Δῆμοι, δήμαρχοι, περιφερειάρχες καί ἐκλογές…

Γιά ὅσους ἀποροῦν μέ τόν ὀργασμό τῶν ἔργων (πασαλείμματα τά πιό πολλά) πού βλέπουν στούς δρόμους τῶν πόλεων, καλό θά εἶναι νά θυμοῦνται ὅτι τόν ἐρχόμενο Ὀκτώβριο θά ἔχουμε ἐκλογές γιά τίς Περιφέρειες καί τούς Δήμους ὅλης τῆς χώρας.

Κι ὅπως καλῶς γνωρίζουμε, οἱ τοπικοί ἄρχοντες στήν χώρα τῆς φαιδρᾶς πορτοκαλέας «φυλᾶνε τά ἔργα γιά τό τέλος τῆς θητείας», ἐπειδή νομίζουν ὅτι ὁ Ἕλληνας βρίσκεται ἀκόμη στόν ἀστερισμό τοῦ ραγιᾶ, στήν περίοδο τῆς ὀθωμανικῆς κατοχῆς ἤ στήν περίοδο πού «δέναν’ τά σκυλιά μέ τά λουκάνικα», ὅπως λέγει παραστατικότατα τό παλαιόν ἆσμα.

Ἀνασκάπτονται (γιά νά ἐπιπέσουν ἐπ’ αὐτῶν ὡς ἀκρίδες οἱ ἐργολάβοι) τά πεζοδρόμια! Ἐπισκέπτονται οἱ ἁρμόδιοι ἀντιδήμαρχοι τίς γειτονιές καί –τάχου μου δῆθεν– ἐνδιαφέρονται γιά τήν «ἐπί τόπου λύση» τῶν προβλημάτων τῆς περιοχῆς.

Ἀνασκάπτονται ὁδοστρώματα, γιά νά περάσει ἡ ἀποχέτευση, κι ὕστερα οἱ δήμαρχοι ψάχνουν νά βροῦν ποιός ἐργολάβος θά πάει νά καλύψει τίς λακκοῦβες πού ἄφησε ὁ ἄλλος, πού εἶχε τήν ἐργολαβία τῶν ἀποχετευτικῶν ἔργων. Ἄς ποῦμε στήν Σαλαμῖνα, στήν ὁδό Ἁγίας Τριάδος, στό Ἀμπελάκι, ὅπου ἡ οἰκογένειά μας διατηρεῖ ἕνα κτῆμα ἀπό τό 1930, ἔστειλε ὁ Δῆμος συνεργεῖα καί ἄνοιξαν λαγούμια γιά τήν ἀποχέτευση (τώρα πού πλησιάζουν οἱ ἐκλογές τό θυμήθηκαν.) Ἔγινε τό ἔργο, ἀλλά οἱ λακκοῦβες ἔμειναν. Μέχρι σήμερα πού γράφονται αὐτές οἱ ἀράδες, δέν ἔχει καλυφθεῖ τό «ἔργο» καί οἱ βροχές ἔχουν δημιουργήσει λασπουριά. Μικρό τό κακό, θά πεῖτε, ἀλλά εἶναι δεῖγμα τῆς παραδόσεως τήν ὁποία ἐπιμένουν νά διατηροῦν οἱ ἀνά τήν ἐπικράτεια δήμαρχοι! Θυμοῦνται τούς πολῖτες καί τίς πόλεις τους ὅταν ζυγώνει ἡ ὥρα τῆς κρίσεως.

Κι ὅμως, ἡ λύση εἶναι ἁπλή, πολύ ἁπλή. Τήν ἔχουν δώσει οἱ παλαιότεροι δήμαρχοι, οἱ ὁποῖοι δέν ἦσαν κομματικές ἤ ἄλλου εἴδους ἐπιλογές, ἀλλά ἦσαν γέννημα-θρέμμα τῶν πόλεων στίς ὁποῖες ζοῦσαν καί ἐνεργοῦσαν, γνώριζαν κάθε γωνιά καί, κυρίως, περπατοῦσαν τίς πόλεις τους καί δέν ἄραζαν στό γραφεῖο ἀφήνοντας τίς παρέες, οἱ ὁποῖες σήμερα φέρουν τόν τίτλο ἀντιδήμαρχοι ἤ ἐντεταλμένοι νά κάνουν τήν δουλειά.

