ΤO ΣΚΑΚΙ τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν μέ τά ἐθνικά θέματα ἄρχισε καί ἐπισήμως
Ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης Ἀλέξης Τσίπρας μέ ἄρθρο του στήν ἱστοσελίδα News247.gr συγκρίνει τόν ἑαυτό του μέ τόν Κυριάκο Μητσοτάκη, ἀντιπαραθέτει τήν στάση πού τήρησε ὁ ἴδιος στό Μακεδονικό μέ τούς τρέχοντες χειρισμούς τοῦ Πρωθυπουργοῦ στά ἑλληνοτουρκικά, ὑποστηρίζει ὅτι ὁ ἡγέτης τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης τελεῖ ὑπό τήν ὁμηρεία τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ καί στό τέλος τόν ρωτᾶ: «Θά κάνεις τό ἐθνικῶς ἐπωφελές ὅπως ἔπραξα ἐγώ μέ τά Σκόπια;». Στήν πραγματικότητα ὁ κύριος Τσίπρας δέν ἀπευθύνεται στόν Πρωθυπουργό. Στόν διεθνῆ παράγοντα ἀπευθύνεται στόν ὁποῖο –εἰδικῶς στήν Καγκελλάριο Μέρκελ– οἱ πολιτικές του μετοχές εἶναι ἀνεβασμένες. Ἀπέδειξε στήν πράξη ὅτι ἐκεῖνος, τό κόμμα του, ἡ Ἀριστερά, μπορεῖ νά τελειώνει τίς δουλειές καί νά φέρει σέ πέρας δύσκολες γεωπολιτικές ἀποστολές καί μάλιστα στό ὄνομα τοῦ πατριωτισμοῦ. Στό ὄνομα τοῦ ἐθνικῶς ἐπωφελοῦς. Ὅπου ἐπωφελές ἦταν ἡ ἀναγνώριση «μακεδονικῆς γλώσσας» καί «μακεδονικῆς ταυτότητας» ἐκ μέρους τῆς Ἑλλάδος.
Νομίζω ὅτι ὁ κύριος Τσίπρας πάλι κάνει τό ἴδιο λάθος. Στίς Πρέσπες πίστευε ὅτι μπορεῖ νά διασπάσει τή ΝΔ ἐκτιμώντας ὅτι ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης θά εὐλογήσει τόν συμβιβασμό του. Ἀλλά ἡ Κεντροδεξιά παράταξη δέν μοιάζει καθόλου μέ τήν Ἀριστερά, εἶναι ἄλλο κόμμα. Αὐτό τό θεμελιῶδες ἐμμένει νά τό ἀγνοεῖ ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης. Τί σημαίνει αὐτό; Κάθε ἀρχηγός τῆς ΝΔ προφανῶς καί βάζει τήν προσωπική του σφραγῖδα κατά τήν διάρκεια τῆς ἡγεσίας του, ἀλλά κατά τήν διακυβέρνηση δεσμεύεται ἀπό τίς ἀρχές καί τίς ἀξίες τοῦ κόμματος, τήν ἱστορία του, τήν κοινωνική του βάση καί τήν παράδοσή του. Δέν κάνει ὁ ἀρχηγός τό κόμμα ἀλλά τό κόμμα τόν ἀρχηγό. Δέν ράβει ὁ ἀρχηγός τό κόμμα στά μέτρα του, ἀλλά ἡ βάση μέ τίς εὐαισθησίες της κατευθύνει τόν ἀρχηγό. Ἡ ΝΔ ἦταν (ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Λαϊκοῦ Κόμματος καί τῆς ΕΡΕ), εἶναι καί θά εἶναι παράταξη πού ἐκτείνεται πέρα ἀπό τά ὅριά της! Ὄχι ἄθροισμα συνιστωσῶν ὅπου κάνει ὁ καθένας ὅ,τι θέλει. Γι’ αὐτό καί ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης δέν ὑπέγραψε τελικῶς συμφωνία γιά τό Μακεδονικό τό 1993. Γι’ αὐτό καί ὁ Καραμανλῆς ἔβαλε «βέτο» στό Βουκουρέστι. Γι’ αὐτό καί ὁ Σαμαρᾶς στήν πρωθυπουργία του ἔστειλε αὐστηρότατη ἐπιστολή στόν Γκρούεφκσι. Γι’ αὐτό καί ὁ Κυριάκος δέν εὐλόγησε μιά σύνθετη ὀνομασία μέ ἀντίτιμο τήν παράδοση