Γιατί νά πάει κανείς στήν κάλπη;

Χθές προσῆλθαν στίς κάλπες τέσσερεις στούς δέκα Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν δικαίωμα ψήφου.

Ἡ μεγάλη δηλαδή πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ γύρισε τήν πλάτη στό ὑπάρχον πολιτικό σύστημα, ἡ εἰκόνα τοῦ ὁποίου δέν ἄλλαξε μέ τό χθεσινό ἀποτέλεσμα. Μέ ἁπλά λόγια, οἱ πολῖτες εἶπαν κατά τό κοινῶς λεγόμενο «δέν πά’ νά κουρεύεστε;». Ἀδιαφορία; Προβληματισμός; Ἀποδοκιμασία; Ὠχαδερφισμός; Παραλία; Τά μπάνια τοῦ λαοῦ; Ὅλα αὐτά μαζί συνθέτουν τό χθεσινό ἐκλογικό ἀποτέλεσμα.

Ματαίως ἡ Νέα Δημοκρατία, ὁ ΣΥΡΙΖΑ καί τό ΠΑΣΟΚ προσπαθοῦν νά ἑρμηνεύσουν τήν χθεσινή ἀποχή φορῶντας κομματικά ματογυάλια.

Ἡ ἀλήθεια, πικρή ἀλλά πραγματική, εἶναι ὅτι οἱ Ἕλληνες δέν πιστεύουν σέ αὐτό πού ἀποκαλεῖται κατ’ εὐφημισμόν «Εὐρωπαϊκή Ἕνωση». Ὅλα τά ἄλλα εἶναι «ἄλλα λόγια ν’ ἀγαπιόμαστε».

Θά θυμίσουμε μόνο ὅτι σέ μία ἀπό τίς παλαιότερες ἐκλογικές ἀναμετρήσεις, ὅπου συνέπεσαν οἱ ἐθνικές μέ τίς εὐρωπαϊκές ἐκλογές, τό ΠΑΣΟΚ τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου εἶχε κερδίσει ποσοστό 48,1% στήν κάλπη τῶν ἐθνικῶν ἐκλογῶν καί μόλις 40% στήν εὐρωπαϊκή κάλπη.

Ἀπό τότε, δηλαδή, ὁ ἑλληνικός λαός δέν ἀπέδιδε καί τόσο μεγάλη σημασία στό «εὐρωπαϊκό ὅραμα». Καί γιά νά ἔχουμε καλό ρώτημα: Τί νά πήγαινε χθές νά ψηφίσει ὁ Ἕλληνας πολίτης; Σέ ποιά Εὐρώπη νά δώσει τήν ψῆφό του;

Γιά ποιά Εὐρώπη «νά χαλάσει τήν ζαχαρένια του;».

Γιά τήν Εὐρώπη τῆς Μέρκελ καί τοῦ Σώυμπλε πού διέλυσαν τήν ἑλληνική κοινωνία; Γιά τήν Εὐρώπη τῆς τρόικας πού κατέστρεψε τήν ἑλληνική οἰκονομία; Γιά τήν Εὐρώπη πού διέλυσε τήν Γιουγκοσλαβία μέ τά ὅπλα; Γιά τήν Εὐρώπη πού κατασκεύασε τό προτεκτορᾶτο τοῦ Κοσόβου; Γιά τήν Εὐρώπη πού ἔδωσε τό δικαίωμα στό μόρφωμα τῶν Σκοπίων νά σφετερισθεῖ τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας; Γιά τήν Εὐρώπη, ἡ ὁποία ἔχει ἀποδυθεῖ σήμερα σέ ἕναν ἀβεβαίας ἐκβάσεως πόλεμο στήν Οὐκρανία; Γιά τήν Εὐρώπη ἡ ὁποία σήμερα μᾶς λέει νά ἑτοιμαζόμαστε γιά πόλεμο μέ τήν Ρωσσία; Γιά τήν Εὐρώπη ἡ ὁποία χαϊδεύει τόν Ἐρντογάν καί «κάνει τήν πάπια» στίς ἀπειλές καί τόν «τσαμπουκᾶ» ἐναντίον μιᾶς χώρας μέλους της; Γιά τήν Εὐρώπη ἡ ὁποία ἀποδέχεται νά εἶναι μία χώρα μέλος της χωρισμένη στά δύο ἀπό τήν μπόττα τοῦ Τούρκου εἰσβολέως;

Ποῦ εἶναι ἡ Εὐρώπη τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ; Ποῦ εἶναι ἡ Εὐρώπη τοῦ Χέλμουτ Σμίτ; Ποῦ εἶναι ἡ Εὐρώπη τοῦ Φρανσουά Μιττερράν; Ποῦ εἶναι ἡ Εὐρώπη τοῦ Πρόντι; Τί ἔκανε μέχρι σήμερα γιά ὅλα αὐτά ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση τῆς φόν ντέρ Λάυεν; Ἄς μήν παίζουμε μέ τίς λέξεις. Οἱ Ἕλληνες δέν εἶναι πολῖτες πού τούς ἀρέσει νά ἀπέχουν ἀπό τήν πολιτική.

Ἁπλῶς στούς Ἕλληνες δέν ἀρέσει νά τούς περνοῦν γιά κορόιδα. Κάποια στιγμή τό ποτήρι θά ξεχείλιζε. Καί ἡ εὐθύνη γιά ὅλα αὐτά βαρύνει κυρίως τά κόμματα ἐκεῖνα τά ὁποῖα ταυτίστηκαν μέ τά μνημόνια. Βαραίνει τά κόμματα, τά ὁποῖα συνέβαλλαν μέ τήν στάση τους στήν ἀπογύμνωση τῆς χώρας ἀπό τό ἐπιστημονικό της δυναμικό, τό ὁποῖο σήμερα διακρίνεται βιοποριζόμενο στήν Εὐρώπη, τό Ντουμπάι καί ἄλλες χῶρες τῆς γῆς.

Αὐτό εἶναι τό ἀποτύπωμα τοῦ χθεσινοῦ ἀποτελέσματος. Ὅσο τά ἑλληνικά κόμματα συνεχίσουν νά ἀποδέχονται ἀσμένως τίς εὐρωπαïκές «ντιρεκτίβες» καί νά σκύβουν τό κεφάλι στά χτυπήματα εἰς βάρος τῆς χώρας μας, δέν πρόκειται νά ὑπάρξει μεταστροφή τῆς λαϊκῆς βουλήσεως.

Μέ τίς ὑγεῖές μας.