Ἀνοῖξτε τήν τηλεόραση. Κάθε λεπτό καί μία σκηνή βίας
Προπαγάνδα, προβολή, ἀποθέωση, ἐξιδανίκευση τῆς βίας! Ρίξτε μιά ματιά στούς τίτλους τῶν ἐφημερίδων. Βία, τρόμος, συστηματική ὤθηση τοῦ ἀναγνώστη στόν χῶρο τῆς βίας, τῶν συμμοριῶν, τῆς ἀνωμαλίας.
Θά πεῖτε «Καί τί θέλεις; Νά ἀποκρύπτεται ἡ ἀλήθεια;». Ὄχι, πρός Θεοῦ. Γνωρίζουμε ὅλοι ὅτι περνᾶμε μιά ἐποχή πού ἡ βία κυριαρχεῖ, πού ἡ ἀνθρώπινη ζωή δέν ἔχει καμμία ἀξία, πού –παρά τίς διαβεβαιώσεις τῶν ἁρμοδίων– ἡ χώρα μας ἔχει γίνει πεδίο «τακτοποιήσεως λογαριασμῶν» συμμοριῶν, «νονῶν» καί γκάνγκστερ.
Μόνο πού τά τελευταῖα χρόνια, στήν Ἑλλάδα ὁ δόκιμος καί παραστατικότατος ὅρος «γκάνγκστερ» ἀποδίδεται μέ τόν θολό ὅρο «ἐπιχειρηματίας». Σιγά-σιγά, θά δοῦμε νά ξεφυτρώνει καί …Ἐπιμελητήριο τέτοιων «ἐπιχειρηματιῶν», μέ διοικητικό συμβούλιο, γραφεῖα καί… ἐπιδότηση ἀπό εὐρωπαϊκά προγράμματα.
Προχθές, λοιπόν, μιά ὁμάδα νεαρῶν, πού ἐνοχλήθηκε ἐπειδή ὁ ὁδηγός τοῦ λεωφορείου στό ὁποῖο ἐπέβαιναν «πήγαινε ἀργά», τόν ἔσπασαν στό ξύλο –παρουσίᾳ τῶν ἐπιβατῶν– καί τοῦ πῆραν τό πορτοφόλι μέ τά «χαρτιά» του καί μέ 400 εὐρώ! Σκηνές, δηλαδή, ἀπό «γκέττο», ἀπό ἐκεῖνες τίς ταινίες πού προβάλλει καθημερινά ἡ τηλεόραση καί πού τίς βλέπουν οἱ οἰκογένειες λίγο πρίν πέσουν νά κοιμηθοῦν! Συμμορίες, βία, αἷμα, ξύλο, πιστολιές, γροθιές, οὐρλιαχτά. Πρός τά ἐκεῖ κατευθύνεται ἡ καθημερινότητά μας, σέ συνδυασμό μέ τήν πανδημία, ἡ ὁποία προκαλεῖ τίς δικές της δονήσεις καί ρωγμές στήν κοινωνία. Βία παντοῦ! Ἰδού ἕνα ἁπλό, πολύ ἁπλό, παράδειγμα παραγωγῆς βίας.
«Ἄγρια σφαγή στίς συντάξεις» ἀναφέρει ὁ τίτλος μεγάλης –σέ κυκλοφορία– κυριακάτικης ἐφημερίδας. «Σφαγή» βλέπεις, αἷμα μυρίζεσαι καί προστρέχεις στήν εἴδηση: «Ἐργαζόμενος χωρίς παιδιά στόν ἰδιωτικό τομέα μέ μισθό 650 εὐρώ τό μῆνα ἤ 9.100 εὐρώ τό χρόνο θά πληρώσει φόρο 100 εὐρώ, ἐνῶ ὥς τώρα δέν πλήρωνε τίποτε. Ἄν ἔχει ἕνα παιδί θά πληρώσει 50 εὐρώ».
Ἄν κάνεις τούς ὑπολογισμούς, θά προκύψουν οἱ ἀκόλουθοι ἀριθμοί: Ὁ πρῶτος ἐπιβαρύνεται μέ 8,33 εὐρώ τόν μῆνα καί ὁ δεύτερος ἐπιβαρύνεται μέ 4,15 εὐρώ τόν μῆνα. Ὁ «κανονικός» τίτλος θά ἦταν «Μειώσεις σέ συντάξεις». Ἀλλά, στό πλαίσιο τῆς βίας, τοῦ αἵματος καί τοῦ «αὐτό πουλάει», ὁ δημοσιογράφος πού φτιάχνει τούς τίτλους καταφεύγει στήν «ἄγρια σφαγή»! Ἐκεῖ ἔχουμε φθάσει. Αὐτή θά εἶναι, ὡς φαίνεται, ἡ καθημερινότητά μας. Ρίξτε μιά ματιά στά «πρωινάδικα», τά ὁποῖα –ὑποτίθεται ὅτι– μᾶς ἐνημερώνουν. Κραυγές, ἀντεγκλήσεις, ἐρωτήσεις πού θά «βγάλουν καυγᾶ», πού θά ἐνσπείρουν (μέ τίς ἀπαντήσεις τῶν ἐρωτωμένων) τρόμο! Ἡ τρομολαγνεία ἔχει γίνει συνώνυμο τῆς ἐνημερώσεως. Καί ἐγγίζει τά ὅρια τοῦ χυδαίου, τό νά ἐπιμένεις νά «ἀποδείξεις» ὅτι κάποιος ἀπεβίωσε «ἀφοῦ ἔκανε τό ἐμβόλιο» χωρίς νά ρωτᾶς πρῶτα ἄν ἀπεβίωσε ἀπό τόν covid-19 ἤ ἄν εἶχε κάνει μόνο τήν πρώτη δόση τοῦ ἐμβολίου καί μάλιστα σέ χρόνο πού δέν θά μποροῦσαν νά ἔχουν δημιουργηθεῖ ἀντισώματα!
Ποιός νοιάζεται, ὅμως, γιά τό «τί εἶναι σωστό»; Τό θέμα εἶναι «νά γίνει τζερτζελές καί νά κάνουμε νούμερα». Καί ὁ κύκλος τῆς βίας μεγαλώνει καθημερινά. Καί δέν πρόκειται νά βγοῦμε εὔκολα ἀπό αὐτόν…