τῆς μακεδονικῆς ταυτότητας καί γλώσσας. Διότι τούς ὅριζε ὁ Καζαντζάκης μέ αὐτό πού ἔγραψε στήν Ἀσκητική του: «Δέν εἶσαι ἕνας, εἶσαι σῶμα στρατοῦ». Ἀκολουθοῦν ἑκατομμύρια πίσω σου. Καί ὅπως ἀπεδείχθη σωστά ἔπραξαν ὅλοι! Διότι πᾶνε τρία χρόνια ἀπό τότε πού ὑπογράψαμε τίς Πρέσπες καί τό «ἐθνικῶς ἐπωφελές» ἐκείνης τῆς Συμφωνίας, ἡ ὁποία θά ἀπέτρεπε ὑποτίθεται τήν περικύκλωσή μας ἀπό τήν Τουρκία ἀπό Βορρᾶ –προσφάτως ὁ Πρόεδρος τῆς Βουλῆς τῶν Σκοπίων ἦταν στήν Ἄγκυρα καί ἔκανε ἐπικύψεις στόν ὁμόλογό του– ἀπεδείχθη ἄλλοθι ὁλκῆς. Ἡ Τουρκία ἐπενδύει στήν Μεσόγειο θάλασσα καί σέ τρία κομβικά σημεῖα τοῦ πλανήτη: Λιβύη, Συρία, Καύκασο. Ἐμεῖς δέ, παρακαλᾶμε τρία χρόνια μετά τά Σκόπια νά ἀπαλείψουν τούς ἀλυτρωτικούς χαρακτηρισμούς ἀπό τά σχολικά βιβλία τους (ἐνῶ ἔπρεπε νά εἶναι προαπαιτούμενο γιά τήν ὑπογραφή τῶν Πρεσπῶν), τά παρακαλᾶμε νά «κατεβάσουν» ἀπό τά κτίριά τους τόν Ἥλιο τῆς Βεργίνας καί νά τόν ξηλώσουν ἀπό τά ρῆθρα τους (ἕως καί ἐκεῖ τόν ἀναπαριστοῦν), τά παρακαλᾶμε νά βροῦμε λύση γιά τά ἐμπορικά σήματα τῆς Μακεδονίας μας καί βεβαίως τά παρακαλᾶμε νά ἀλλάξουν διαβατήρια καί ταυτότητες ὥστε νά διαγραφεεῖ ὁ ὅρος «Μακεδών». Καί βεβαίως σιωποῦμε –σιωπᾶ ὁ ΣΥΡΙΖΑ– στήν ἀποκάλυψη Κοτζιᾶ, ὅτι στήν πραγματικότητα μᾶς ξεγέλασαν καί τό ὄνομα «Μακεδονία» σκέτο ὑπάρχει 149 φορές στό ἀναθεωρημένο τάχα Σύνταγμα τῶν Σκοπίων. Τό ὁποῖο ἀναρτήθηκε δύο φορές στίς ἐπίσημες κυβερνητικές σελίδες του, μία ὅπως τό θέλαμε καί μία ὅπως τό θέλανε οἱ γείτονες!!! Αὐτό τό «ἐθνικῶς ἐπωφελές» καλεῖται νά ἐφαρμόσει λοιπόν καί ἡ Κεντροδεξιά παράταξη στά ἑλληνοτουρκικά. Ἐννοώντας ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης ὅτι ὁ Κυριάκος πρέπει νά ἐπιδώσει στόν διεθνῆ παράγοντα τά διαπιστευτήριά του καί νά ἐφαρμόσει τήν πολιτική Σημίτη γιά κλιμακωτά χωρικά ὕδατα στό Αἰγαῖο! Μόνο πού ἐδῶ ὑπάρχει μιά τεράστια διαφορά: Στά ἐθνικά θέματα τοὐλάχιστον, ἱστορικά, ἡ Κεντροδεξιά οὐδέποτε ὑπῆρξε Κεντροαριστερά. Οὔτε οἱ Βουλευτές της οὔτε ἡ βάση της. Ἡ Κεντροδεξιά ἱστορικά δέν φέρει σέ πέρας «ἀποστολές», οὔτε τελειώνει δουλειές στά ἐθνικά θέματα. Γι’ αὐτό ἄλλως τε ὁ ξένος παράγων κάνει τίς δουλειές του (Μαδρίτη, Πρέσπες), μέ τήν ὀσφυοκάμπτουσα Σοσιαλδημοκρατία. Διότι ἐκείνη τά ἔχει ὅλα καί συμφέρει. Προτιμᾶται. Στόν ΣΥΡΙΖΑ ἴσως καί νά γινόταν διαγωνισμός τό 2018 γιά τό ποιός θά γίνει περισσότερο ἀρεστός στά διεθνῆ κέντρα γιά τό Σκοπιανό. Ὁ Νῖκος Κοτζιᾶς ἀποκαλύπτει στό βιβλίο του ὅτι ὁ Εὐκλείδης Τσακαλῶτος ἔδωσε μάχη νά παραμείνει τό ὄνομα «Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας» στό Σύνταγμα τῶν Σκοπίων.
