Ο Σωτήρης Παπαπολίτης ήταν πιστός αναγνώστης της «Εστίας»
Μιλούσαμε συχνά στο τηλέφωνο, θυμόμασταν τα παλιά και μελαγχολούσαμε με τα τρέχοντα. Φίλος από την δεκαετία του ΄70, καθώς οι πατεράδες μας είχαν μια πολύ δυνατή σχέση, λόγω της συμμετοχής τους στα όργανα της Ενώσεως Κέντρου.
Άνθρωπος με πολυεπίπεδη παιδεία, γνώστης της ελληνικής και διεθνούς πολιτικής σκηνής, εραστής της κάθε βιβλιοθήκης, βιβλιοφάγος σε ρυθμούς «πακ-μαν», λάτρης της καλής μουσικής, δεινός ρήτωρ και εξαιρετικός χορευτής, ο Σωτήρης επιχειρούσε επιμελώς να «αρπάξει την ζωή», αλλά τότε ήταν η εποχή που «πάντα κάτι συνέβαινε» και έπρεπε να αρχίσεις από την αρχή…
Θυμάμαι κάποια βράδυα, αργά, που ξενυχτούσαμε συζητώντας στην πλατεία Κοραή κι ύστερα, καθώς η ώρα κόντευε δυο, καταλήγαμε στο «Αγλαμαίρ» του -επίσης προσφάτως εκδημήσαντος- φίλου μας Νίκου Τζερεφού…
Εκεί, συναντούσαμε συνήθως κάποιους καλούς φίλους , εγώ καθόμουν στο πιάνο και ο Τζερεφός έπαιρνε το μικρόφωνο και τραγουδούσε… «I left my heart, in Hadjikiriakio»! Και μετά, λίγο πριν φύγουμε, ο Σωτήρης μου ζητούσε τον …εθνικό του ύμνο. «Θα ποτίσω μ’ ένα δάκρυ μου αλμυρό, τον καιρό/μην κλαις, το μαράζι, μάθε φυλαχτό να μην κρεμάς/να λες, δεν πειράζει, θα ‘ρθει άσπρη μέρα και για ‘μας». Ο σκληρός και συνάμα τρυφερός στίχος του Γκάτσου, ντυμένος με την θεία μουσική του Ξαρχάκου, στάλαζε το απαραίτητο βάλσαμο στην καρδιά του Σωτήρη, η οποία ήταν πάντα-μα, πάντα- φορτωμένη με περισσότερα απ’ όσα μπορούσε να αντέξει. Την γαλήνη την βρήκε κοντά στην Ισαβέλλα, που του χάρισε τα δυο του παιδιά…
Συζητούσαμε ,νύχτα, στο Τουρκολίμανο, την επικείμενη προσχώρησή του στην Νέα Δημοκρατία. «Το ΠΑΣΟΚ είναι η επόμενη κυβέρνηση. Σε δυο-τρία, άντε τέσσερα χρόνια» ήταν η άποψη που επικρατούσε. Ο Σωτήρης αποφάσισε: «Όταν υπάρχει πρόσκληση από τον Καραμανλή, ένα «όχι» είναι πολύ βαρύ. Νομίζω ότι του χρωστάμε όλοι από κάτι» ήταν η άποψή του. Και έγινε αργότερα βουλευτής του Καραμανλή…
Το 1990, ο Κων. Μητσοτάκης τον όρισε υποψήφιο δήμαρχο στον Πειραιά. Αντίπαλός του ο Στέλιος Λογοθέτης πρώην στέλεχος του ΚΚΕ, επί 12 χρονια δήμαρχος Νικαίας, ο οποίος «μετεγγράφη» στον Πειραιά και στηρίχθηκε από το ΠΑΣΟΚ και τον «Συνασπισμό». Ο Σωτήρης ήταν «γκανιάν», η ΝΔ κέρδιζε παντού, στο πρώτο «γκάλοπ» πλησίαζε το 60%.
Τον συνάντησα αρκετές φορές κατά την προεκλογική περίοδο. Δεν ήταν τόσο αισιόδοξος. Κι εγώ, φυσικά, πρόσεχα κάθε μου κίνηση, καθώς ήμουν διευθυντής του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού της πόλεως. Ένα βράδυ, που τον συναντήσαμε με τον στενό μου συνεργάτη Χάρη Παυλίδη, μας είπε ότι «ο Δήμος ήταν χαμένος». Μας έκανε εντύπωση αυτή η κουβέντα και μας την ανέλυσε. «Νομίζω ότι Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι δικές μας, αλλά στον Πειραιά δεν υπάρχει ειλικρινής στήριξη από το κόμμα» μας είπε.
Έχασε από τον πρώτο γύρο! Δυο μέρες πριν από τις εκλογές, καλός φίλος, υποψήφιος με τον Σωτήρη, συνάντησε στον δρόμο τον διευθυντή του γραφείου άλλου, κορυφαίου, βουλευτή της ΝΔ στον Πειραιά. «Λογοθέτη ψηφίζουμε!» του είπε ο διευθυντής. «Μα, είμαι υποψήφιος με τον Σωτήρη!» είπε ο φίλος. «Α, δεν το ήξερα!» απάντησε ο διευθυντής και έφυγε…
