Κι ἐκεῖ πού ἡ ζέστη δέν σέ ἀφήνει νά κοιμηθεῖς…
… παρά τήν θεία παρέμβαση τοῦ κλιματισμοῦ, τόν ὁποῖο διατηρεῖς στά χαμηλότερα ἐπίπεδα «γιά τόν φόβο τῶν Ἰουδαίων», πού ἔλεγε ἡ γιαγιά μου, ἀντιλαμβάνεσαι τήν ἀξία καί τήν ποιότητα τῆς κρατικῆς τηλοψίας!
Μέ τόν κορωνοϊό νά «θερίζει», μέ τούς Ἕλληνες νά δείχνουν ἕνα ἐντελῶς διαφορετικό πρόσωπο ἀπέναντι στήν θανατηφόρο ἐπιδημία, ἔχω ἐλαττώσει πλέον στό ἐλάχιστο τήν ἔξοδο καί τήν παραμονή σέ χώρους δημόσιους. Ἕναν καφέ ἄν πιοῦμε μέ τούς φίλους τό πρωί, κι αὐτόν μέ χίλιες προφυλάξεις, ἀποστάσεις καί συνεχῆ ἐπαγρύπνηση… Ἔτσι, ἀρχίζει πάλι τό περίεργο ἐκεῖνο «πρόγραμμα», πού, καθώς μένεις μέσα, χάνεις τήν σειρά τῶν βιορυθμῶν σου, ξαγρυπνᾶς μέχρι ἀργά, ξαναγυρίζεις στίς ταινίες καί τήν τηλεόραση… Χθές, λοιπόν, μετά τά μεσάνυχτα καί ἀφοῦ εἶχα παρακολουθήσει ἕνα καταπληκτικό μάτς μεταξύ τῆς Ἀτάλαντα καί τῆς Παρί Σαίν Ζερμαίν, προσπάθησα νά κοιμηθῶ. Μέ τίποτα! Καί ἄρχισα τό «Ζάπινγκ» στήν τηλεόραση. Εὐτυχῶς πού δέν εἶχα ὕπνο καί παρακολούθησα κάποια ἐξαίσια προγράμματα.
Στήν ΕΤ2, μιά παλαιότερη ἐκπομπή τῆς Σεμίνας Διγενῆ (μαστόρισας τοῦ εἴδους, μέ ποιότητα καί ποικιλία γνώσεων), ἀφιέρωμα στήν σπουδαία Βίκυ Μοσχολιοῦ, ἡ ὁποία, τότε, προσπαθοῦσε νά ἐπανέλθει ἔπειτα ἀπό τήν μεγάλη (καί τελικῶς μοιραία) περιπέτεια τῆς ὑγείας της. Μία σπουδαία ἑρμηνεύτρια, ἡ ὁποία ὡρίμασε μέσα στήν καλύτερη περίοδο τοῦ ἑλληνικοῦ τραγουδιοῦ, ἑρμήνευσε τραγούδια τοῦ σπουδαίου Νίκου Γκάτσου, σέ μουσικές τοῦ Ξαρχάκου, τοῦ Μούτση, τοῦ Καλδάρα, τοῦ Ζαμπέτα! Γυρίζω στήν ΕΤ3 καί βλέπω συναυλία στήν Θεσσαλονίκη, ὅπου ὁ ἄρτι ἀναχωρήσας γιά τό ἐπέκεινα Ντῖνος Χριστιανόπουλος, μέ τήν συνοδεία παλαιῶν συνεργατῶν τοῦ μεγάλου Βασίλη Τσιτσάνη, ἑρμηνεύει –μοναδικά– τά τραγούδια τοῦ ἄφθαστου δημιουργοῦ! Πανδαισία!
Κάνω νά «περάσω» ἀπό τόν δίαυλο τῆς Βουλῆς καί συναντῶ τόν ἐξαιρετικό Στέλιο Μάινα στό ἑλληνικό «φίλμ νουάρ» τοῦ Ἀλέξη Ἀλεξίου «Τετάρτη 4.45» μαζί μέ τήν Μαρία Ναυπλιώτου καί ἄλλους καλούς ἠθοποιούς! Ἕνα ἀπό τά καλύτερα ἑλληνικά φίλμ τῶν τελευταίων ἐτῶν! Ἄν δέν ἔχετε δεῖ τήν ταινία, ἀναζητῆστε την. Πολύ «ψηλά» στά φίλμ αὐτοῦ τοῦ εἴδους… Καί καθώς τό «ζάπινγκ» συνεχίζεται (ἡ ἀϋπνία εἶναι ὁ καλύτερος φίλος τοῦ «τηλε-κοντρόλ»), φθάνω στό ἀθλητικό κανάλι τῆς ΕΡΤ. Κι ἐκεῖ, «κολλάω» σέ μιά ἐκπομπή τοῦ Δημήτρη Χατζηγεωργίου, μέ τίτλο «Ὁμάδα δέν ἀλλάζεις», ἡ ὁποία μιλάει ἀμέσως στήν καρδιά! «Παναθηναϊκός γεννήθηκα καί θά φύγω Παναθηναϊκός» λέει ὁ ἀξέχαστος Θάνος Μικρούτσικος, ὁ Γιῶργος Ἀρμένης δηλώνει ὅτι «θά πεθάνει Ὀλυμπιακός», ὁ Θοδωρῆς Ἀθερίδης ξεκαθαρίζει ὅτι «δέν μπορεῖς νά ἀλλάξεις μάνα ἤ πατέρα», ὁ Σαββόπουλος «δέν ἀπαρνιέται τήν παιδική του γειτονιά», ὁ Ζουράρις ἀναφέρει ὅτι ἡ ἀγάπη πρός τήν ὁμάδα εἶναι «ἰσχυρότερη ἀπό τό Σύμβολο τῆς Πίστεως», ὁ Λευτέρης Παπαδόπουλος μᾶς λέει ὅτι ἡ ὁμάδα εἶναι «τό φυλαχτό σου», ὁ Διονύσης Χαριτόπουλος ξεκόβει ὅτι «αὐτά δέν γίνονται» καί ὁ Σπῦρος Παπαδόπουλος λέει «δέν ὑπάρχει αὐτή ἡ ἐρώτηση»!
Ἄς εἶναι καλά ἡ κρατική (δημόσια) τηλεόρασή μας. Ὅσο κι ἄν τήν κατακρίνουμε, ὅσα κι ἄν τῆς «σέρνουμε» κάθε τόσο, παραμένει ὄαση ποιότητας μέσα στήν σαβούρα καί τήν τουρκολαγνεία τῶν «ἰδιωτικῶν».