Ὁ δήμαρχος ἤ ὁ κοινοτάρχης, ἀλλά καί ὁ Νομάρχης (ὅταν δέν εἴχαμε ἀκόμη γίνει οἱ Περιφέρειες) γύριζε κάθε μέρα στήν πόλη, στό χωριό ἤ στήν Νομαρχία του, καί ἐπεσήμαινε ἰδίοις ὄμμασι τά προβλήματα. Καί οἱ λύσεις ἦταν πολύ πιό εὔκολες, ἀπό τοῦ νά ἐμπλέκονται παρέες, ἐργολάβοι, ὑπεργολάβοι, μεσάζοντες καί ἐργολῆπτες. Καί βέβαια, δέν ἦταν τό πρῶτο μέλημα τῶν δημάρχων τά Καταστήματα Ὑγειονομικοῦ Ἐνδιαφέροντος, τά κοινῶς ἀποκαλούμενα σήμερα «Μαγαζιά», δηλαδή ἀπό «σκυλάδικα» μέχρι καφέ, πού ἀποτελοῦν πλέον τόν πυρῆνα τοῦ ἐνδιαφέροντος στίς παρέες πού κυβερνοῦν τούς Δήμους, γιά πολλούς καί ποικίλους λόγους. Μακάρι κάποια στιγμή νά ἐπιστρέψουμε στούς δημάρχους καί, γενικῶς, στούς ἄρχοντες, οἱ ὁποῖοι πράγματι ἄρχουν τῶν πόλεων οἱ ὁποῖες τούς ἐπιλέγουν. Μακάρι νά δοῦμε πάλι τούς δημάρχους στόν δρόμο καί ὄχι μόνο σέ τελετές καί πανηγύρεις ἤ στό πλάι πλουσίων καί ἰσχυρῶν ὀνομάτων.

Ὁ Ὀκτώβριος κοντοζυγώνει. Καί καλό θά εἶναι νά σκεφθοῦμε πολύ τό πῶς θά φερθοῦμε αὐτήν τήν φορά…

Απόψεις

Τό πρωτοσέλιδο τῆς «Ἑστίας» γιά τήν νέα γενιά στά χείλη τοῦ ράπερ Λέξ!

Εφημερίς Εστία
Ὁ εὐθύς Θεσσαλονικιός ἑρμήνευσε μπροστά σέ 120.000 νέες καί νέους, σέ δύο διαδοχικές συναυλίες στό ΟΑΚΑ, τήν «Χειρότερη Γενιά», οἱ στίχοι τῆς ὁποίας περιλαμβάνουν ἀναφορά στήν ἐφημερίδα μας Ἔκρηξις κοινωνικῆς ἀμφισβητήσεως ἀπό τήν νεολαία

Παιχνίδια παραγραφῆς μέ τό Γνωμοδοτικό Τριαντόπουλου

Μανώλης Κοττάκης
OTAN τέθηκε γιά πρώτη φορά τό ζήτημα τῆς συνθέσεως τοῦ Γνωμοδοτικοῦ Συμβουλίου πού θά κληθεῖ νά ἀξιολογήσει ὡς «φυσικός δικαστής» τήν ὑπόθεση Τριαντόπουλου, ἡ Βουλή καί τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης διχάστηκαν γιά τό ποιός εὐθύνεται, πού στήν λίστα τῶν πρός κλήρωση δικαστῶν περιλαμβάνονταν κάποιοι πού ἀπεῖχαν ἕναν μῆνα ἀπό τήν συνταξιοδότηση.

Ἀκρίβεια-φωτιά σέ ὑπηρεσίες καί τρόφιμα ἐξ αἰτίας νέας πληθωριστικῆς ἐκρήξεως

Εφημερίς Εστία
Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ὄχι μόνο δέν ὑποχωρεῖ, ἀλλά ἀντιθέτως ἀκολουθεῖ ἀνοδική πορεία τούς τελευταίους δύο μῆνες.

Ἕνα κι ἕνα δέν μπορεῖ νά κάνουν ἕνδεκα

Δημήτρης Καπράνος
Ἀρκεῖ μία καί μόνη ματιά στό σημερινό –ὁμιχλῶδες καί δυσδιάκριτο– πολιτικό μας σκηνικό, γιά νά περιπέσουμε σέ βαθειά μελαγχολία.

Παρασκευή, 2 Ἰουλίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
O ΚΟΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΠΑΣΙΜΟ