Ὁ φίλος διαχειρίζεται πολυτελῆ σκάφη ἀναψυχῆς. Θά τά ἔλεγα καί θαλαμηγούς
Προχθές, λοιπόν, εἴχαμε ραντεβού στό γραφεῖο του, στόν Πειραιᾶ, γιά κουβέντα καί κουτσομπολιό.
Πλησιάζοντας πρός τήν Σκουζέ, χτυπᾶ τό τηλέφωνο. Χρειάστηκε νά φύγω γιά Πέραμα, στό σκάφος. Ἔλα ἀπό ἐδῶ ἄν ἔχεις ὥρα, νά δεῖς καί τί γίνεται ἐδῶ κάτω, μοῦ λέει ὁ φίλος.
Δέν ἤθελα καί πολύ γιά περιπέτεια, σήκωσα τό χέρι καθώς ἐρχόταν –στήν γωνία τῆς Ἐθνικῆς, ἀπέναντι ἀπό τό Λιμεναρχεῖο– καί σταμάτησα τό λεωφορεῖο Πειραιᾶς-Πέραμα. Βρῆκα θέση, κάθισα κι ἔβγαλα ἀπό τήν τσάντα μου τό βιβλίο μου (πάντα παίρνω μαζί μου ἕνα βιβλίο, μήπως καί μπῶ σέ κάποιο συρμό ἤ λεωφορεῖο) καί ἔπειτα ἀπό ἀρκετές σελίδες περπατοῦσα στόν κεντρικό δρόμο τοῦ Περάματος, γιά νά φθάσω στό Ναυπηγεῖο, δηλαδή σέ ἕνα ἀπό τά πολλά Ναυπηγεῖα, πού ἐπί δεκαετίες κρατοῦν στήν ζωή τήν ναυπηγική τέχνη, τήν ὁποία οἱ Ἕλληνες γνωρίζουν ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων!
Εἶπα τό ὄνομά μου στήν πύλη (εἶχε ἐπικοινωνήσει ὁ φίλος) καί πέρασα στόν περίβολο. Ὀργασμός! Πολλά σκάφη, πολλές ἐργασίες, γερανοί, ἐργάτες, θόρυβοι. Αὐτοί οἱ δημιουργικοί θόρυβοι, πού πιστοποιοῦν τήν ὕπαρξη σφυγμοῦ, ἑνός σφυγμοῦ πού εἶχε κατά πολύ ἐξασθενήσει τά τελευταῖα χρόνια.
Δέν ὑπάρχει θέση σέ ὅλα τά Ναυπηγεῖα! Ἔπειτα ἀπό πολλά χρόνια, δουλεύουν ὅλοι πυρετωδῶς! Ἐμεῖς μόνο θά ἀφήσουμε στό Ναυπηγεῖο περισσότερα ἀπό δύο ἑκατομμύρια εὐρώ! Κάποιοι, πού δέν ἔχουν περιθώρια χρόνου, πᾶνε σέ Κροατία, Ρουμανία ἤ Τουρκία. Ἀλλά πουθενά δέν θά βροῦν τήν δουλειά πού γίνεται ἐδῶ, μοῦ λέει… Στό σκάφος ἐργάζονται δύο συνεργεῖα. Μοκέττες καί κλιματισμός! Κάθομαι γιά λίγο καί τούς παρακολουθῶ.
Ἐργάζονται συστηματικά, οἱ ἐντολές δίνονται ἅπαξ καί τό σκάφος ἀλλάζει μορφή. Μέτρο-μέτρο οἱ μοκέττες ἁπλώνονται στά σαλόνια ὅπου ἔχουν ἤδη τελειώσει οἱ ἐγκαταστάσεις τῶν κλιματιστικῶν, τῶν ὁποίων τό συνεργεῖο ἔχει ἤδη ἀρχίσει νά ἐργάζεται στήν γέφυρα καί στίς καμπίνες. Δύο χρόνια πρίν εἴχαμε προγραμματίσει αὐτές τίς ἐργασίες. Ὁ κορωνοϊός μᾶς βρῆκε στήν Κροατία. Ἀλλά ἀποφασίσαμε ὅτι θά ἦταν καλύτερα νά περιμένουμε νά τελειώσει ἡ κρίση καί νά ἔλθουμε ἐδῶ, στό Πέραμα, γιά τίς ἀλλαγές πού θέλαμε νά πραγματοποιήσουμε. Δέν μπορεῖς νά φαντασθεῖς τήν διαφορά τῆς ποιότητας στίς ἐργασίες! Τό Πέραμα εἶναι ἀξεπέραστο! μοῦ λέει ὁ φίλος, ἀλλά δέν χάνει εὐκαιρία νά μοῦ πεῖ ὅτι καί στό θέμα τῶν ἐπισκευῶν στά μικρά φορτηγά πλοῖα, ἡ ναυπηγοεπισκευαστική βάση εἶναι γεμάτη! Ἀκούω παράπονα, ἐπειδή δέν ὑπάρχουν θέσεις. Καί σκέψου ὅτι τό ὡρομίθιο τῶν ἐργατῶν τῶν συνεργείων εἶναι 42 εὐρώ, τά ὁποῖα πληρώνει ὁ πλοιοκτήτης καί ὄχι τό Ναυπηγεῖο! Βλέπεις, τώρα ὅλα συνηγοροῦν ὥστε νά ὑπάρχει δουλειά. Ὁ κορωνοϊός στήν Κίνα, ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία, τά γεμᾶτα Ναυπηγεῖα στήν Τουρκία. Κάτι, ὅμως, πρέπει νά γίνει, ὥστε νά μήν ξαναγυρίσουμε στήν ἐποχή πού ἡ Βάση ἦταν σχεδόν ἄδεια! Τά παράπονα καί ἡ γκρίνια ποτέ δέν φέρνουν καλό ἀποτέλεσμα, μοῦ λέει ὁ φίλος, στήν φλάιν μπρίτζ τῆς θαλαμηγοῦ, κι ἐγώ ἀπολαμβάνω ἀπέναντι τά στενά τῆς Σαλαμίνας, ὡς νέος Ξέρξης…
