Ἄν μέ ρωτήσετε ποιόν ἐκ τῶν δύο Ἀρναούτογλου προτιμῶ, θά σᾶς ἀπαντήσω ἀμέσως τόν μετεωρολόγο.
Κι αὐτό, ἐπειδή εἶμαι ὀπαδός τῆς σαφήνειας καί μοῦ ἀρέσουν οἱ ἀναλυτικές καί ἀξιόπιστες παρουσιάσεις οἱουδήποτε πονήματος. Γιά λόγους, ὡστόσο, ἐπαγγελματικούς, παρακολουθῶ καί τόν ἕτερο ἀδελφό –ὁρισμένες φορές– στίς παρουσιάσεις διαφόρων προσώπων, σέ μιά μεταμεσονύκτια ἐκπομπή του, μέ τήν ὁποία προσπαθεῖ –ἀνεπιτυχῶς μέχρι στιγμῆς– νά ἀντιπαρατεθεῖ μέ κάποια «θηρία» τῆς ἀμερικανικῆς «σώου μπίζ», τά ὁποῖα ἁλωνίζουν στόν μεταμεσονύκτιο τηλεοπτικό χάρτη τοῦ Νέου Κόσμου…
Ὡστόσο, προχθές, παρακολουθώντας τόν παρουσιαστή ἀδελφό νά συνομιλεῖ μέ τόν Κυριάκο Μητσοτάκη, ὀφείλω νά πῶ ὅτι ἔκλεισα τήν τηλεόραση εὐχαριστημένος. Καί μάλιστα τελείωσε ἡ ἐκπομπή.
Ὁμολογῶ ὅτι ἔσπευσα νά παρακολουθήσω τήν συνέντευξη μέ κριτική διάθεση. «Τί θέλει τώρα καί πάει σ’ αὐτές τίς ἐκπομπές» σκέφτηκα γιά τόν πρόεδρο τῆς ΝΔ καί, πιθανῶς, πρωθυπουργό τῆς χώρας σέ λίγες ἡμέρες.
Ἀμέσως, ὅμως, θυμήθηκα πόσο εἶχε κερδίσει τό 2004 ὁ Κώστας Καραμανλῆς, ὅταν παρουσιάστηκε σέ μιά ἐκπομπή τοῦ «Mega» σχετική μέ τό ποδόσφαιρο. Καί παρ’ ὅτι τό ἐν λόγω κανάλι εἶχε «ξεσκίσει» τόν Καραμανλῆ (ὅπως κατά τρόπο ἀνάρμοστο σήμερα τόν κακολογεῖ ἕνα ἄλλο κανάλι, στήν παραλία), ὁ τότε ἀρχηγός τῆς ἀντιπολιτεύσεως τά πῆγε πολύ καλά, ἔδειξε τόν «ἄλλο» ἑαυτό του, τόν καθημερινό καί γνώστη τῆς πραγματικότητας καί τοῦ ἀθλητισμοῦ ἄνθρωπο, καί μᾶς ἔκανε νά τόν αἰσθανθοῦμε «πολύ κοντά»…
Τήν ἴδια αἴσθηση μοῦ ἄφησε καί ὁ σημερινός πρόεδρος τῆς Νέας Δημοκρατίας. Καθημερινός ἄνθρωπος, «μπασμένος» στά μικρά τῆς ζωῆς, γνώστης τῆς πραγματικότητας καί μέ ἀνθρώπινες ἀδυναμίες καί ἀντιδράσεις. Καί δέν μοῦ ἔμεινε καμμία ἀμφιβολία ὅτι ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει συμβάλει ἀποφασιστικά στό ὅτι αὐτές οἱ ἐκλογές διεξάγονται σέ ἀτμόσφαιρα καί τόνο πολιτισμένο.
Μίλησε ἀνοιχτά γιά τό θέμα τοῦ γάμου του, γιά τά προβλήματα πού ἀντιμετώπισε καί γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο σώθηκε τελικῶς αὐτή ἡ συμβίωση. «Θεωρῶ πολύ σημαντικό τό νά προσπαθήσει κάποιος νά σώσει τόν γάμο του» εἶπε σέ κάποιο σημεῖο τῆς συνεντεύξεως. Καί εἶχε ἀπόλυτο δίκιο, ἄν σκεφθεῖ κανείς τήν εὐκολία μέ τήν ὁποία σήμερα χωρίζουν τά νέα ζευγάρια.
Μίλησε γιά τό θέμα τῶν «τατουάζ», τά ὁποῖα ἔγιναν πλέον «μέσα στή μόδα», καί δέν ἀποτελοῦν πιά κτῆμα μόνο τῶν παρανόμων καί τῶν βαρυποινιτῶν. «Ἔχω πεῖ στόν γιό μου νά τό σκεφθεῖ πρίν ἀποφασίσει νά κάνει κάτι τέτοιο. Καί ἄν κάνει νά γίνει σέ τέτοιο σημεῖο πού νά μήν φαίνεται, μέχρι νά δοῦμε ἄν τό θέλει πραγματικά» εἶπε, καί ἔδειξε ὅτι μπορεῖς νά εἶσαι μοντέρνος πατέρας, ἀλλά ταυτόχρονα νά βρίσκεις τρόπους νά κρατᾶς τίς ἰσορροπίες.
Μίλησε γιά τούς γονεῖς του μέ σεβασμό καί ἀπάντησε σέ ὅλες τίς ἐρωτήσεις «χαλαρά», δέχθηκε ἀκόμη καί μιά μικρή «συλλεκτική» σημαιούλα τοῦ ΠΑΣΟΚ, πού τοῦ ἔδωσαν οἱ «χιουμορίστες» τῆς ἐκπομπῆς.
Συμπέρασμα: Οἱ πολιτικοί δέν εἶναι μόνον αὐτό πού βλέπουμε στήν Βουλή ἤ στίς πολιτικές συζητήσεις. Εἶναι ἄνθρωποι σάν ἐμᾶς. Στό κάτω-κάτω, ἐμεῖς τούς ἐπιλέγουμε, μέ τά κριτήρια τά ὁποῖα μᾶς ἱκανοποιοῦν. Ἔτσι δέν εἶναι;
