ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2025

ΕΝΑΕΡΙΑ ΤΑΞΕΙΔΙΑ

Ἐγίνετο λόγος περί τῶν ἐναερίων ταξειδίων, τά ὁποῖα εἰσέρχονται, σύν Θεῷ, εἰς τήν κοινήν χρῆσιν.

– Ἐγώ νά σᾶς πῶ δέν ἐννοῶ νά ριψοκινδυνεύσω μέ τό νέον ὄχημα! εἶπεν ἕνας κύριος, συνοδεύων τήν δήλωσίν του μέ ἐμφαντικόν σχῆμα. Σᾶς χαρίζω καί τά ἀερόπλοια καί τά ἀεροπλάνα καί τά μονοπλάνα καί τά διπλάνα καί τά τριπλάνα καί ὅλων αὐτῶν τῶν εἰδῶν τά ἐργαλεῖα. Ἐπιμένω εἰς τά παλαιά ἁπλᾶ καί ὡραῖα μέσα, μέχρι καί τοῦ ἀραμπᾶ, μέχρι καί τοῦ Μαρουσιώτικου γαϊδάρου.

– Καί ὅμως, ἄν ἐνθυμοῦμαι καλά, τοῦ παρετήρησε κἄποιος, εἶσθε ἀπό τούς πρώτους Ἕλληνας, ποῦ ἐπετάξετε εἰς τά ὕψη.

– Δέν τό ἀρνοῦμαι.

– Καί ἐδημοσιεύσατε μάλιστα καί τάς ἐντυπώσεις σας εἰς τάς ἐφημερίδας.

– Τάς ἐδημοσίευσα.

– Καί αἱ ἐντυπώσεις σας ἦσαν ἕνας ὕμνος πρός τήν νέαν ἡδονήν, ὕμνος ἀμφιβόλου μέν ποιήσεως, ἀλλά ὕμνος πάντοτε.

– Τό παραδέχομαι.

– Πῶς ἀπαρνεῖσθε λοιπόν τόν παλαιόν σας ἔρωτα;

Ὁ ἐξωμότης δέν ἐδυσκολεύθη νά ἀναπτύξῃ τούς λόγους τῆς διαγωγῆς του.

– Ἀκοῦστέ με, παρακαλῶ, κύριοι, καί κρίνατε! Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐπέταξα, ἁπλούστατα, μέ τό ἀεροπλάνον, διότι, ἐκτός τῶν ἐξ ἐπαγγέλματος ἀεροπόρων, κανένας ἄλλος δέν ἐπετοῦσε. Τό πρᾶγμα εἶχε ποίησιν ἀκόμη, ἦτο κἄτι τι ἐξαιρετικόν καί σπάνιον. Ἐπί πλέον ἦτο ἕνας κίνδυνος. Τό νά πετάξῃ κανείς ἐθεωρεῖτο ἡρωϊσμός. Τόν ἐδακτυλοδεικτοῦσαν εἰς τόν δρόμον. Τόν ἐθαύμαζαν. Αἱ γυναῖκες τοῦ ἔκαμναν τά γλυκά μάτια. Αἱ ἐφημερίδες ἀνέφεραν τό ὄνομά του. Τώρα εἶνε ἕνας ἁπλοῦς ἐπιβάτης, ὑποχρεωμένος μάλιστα νά βαδίζῃ «πρός τά δεξιά». Ὁμολογῶ ὅτι δέν ἀξίζει πλέον τόν κόπον νά κινδυνεύσῃ κανείς.

– Ὥστε τότε ἐταξειδεύσατε ἐν γνώσει τοῦ κινδύνου;

– Βεβαιότατα! Ἡ ψυχή μου εἶχεν ἀναβῇ στά δόντια μου. Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται τήν ὠχρότητα τοῦ προσώπου μου. Ἀλλά μίαν φοράν κινδυνεύει κανείς εἰς τήν ζωήν του. Καί κινδυνεύει, ἐπί τέλους, διά τήν δάφνην τῆς δόξης. Δέν κινδυνεύει διά τήν εὐχαρίστησιν ἑνός πεζοτάτου ταξειδιοῦ ἀπ’ Ἀθηνῶν εἰς Θεσσαλονίκην.

