Ἡ καταδρομική ἐπίθεση τῶν ἀμερικανικῶν δυνάμεων στό Ἰράκ καί τό «ξεπάστρεμα» τοῦ Ἰρανοῦ «ρόκ-στάρ» στρατηγοῦ…
… εἶναι ἡ ἀπόδειξη πρός ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι πίστεψαν ὅτι οἱ ΗΠΑ τοῦ Ντόναλντ Τράμπ «ἄλλαξαν πορεία»… Γιά τούς παρακολουθοῦντες τήν ἀμερικανική ἐξωτερική πολιτική, ἡ «ἀπάντηση» τῶν ΗΠΑ στήν «λαϊκή ἐπίθεση» κατά τῆς πρεσβείας τους στήν Βαγδάτη ἦταν ἀναμενόμενη.
Μπορεῖ ὁ Πρόεδρος τῶν Ἀμερικανῶν νά περιόρισε στό ἐλάχιστο τήν στρατιωτική παρουσία τῶν ΗΠΑ σέ «περιφερειακά μέτωπα», ἀλλά τόσο ἡ ἐξόντωση τοῦ Ἀλ Μπαγκντάντι ὅσο καί ἡ προχθεσινή «ἐξαέρωση» τοῦ ἐξαγωγέως τῆς «Ἰρανικῆς Ἐπανάστασης» στό Ἰράκ δείχνουν ὅτι οἱ ΗΠΑ παραμένουν ἡ γνωστή καί δυναμική ὑπερδύναμη τοῦ δόγματος: «Δέν ξεχνῶ καί δέν συγχωρῶ».
Μπορεῖ ὁ Πρόεδρος Τράμπ νά μήν διαθέτει τά ἐπικοινωνιακά χαρίσματα τοῦ Ὀμπάμα, μπορεῖ νά μήν εἶναι τόσο κομψός καί «πολιτικά ὀρθός» ὅταν ἀνακοινώνει σχεδόν πανηγυρικά τό «ξεκαθάρισμα» τῶν ἐχθρῶν τῆς χώρας του, ἀλλά ἡ εἰκόνα (καί τό ἀποτέλεσμα) εἶναι ἴδια: «Ἄν μᾶς πειράξετε, θά ὑποστεῖτε τίς συνέπειες»…
Μπορεῖ οἱ ἀρχιερεῖς πού κυβερνοῦν τό Ἰράν νά ἀπειλοῦν τώρα μέ «ἀντίποινα», ἀλλά εἶναι βέβαιο ὅτι θά σκεφθοῦν πλέον πολύ καλά κάθε τους μελλοντική κίνηση καί θά φροντίσουν νά παραμείνουν μακρυά ἀπό κάθε πρόκληση, ἡ ὁποία θά μποροῦσε νά φέρει καί πάλι τούς Ἀμερικανούς στό μαλακό ὑπογάστριο τῆς πατρίδας τους. Καί γνωρίζουν καλά ὅτι ἄν οἱ ΗΠΑ θελήσουν νά ἐπανέλθουν δυναμικά στόν Κόλπο καί στά πέριξ, μποροῦν νά τό πράξουν αὐθωρεί! Καί θά ἦταν πολύ ἀφελές νά πιστέψει κανείς ὅτι ἡ ὑπερατλαντική ὑπερδύναμη θά μποροῦσε νά ἀπεμπολήσει ὅλα ὅσα ἐπένδυσε στήν Μεσοποταμία μέ ἐκεῖνον τόν περίεργο πόλεμο, ὁ ὁποῖος ἄρχισε ἐπί πατρός Μπούς μέ τόν καταιγισμό τῶν πυραύλων «Σκούντ» κατά τοῦ καθεστῶτος τοῦ Σαντάμ, συνεχίστηκε ἀπό τούς διαδόχους του, ἀπαθανατίστηκε σέ μεγάλο ἀριθμό ταινιῶν τοῦ ἀμερικανικοῦ κινηματογράφου καί δημιούργησε μία ἀκόμη σειρά «βετεράνων» πολέμου.
Μέ τέσσερεις χιλιάδες στρατιῶτες αὐτή τήν ὥρα στό ἔδαφος τοῦ Ἰράκ, οἱ Ἀμερικανοί προειδοποιοῦν τό Ἰράν καί τούς συμμάχους του καί διακηρύσσουν: «Τίποτε πλέον δέν πρέπει νά ἀποκλείεται». Εἶναι ἕνα σαφές μήνυμα, ἔχει πολλούς ἀποδέκτες καί, ἀσφαλῶς, ἐγγίζει τούς ὀξύθυμους γείτονές μας, οἱ ὁποῖοι «μυρίστηκαν αἷμα» στήν Λιβύη καί πίστεψαν ὅτι θά ἐπέστρεφαν ἐκεῖ «μετά ἑκατόν εἴκοσι ἔτη», ὅπως ἔγραφαν χθές οἱ ἐφημερίδες-φερέφωνα τοῦ ἐπιδόξου σουλτάνου. Καί, φυσικά, ἐγγίζει –μέ ἄλλον τρόπο ἀλλά ἐγγίζει– καί ἐμᾶς, οἱ ὁποῖοι δέν συνορεύουμε –δυστυχῶς– μέ τό Λουξεμβοῦργο καί τό Λιχτενστάιν, ἀλλά βρισκόμαστε σέ ἕνα πολύ σημαντικό «σταυροδρόμι» καί ἔχουμε δίπλα μας μιά χώρα τῆς ὁποίας ἡ ἡγεσία ἀναπολεῖ τόν Μπαρμπαρόσα, τόν Βαγιαζήτ καί τόν Μουράτ καί χαράσσει θαλάσσια σύνορα ἐξαφανίζοντας τμήματα τῆς δικῆς μας ἐπικρατείας.
Καί ἐδῶ θά πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι ἡ προχθεσινή ὑπογραφή γιά τόν ἀγωγό EastMed ἀποκτᾶ πλέον ἰδιαίτερη σημασία. Ὅπως σημασία ἔχουν καί ὅσα διεμήνυσε ὁ Πρόεδρος Τράμπ ἀπό τηλεφώνου στόν γείτονά μας. «Καθίστε καλά, γιατί ἐμεῖς ἔχουμε τόν τελευταῖο λόγο στήν περιοχή». Ὁ νοῶν, νοείτω καί οὐαί τῷ ἀνοήτῳ…