Στήν Κεντροδεξιά ὅμως τά πράγματα διαφέρουν καί στήν κορυφή καί στήν βάση: Κάποιος κάποτε προτίμησε νά πεῖ «Ὄχι» κατάμουτρα σέ ἕναν πλανητάρχη στό Βουκουρέστι μέ κόστος νά τόν ρίξουν ἀπό τήν πρωθυπουργία παρά νά προδώσει τήν χώρα του καί τήν οἰκογενειακή του ἱστορία στούς Μακεδονικούς ἀγῶνες. Στήν Κεντροδεξιά κάποιος κάποτε προτίμησε νά τόν ποῦν προδότη τῆς παράταξής του παρά προδότη τοῦ Ἔθνους του. Καί αὐτός στό ὄνομα μίας οἰκογενειακῆς ἱστορίας ταυτισμένης μέ ἐθνικούς ἀγῶνες. Καί βεβαίως στήν Κεντροδεξιά δύσκολα θά βρεῖ κανείς Βουλευτές, οἱ ὁποῖοι θά ψηφίσουν νόμο τοῦ κράτους, πού θά περιέχει ἄρθρο γιά μείωση χωρικῶν ὑδάτων, ἀλλαγή συνόρων, μείωση κυριαρχίας καί παράδοση τοῦ ἐλέγχου τοῦ Αἰγαίου στούς Τούρκους.
Τό 2018-2019 ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἔβλεπε μπροστά του μόνο τόν Σαμαρᾶ στήν ἀρχή καί ὅταν ἀπέτυχε τό ἐρασιτεχνικό σχέδιο διάσπασης τῆς ΝΔ κτύπησε στήν προεκλογική περίοδο τῶν εὐρωεκλογῶν καί τόν Καραμανλῆ. Δέν κατάφερε νά δεῖ ὅτι αὐτό τό ἕνα ἑκατομμύριο πολιτῶν πού συγκεντρώθηκε στόν Λευκό Πύργο στό συλλαλητήριο πῆγε ἐκεῖ χωρίς νά ρωτήσει κανέναν τους. Οὔτε κἄν τόν ἀρχηγό τοῦ κόμματος, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀλλοῦ ἐκείνη τήν ἡμέρα. Ἄν κρίνω ἀπό τό νέο κείμενο τοῦ κυρίου Τσίπρα στό News247.gr οὔτε καί σήμερα δείχνει νά τό καταλαβαίνει. Ἐπενδύει πάλι στόν Σαμαρᾶ. Καί ἄν αὔριο ἐπρόκειτο νά μεταναστεύσουν ὅμως ἀπό τήν Ἑλλάδα οἱ προηγούμενες ἡγεσίες τῆς ΝΔ, τίποτε δέν θά ἄλλαζε: τήν τελική λύση θά τήν ἀξιολογήσει ἡ μεγάλη βάση τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης, ἡ ὁποία μπορεῖ νά μήν κατεβαίνει στό πεζοδρόμιο γιά ἐπιδόματα καί πορεῖες, ἀλλά παίρνει τήν σημαία καί κατεβαίνει ὅταν κρίνεται ἡ ἱστορία μας καί ἡ ἐθνική μας ταυτότητα. Αὐτός θά εἶναι ὁ τελικός κριτής. Καί ἐπειδή ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει ἄριστα ποιᾶς παρατάξεως ἡγεῖται, ἀνεξαρτήτως τῶν γηραιῶν μέ τά ροζιασμένια χέρια πού τόν περιστοιχίζουν, θά κάνει τό σωστό –πρόβλεψη διατυπώνω: Λύση στά ἑλληνοτουρκικά χωρίς νά τεθεῖ τό περίγραμμά της στήν λαϊκή ἐτυμηγορία δέν στέκεται. Ἀφῆστε λοιπόν, ἀγαπητέ κύριε Τσίπρα, τόν Σαμαρᾶ στήν ἡσυχία του, δέν εἶναι ὁ Σαμαρᾶς τό πρόβλημά σας. Οὔτε τοῦ διεθνοῦς παράγοντα. Τό πρόβλημα εἶναι τό 35% ἀπό τό 40% πού ψήφισε ΝΔ τό 2019. Αὐτό ἔχει τίς ἀξιώσεις. Ἐάν μπορεῖτε, μιλῆστε μαζί του, πεῖστε το, διασπάστε το! Δοκιμάστε.