– Πεζοτάτου, εἴπατε; Ἀλλά σεῖς μᾶς εἴχατε περιγράψει τότε θαυμάσια πράγματα εἰς τάς ἐντυπώσεις σας. Ὡμιλούσατε διά τούς δρόμους τῆς πόλεως, οἱ ὁποῖοι ἐφαίνοντο ἀπό ψηλά ὡς μικροσκοπικά φειδάκια. Ὡμιλούσατε διά τά βουνά, ποῦ ὡμοίαζαν μέ ἀστεῖες τοῦρτες. Ὡμιλούσατε διά τά σύννεφα, ποῦ ἐστρώνοντο ὡς χαλί κάτω ἀπό τά πόδια σας…

Ὁ τρομερός ἥρως τοῦ ἀέρος ἐχαμογέλασε:

– Καλέ τά ἐπιστεύσατε λοιπόν ὅλα αὐτά;

– Ὥστε δέν ὑπάρχουν;

– Ἠμποροῦν νά ὑπάρχουν καί νά τά εἶδαν ἄλλοι. Ἐγώ δέν εἶδα τίποτε. Ἐγώ, ἀπό τήν στιγμήν ποῦ ἀπεγειώθημεν, ἔκλεισα τά μάτια μου, διά νά μή βλέπω τίποτα καί ἐπανελάμβανα κατ’ ἰδίαν ὅλας τάς προσευχάς, ποῦ μ’ ἐδίδαξεν ἡ μητέρα μου, μέχρι τῆς στιγμῆς ποῦ ἐβεβαιώθην πλέον ὅτι πατῶ ἀσφαλῶς ἐπάνω εἰς τήν ὡραίαν αὐτήν γῆν.

– Καί ὅμως τότε εἴχατε εἰς τούς κοσμικούς κύκλους τήν ἐμφάνισιν ἑνός ἥρωος.

– Τό γνωρίζω πολύ καλά. Ἀλλά ὁ ἡρωϊσμός μου μ’ ἐπεσκέφθη τρεῖς ὁλοκλήρους ὥρας μετά τήν προσγείωσίν μου. Ὅταν ἐβεβαιώθην δηλαδή τελείως ποῦ εὑρίσκομαι. Τώρα δέν ἀξίζει οὔτε νά ἐνθυμοῦμαι πλέον τάς ἐνδόξους ἐκείνας ἡμέρας. Σήμερον τό ἀεροπλάνον μετακομίζει τόν ταχυδρομικόν σάκκον καί τόν διανομέα του μαζῆ. Ἡ ποίησίς του ἀπέθανεν.

Ἡ ὁμιλία ἐγίνετο ἐπάνω εἰς τόν ἐξώστην ἑνός ἐξοχικοῦ τράμ μετά τήν τελετήν τῆς Ἐθνικῆς Ἑορτῆς.

– Ὁπωσδήποτε, ἐκεῖ ἐπάνω δέν θά εἶνε κανείς στριμωγμένος κατ’ αὐτόν τόν τρόπον! τοῦ παρετήρησεν ὁ φίλος του.

– Καί χειρότερα! εἶπεν ὁ ἄνθρωπος ποῦ εἶχε πετάξει. Κἄπου ἐδιάβασα ὅτι τά ὀχήματα θά ἔχουν εἴκοσι θέσεις. Νά εἶσθε βέβαιος ὅτι εἰς τάς εἴκοσι αὐτάς θέσεις θά στριμώνωνται ἑξῆντα τοὐλάχιστον Ἕλληνες.

– Καί θά κρέμωνται κ’ ἐκεῖ σάν τά σταφύλια;

– Θά κρέμωνται τά θηρία! Καί πρό πάντων ᾗ γυναῖκες. Θά τάς ἰδῆτε!

– Ἀπελπισία λοιπόν καί ἀπό τά ἀεροπλάνα.

