίς πρῶτες σελίδες ὅλων σχεδόν τῶν ΜΜΕ ἀνά τήν ὑφήλιο καί τήν ὁποία πολλοί, ὀρθῶς, ἀντιπαρέβαλαν μέ τόν περίφημο πίνακα «Ἡ κραυγή» τοῦ σπουδαίου Σκανδιναβοῦ ζωγράφου Μούνκ. Ἦταν πράγματι ἡ κραυγή τῆς ἑλληνικῆς γῆς, τῆς ἑλληνικῆς Περιφέρειας, τῆς μέχρι πρό ἡμερῶν καταπράσινης Βορείου Εὐβοίας, ἡ κραυγή ἑνός ἁπλοῦ καθημερινοῦ ἀνθρώπου, ἡ κραυγή μιᾶς ὥριμης γυναίκας ἡ ὁποία μᾶς προσγείωσε ὅλους καί μᾶς ἔδωσε νά καταλάβουμε ὅτι «τά μεγάλα γίνονται ἀπό τούς ἁπλούς καί μικρούς». Τί εἶπε αὐτή ἡ γυναίκα ὅταν οἱ δημοσιογράφοι τῆς ὑπέβαλλαν τήν ἐρώτηση «Πῶς αἰσθάνεστε πού ἡ φωτογραφία σας φιλοξενήθηκε στά μεγαλύτερα καί ἐγκυρότερα πρωτοσέλιδα τοῦ κόσμου;».
Ἰδού ἡ ἀπάντηση-δίδαγμα: «Ἐγώ θά ἤθελα νά ξυπνήσω αὔριο καί νά εἶναι ὅλα ὅπως ἦταν πρίν».
