Τα παιδικά και τα εφηβικά μου χρονιά τα πέρασα παρέα με Αρμενίους
Πολλοί από τους φίλους μου ήταν “αρμενάκια”, όπως τους αποκαλούσαμε στις παρέες. Ο Οβανές, ο Σαρκίς, ο Ρουπέν, ο Τιγράν, ο Μπογός,ο Αράς, ο Χοβσέπ, ο Σέρκος, ο Μικιρδίτς, η Ισκουΐ, η Βαρτουΐ, η Αναϊτ, φίλοι και φίλες στις παιδικές και τις εφηβικές παρέες. Παιδιά οικογενειών καλών, οι γονείς τους καταξιωμένοι έμποροι, εξαιρετικοί χρυσοχόοι, μερακλήδες κρεοπώλες, ικανότατοι βυρσοδέψες.
Δίπλα στο σπίτι μας, η οικογένεια Χατσατουριάν, έφτιαχνε τον καλύτερο παστουρμά και μοσχοβολούσε η περιοχή. Και με τον Οβανές Μπερμπεριάν, φτιάξαμε το πρώτο μας μουσικό συγκρότημα, που υπάρχει μέχρι και σήμερα!
Ήταν μια παροικία πολύ δεμένη, με τις οικογένειες να φροντίζουν έτσι ώστε οι περισσότεροι γάμοι να γίνονται μεταξύ νέων με αρμενική καταγωγή. Κρατούσαν την γλώσσα τους και την μιλούσαν μεταξύ τους, τηρούσαν τα έθιμά τους, είχαν την δική τους ,την “αρμένικη” εκκλησία και την δική τους ποδοσφαιρική ομάδα, την “Αρμενική”. Είχαν και τα “αρμένικα” σχολεία, αλλά και δυο αρμένικους συλλόγους. Τον “Ζαβαριάν” (οι συντηρητικοί) και τον “αραράτ” οι “προοδευτικοί”. Δηλαδή μοιάζαμε και σε αυτό!
Κάθε χρόνο, όμως, από τις 10 Απριλίου μέχρι και τις 25, άρχιζαν οι εκδηλώσεις για την Γενοκτονία! Και εμείς, σαν Έλληνες, είχαμε κάθε λόγο να συμμετέχουμε, να συμπάσχουμε, να στηρίζουμε τους φίλους μας τους Αρμενίους, που είχαν υποστεί τα πάνδεινα από τον Τούρκο βάρβαρο δυνάστη.
Εκεί, λοιπόν, στο σπίτι του Σαρκίς Χατσατουριάν, μάθαμε από τον θείο του, τον “ντοκτόρ φιλοσόφ” Ανανία τις λεπτομέρειες της Γενοκτονίας.
Ο γηραιός καθηγητής, μας είχε αφηγηθεί ότι σαν σήμερα, 24 Απριλίου του 1915, οι Τούρκοι άρχισαν να εκτελούν το ολέθριο σχέδιο της εξαφανίσεως του αρμενικού στοιχείου από την Τουρκία. Εκείνη την ημέρα, η τουρκική κυβέρνηση συνέλαβε, βασάνισε και δολοφόνησε, με συνοπτικές διαδικασίες, διακοσίους πενήντα Αρμενίους διανοουμένους, ώστε να αποτραπεί κάθε πιθανότητα “καθοδηγήσεως” των Αρμενίων, οι οποίοι ήλπιζαν σε “καλύτερες μέρες” από τους Νεοτούρκους…
Ακολούθησαν οι αμέτρητες σφαγές, δολοφονίες, εκτελέσεις, απαγχονισμοί, πορείες θανάτου μέσω της Μεσοποταμίας, στην έρημο χωρίς τροφή ή νερό. Οι βάρβαροι Τούρκοι, εξανάγκαζαν τους αιχμαλώτους Αρμενίους να περπατήσουν γυμνοί κάτω από τον καυτό ήλιο μέχρι να πέσουν νεκροί. Όσοι σταματούσαν για να ξεκουραστούν, εδολοφονούντο εν ψυχρώ!.
Οι αιμοσταγείς Νεότουρκοι , οργάνωσαν τις «διμοιρίες θανάτου» , με στόχο «την εκκαθάριση των χριστιανικών στοιχείων». Αυτές οι ομάδες είχαν στελεχωθεί από δολοφόνους και άλλους πρώην καταδίκους. Χιλιάδες Αρμένιοι τότε πνίγηκαν σε ποτάμια, ρίχτηκαν γκρεμούς, σταυρώθηκαν και κάηκαν ζωντανοί. Για ένα χρονικό διάστημα μάλιστα, η τουρκική ύπαιθρος ήταν γεμάτη με πτώματα Αρμενίων. Οι φονικές αυτές ορδές, άρπαξαν αρκετά παιδιά Αρμενίων, τα υποχρέωσαν να ασπαστούν το Ισλάμ και τα έδωσαν σε τουρκικές οικογένειες. Βίασαν Αρμένιες γυναίκες και τις ανάγκασαν να ενταχθούν σε τουρκικά «χαρέμια» ή τις χρησιμοποίησαν ως σκλάβες. Μουσουλμανικές οικογένειες μετακινήθηκαν στα σπίτια Αρμενίων, αφού αυτοί είχαν “εξαφανιστεί” και τα περιουσιακά στοιχεία τους είχαν κατασχεθεί.
Οι σφαγιασθέντες Αρμένιοι, υπολογίζονται σε 1.500.000. “Πρωτοπόροι” σφαγείς και δολοφόνοι οι Τούρκοι, ενέπνευσαν και τον Χίτλερ! Όταν κάποιος από τους επιτελείς του εξέφρασε αντίρρηση για την εξόντωση των Εβραίων, ο θαυμαστής του Κεμάλ Αδόλφος, είπε: “Μα, ποιός θυμάται σήμερα τους Αρμενίους;”!