– Ἀπελπισία τελεία. Τό μόνον ἄνετον μέσον ταξειδίου, ἐξακολουθεῖ ν’ ἀπομένῃ, φίλε μου, τό γαϊδουράκι τῶν πατέρων μας. Ταξειδεύει κανείς ἀσφαλῶς, ταξιδεύει μόνος, ταξειδεύει ἀνέτως καί δέν τοῦ κλέβουν καί τό πορτοφόλι του. Πιστεύσατε ἕναν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος προσεγειώθη κατ’ εὐθεῖαν ἐκ τοῦ ἀεροπλάνου ἐπάνω εἰς τό σαμάρι ἑνός Μαρουσιώτικου γαϊδάρου. Καί εἶνε εὐτυχής.

ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ

Απόψεις

Μήνυμα Μητροπολίτη Ν. Ιωνίας κ. Γαβριήλ για την έναρξη του νέου εκκλησιαστικού έτους

Εφημερίς Εστία
Αγαπητοί μου αδελφοί,

Γιατί δέν καταγγείλατε τόν Χακάν Φιντάν γιά ἀνάμειξη στά ἐσωτερικά μας, κ. Ὑπουργέ;

Εφημερίς Εστία
Καί γιατί δέν συμπαρασταθήκατε στόν συνάδελφό σας ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Νῖκο Δένδια, στήν ἀήθη ἐπίθεση πού δέχθηκε ἀπό τόν Τοῦρκο ἀξιωματοῦχο; Μερικές ἐρωτήσεις πρός τόν κ. Γεραπετρίτη μέ ἀφορμή τήν αἰφνίδια αὔξηση τῆς ἐντάσεως μεταξύ Ἀθηνῶν καί Ἀγκύρας

Νέα δομή τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων: Ἀπαίτηση ἤ στρατηγικό ὀλίσθημα;

Εφημερίς Εστία
ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ἡ Δομή Δυνάμεων καί Διοικήσεως τῶν Ἑλληνικῶν Ε.Δ. λειτουργοῦν ὡς ἑνιαῖο σύνολο, βασιζόμενες στό Ἐπιθυμητό Ἐπίπεδο Ἀμυντικῶν Ἐπιδιώξεων (ΕΕΑΕ) καί τῶν πρός ἐκπλήρωσή τους Στοιχειωδῶν Στρατιωτικῶν Ἀπαιτήσεων (ΣΣΑ), ὥστε μέ συγκεντρωτικό ἔλεγχο, ἀποκεντρωτική ἐκτέλεση τῶν ἐπιχειρήσεων καί ἑνότητα προσπάθειας νά δύναται νά ἐξασφαλισθεῖ ἡ τελική ἐπιθυμητή κατάσταση (End State) μέσῳ καταλλήλων σχέσεων Διοικήσεως καί Ὑποστηρίξεως τῶν Δυνάμεων σέ Στρατηγικό, Ἐπιχειρησιακό καί Τακτικό ἐπίπεδο, σέ ὅλο τό Θέατρο Πολέμου/Ἐπιχειρήσεων καί ἐμπεριεχομένων Περιοχῶν.

Ἀμερικανοί βουλευτές ζητοῦν περιορισμό πωλήσεων ὅπλων στήν Τουρκία

Εφημερίς Εστία
ΜΠΟΡΕΙ στήν Ἑλλάδα τά «ἤρεμα νερά» μέ τήν Τουρκία νά ἔχουν ὑπνωτίσει τίς ἑλληνικές ἀρχές καί γενικά τήν Κυβέρνηση, δέν ἰσχύσει τό ἴδιο στήν ἀντίπερα ὄχθη τοῦ Ἀτλαντικοῦ.

Ἀνάπτυξη τῆς χώρας, ὄχι τῆς τσέπης ὁρισμένων

Δημήτρης Καπράνος
Διαβάζουμε καθημερινά τά νέα γιά τά κατορθώματα τῶν συμπατριωτῶν μας, οἱ ὁποῖοι, ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού γίναμε μέλη τῆς τότε ΕΟΚ, βάλθηκαν νά κοροϊδέψουνε τούς κουτόφραγκους.