Παλαιότερα, στίς ἐφημερίδες, δεχόμασταν συχνά τήν ἐπίσκεψη ἑνός συμπαθέστατου κυρίου, ἀπό τόν ὁποῖο ἀγοράζαμε τό κάθε τί!
Καπνό “Half and Half”, “Captain Black” καί “Clan”, τσιγάρα ἀμερικάνικα, ποῦρα, κυρίως ὁλλανδικῆς προελεύσεως, ἀλλά καί Ἁβάνας (πολύ πιό ἀκριβά). Ὅλα, φυσικά –ἐκεῖνα τά χρόνια– ἦταν λαθραῖα καί ἔφθαναν καί στά δικά μας χέρια, προκειμένου νά τά ἀπολαύσουμε, ἀφοῦ τότε καπνίζαμε ἀρειμανίως!
Σκεφθεῖτε μιά αἴθουσα μέ σαράντα γραφεῖα, ὅπου κάπνιζαν ὅλοι! Ναί, ὅλοι! Ἔβγαινες στόν δρόμο καί μύριζε τσιγάρο ὅλη ἡ Ὁμόνοια!
Ὁ ἐν λόγῳ πωλοῦσε καί ὅλα σχεδόν τά εἴδη οἰκιακῆς χρήσεως. Ἔχοντας πελάτες δεκάδες δημοσιογράφους, πωλοῦσε ἀπό πλυντήρια, τηλεοράσεις καί σκοῦπες μέχρι εἴδη προικός! Ὅλα μέ δόσεις! Εἶχε κάνει συμφωνίες μέ διάφορα μεγάλα καταστήματα τῶν Ἀθηνῶν καί σέ πήγαινε νά ψωνίσεις ὅ,τι ἤθελες, ὑπογράφοντας στό τεφτέρι του. Ποτέ, κανείς μας δέν τόν γέλασε! Καί περνοῦσε καλά καί ἐκεῖνος καί ἐμεῖς, πού ψωνίζαμε μέ πολλές, πολλές δόσεις!
Λοιπόν, ὅ,τι ἀγοράσαμε ἀπό ἐκεῖνον τόν ἄνθρωπο ἀποδείχθηκε κορακοζώητο! Ἔχω ἀκόμη πίκ-ἄπ πού ἀγόρασα τό 1976 καί παίζει μιά χαρά! ¨Έχω στό ἐξοχικό μας κουζίνα ἀγορασμένη τό 1982! Γιατί τά θυμήθηκα αὐτά; Διαβάστε πιό κάτω. Πρίν ἀπό δύο περίπου χρόνια, ἴσως καί περισσότερο, ἀγοράσαμε μιά ἠλεκτρική σκούπα ἀπό μεγάλο κατάστημα ἠλεκτρικῶν εἰδῶν. Μέ ἑλληνικό (κάποτε ἀξιόπιστο) ὄνομα, ἀλλά ἀγορασμένο σήμερα ἀπό ἀγγλική ἑταιρεία. Πῆρε ἡ σύζυγος τήν σκούπα, μοντέρνα καί ἀεροδυναμική, μάρκας Bosh (γερμανική τεχνολογία). Ἐδῶ κι ἕνα μῆνα, ὅμως, ἡ σκούπα σταμάτησε νά φορτίζεται ἀπό τήν πρίζα, στήν ὁποία τήν ἔβαζες γιά νά γεμίσει. Τήν πῆρα χθές καί τήν πῆγα στόν τεχνικό μας, ἕναν συμπαθέστατο κύριο πού φτιάχνει τά πάντα. Μέ τό πού τήν εἶδε, μοῦ λέει «πάρε την καί φύγε, δέν συμφέρει!». Τόν ρώτησα «γιατί δέν συμφέρει», καί μοῦ ἐξήγησε. «Ἡ ἑταιρεία πουλάει τίς μπαταρίες “πακέτο” μέ τό μοτέρ καί κοστίζουν 170 εὐρώ. Αὐτή κάνει-δέν κάνει διακόσια, ὁπότε, πάρε μιά καινούργια.»
Κατ’ ἀρχάς τήν εἴχαμε ἀγοράσει 300 εὐρώ, ἀλλά μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ὅτι ἀγόρασα μιά σκούπα ἀπό Φίρμα κατάστημα, ὅμως κανείς δέν μᾶς εἶπε ὅτι θέλει κάθε τόσο μπαταρίες, οἱ ὁποῖες ἔχουν καπέλο καί ὁλόκληρο τό μοτέρ! Τηλεφώνησα στήν ἀντιπροσωπία. «Ἀνοῖξτε τό καπάκι καί πεῖτέ μας τόν ἀριθμό τοῦ μηχανήματος» μοῦ λέει ὁ ὑπάλληλος. Ἀνοίγω καί βλέπω ἕνα μεγαλοπρεπέστατο “Made in China”. Βρίσκω τόν «ἀριθμό πλαισίου» καί τόν διαβάζω. «Ναί, ἔχουμε μπαταρίες γι’ αὐτό τό μοντέλο, κοστίζουν 150 εὐρώ» μοῦ λέει. «Χωρίς τό μοτέρ;» ἐρωτῶ. «Ναί, χωρίς τό μοτέρ» μοῦ ἀπαντᾶ.
«Γιά σταθεῖτε, παιδιά. Ἀγοράζω μιά σκούπα 300 εὐρώ καί θέλω ὅποτε τελειώσουν οἱ μπαταρίες ἄλλα 150; Τί σόι μηχάνημα πουλᾶτε; Ποιός μέ ἐνημέρωσε γι’ αὐτό τό πρᾶγμα;». Ἔβαλα λίγο τίς φωνές καί ὁ ὑπάλληλος μοῦ λέει «φέρτε τήν σκούπα στά γραφεῖα μας, στήν Βαρυμπόμπη»!
«Νά τήν φέρω ἀπό τόν Πειραιᾶ ἐκεῖ κάτω; Δύο φορές πιό πολύ ἀπό τίς μπαταρίες θά πάει ἡ βενζίνη! Ἄσε πού ἄν χιονίσει θά κοιμηθῶ στό αὐτοκίνητο!» τοῦ λέω. «Πάρτε μας αὔριο, νά κλείσετε ραντεβού γιά νά περάσει νά τήν παραλάβει ὑπάλληλός μας» μοῦ λέει. Θά τηλεφωνήσω σήμερα. Καί θά σᾶς κρατήσω ἐνήμερους!
