Παρακολουθῶ –ὅσο αὐτό εἶναι δυνατόν– τίς βαθυστόχαστες ἀναλύσεις τῶν εἰδικῶν…
… οἱ ὁποῖοι τόν τελευταῖο καιρό πῆραν τήν σκυτάλη ἀπό τούς λοιμωξιολόγους-εἰδικούς καί βοηθοῦν τά κανάλια νά γεμίσουν ὧρες μέ δωρεάν πρόγραμμα. Ἄκουσα κάποιες σοβαρές, κάποιες τετριμμένες ἀλλά ἐπεσήμανα καί κάποια «φροῦτα» τά ὁποῖα ἐνίοτε εἶχαν τοποθετηθεῖ σέ ἀνώτατες θέσεις τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καί φτύνω τόν κόρφο μου, πού δέν μᾶς ἔτυχε καμμιά στραβή στήν βάρδια τους…
Ἄς δοῦμε, ὅμως, τά πράγματα μέ μιά διαφορετική ματιά. Συνάντησε, πού λέτε, ὁ ἀσήμαντος ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Οὐκρανίας στήν Ἀττάλεια τόν Ρῶσσο συνάδελφό του, πού θυμίζει ὅλο καί περισσότερο τόν Λευκορῶσσο ὑπουργό Ἐξωτερικῶν τῆς ΕΣΣΔ Ἀντρέι Γκρομύκο, παρουσίᾳ τοῦ κορδωμένου Τσαβούσογλου, πού νόμιζε ὅτι ἡ Τουρκία θά δώσει τήν λύση. Καί τί εἶπε, ἔπειτα ἀπό τήν ἄκαρπη συζήτηση ὁ ταπεινός Οὐκρανός; Ἡ συζήτηση ἦταν εὔκολη. Μᾶς ζήτησαν νά παραδοθοῦμε. Ἐμεῖς ὅμως δέν θά παραδοθοῦμε!.. Λόγια πολύ ἁπλά, πού τά ἔχει πεῖ ὁ Λεωνίδας, οἱ πολιορκημένοι στό Μεσολόγγι, ὁ Τσῶρτσιλλ. Τρεῖς κουβέντες καί τέλος! Καί τί ἀπάντησε ὁ ἐκπρόσωπος τῆς πάλαι ποτέ μεγάλης Ρωσσίας; Ἐμεῖς οὐδέποτε ἐπιτεθήκαμε στήν Οὐκρανία! Ἐδῶ εἶναι πού χρειάζεται ἀνάλυση. Ὁ ἕνας λέει: Θέλετε τήν χώρα μου; Πάρτε την, ἀλλά θά περάσετε πάνω ἀπό τά πτώματά μας. Κι ὕστερα, βρεῖτέ τα. Καί πεῖτέ μας, ποιός θά δεχθεῖ νά διοικήσει μιά χώρα τῆς ὁποίας θά ἔχετε ἐξοντώσει τούς ἄνδρες; Πῶς θά τήν συντηρήσετε; Ποιοί θά δεχθοῦν νά παίξουν τόν ρόλο τοῦ ἐπιζήσαντος Ἐφιάλτη; Ποιοί θά δεχθοῦν νά στελεχώσουν τήν κατοχική Ἀστυνομία; Ποῦ θά βρεῖτε τά χρήματα νά σιτίζετε Ρωσσία καί Οὐκρανία ἐνῶ οἱ Δυτικοί θά σᾶς ἔχουν κλείσει ὅλες τίς πόρτες; Σκοτῶστέ μας, κάψτε τίς πόλεις μας! Ὅπως βλέπετε ὄχι μόνο δέν παραδινόμαστε, ἀλλά ἔχουμε στήσει τά ὀχυρά μας καί σᾶς περιμένουμε! Κι ἄν δέν ἀντέξουμε τήν πεῖνα καί τήν δίψα, θά κάνουμε μιά ἡρωική ἔξοδο, καί ἀποθανέτω ἡ ψυχή μας μετά τῶν ἀντιπάλων (διότι ἀλλόφυλοι δέν εἶναι οἱ Ρῶσσοι.) Καί, ἐν τάξει, ἐμεῖς θά πεθάνουμε. Ἐσεῖς, μετά, πῶς θά ζήσετε; Σέ ποιό κλῖμα; Αὐτά –ἐν ὀλίγοις– ὑπονοοῦσε ὁ μικροκαμωμένος (μπροστά στόν ὀγκώδη Ρῶσσο) Οὐκρανός ὑπουργός. Τί ἤθελε, ὅμως, νά πεῖ ὁ γκασπαντίν Λαβρώφ μέ τό Ἐμεῖς δέν ἐπιτεθήκαμε στήν Οὐκρανία;
Προφανέστατα, κράτησε μιά ρεζέρβα, γιά τήν περίπτωση πού οἱ Ρῶσσοι θά πάθουν κάποιο σοβαρό στραπάτσο στίς ὁδομαχίες τῶν πόλεων στίς ὁποῖες οὐδέποτε ἐπετέθησαν καί νά μποροῦν νά ποῦν. Ἀφοῦ οὐδέποτε ἐπιτεθήκαμε, πῶς λέτε ὅτι ἡττηθήκαμε; Παλιοί, σοβιετικοί λεκτικοί ἀκτιβισμοί, πού ἔχουν στήν χώρα μας σταθερό ἀκροατήριο!
Οἱ Οὐκρανοί γνωρίζουν πολύ καλά ὅτι ἔτσι καί βάλλουν ἔστω καί μιά ὑπογραφή συμβιβασμοῦ, θά ἔχουν στό κεφάλι τους μιά κατοχική κυβέρνηση –μέ τήν ὑπογραφή τους– ἕναν δοτό πρόεδρο, καμμιά εἰκοσαριά Κουίσλινγκ πού θά ὑποδύονται τό ὑπουργικό συμβούλιο καί κάποια εὐνοουμένη τῶν Ρώσσων ὡς ἐκπρόσωπο, ὥστε νά ἀναλάβει μιά γυναίκα τήν ἐπικοινωνία, ὅπως συνηθίζεται ἐσχάτως.
Καί μήν μᾶς παραπλανᾶ τό ὅτι Ρῶσσοι καί Οὐκρανοί μιλοῦν τήν ἴδια γλῶσσα. Ἄς θυμηθοῦμε τά γεγονότα τῆς Ἰρλανδίας. Καί οἱ Ἰρλανδοί, ἀγγλικά μιλοῦσαν καί μιλοῦν!
