Θυμᾶμαι τά Καμένα Βοῦρλα, στά χρόνια πού οἱ γονεῖς μᾶς ἔπαιρναν μαζί τά καλοκαίρια
Ἐκεῖ, σέ κάποιο ἀπό τά πολλά παραλιακά ξενοδοχεῖα (λιτά, ἀλλά πεντακάθαρα καί ἄνετα, δέν ὑπῆρχαν τότε πολυτέλειες) μέναμε δύο ἑβδομάδες γιά νά κάνουν οἱ γονεῖς «τά μπάνια τους». Πιό τυχερός ἐγώ, εἶχα τήν νονά μου (εὔπορη Ἀθηναία) ἡ ὁποία ἐπίσης παραθέριζε σέ λουτροπόλεις. Ἔτσι, μέ τήν νονά, πού μοῦ εἶχε ἀδυναμία, γνώρισα καί Κυλλήνη καί Ὑπάτη καί Λουτράκι καί Αἰδηψό. Ἀλλά τά Καμένα Βοῦρλα ἦταν ὁ συνήθης προορισμός.
Θυμᾶμαι ἐκεῖνα τά μεσημέρια πού «ἔσκαγε ὁ τζίτζικας», ἀλλά τά παιδιά «ἔπρεπε» νά κοιμηθοῦμε. Καί τό σκάζαμε μόλις τούς ἔπαιρνε ὁ ὕπνος καί καθόμασταν στό σαλόνι, ὅπου ἕνα ἀπό τά πρῶτα αἴρ-κοντίσιον τῆς ἐποχῆς ἔβγαζε ἕναν περίεργο ρόγχο καί παίζαμε «Μονόπολι», πού μᾶς εἶχε φέρει (τό 1960) ἡ θεία ἀπό τήν Ἀγγλία! Τά ἀπογεύματα, ἔπειτα ἀπό τήν ἀπαραίτητη βουτιά στήν θάλασσα (μετρούσαμε γιά δύο τά μπάνια, πρωί-ἀπόγευμα) οἱ γονεῖς στρώνονταν γιά «κουμκανάκι» στήν βεράντα κι ἐμεῖς νοικιάζαμε ποδήλατο, γιά νά στολίσουμε τά γόνατά μας μέ βάμμα ἰωδίου καί ὀξυζενέ. Ἀλλά μπρός στή ρόδα τί ἦταν ὁ πόνος! Πέρασα πέρυσι ἀπό τά Καμένα Βοῦρλα καί μαύρισε ἡ ψυχή μου! Τίποτε δέν θυμίζει τήν λουτρόπολη πού ἤξερα! Παρατημένα ξενοδοχεῖα, μαγαζιά «τό ἕνα ἐπάνω στό ἄλλο». Νοστάλγησα μέχρι καί τόν ἀναγκαστικό ὕπνο τά μεσημέρια! Καί χθές, διάβασα μιά ἀνακοίνωση τοῦ δημάρχου Καμένων Βούρλων, Ἰω. Συκιώτη, ὁ ὁποῖος διαμαρτύρεται ἐπειδή –χωρίς νά ἐνημερωθεῖ ἡ δημοτική ἀρχή– τό ὑπουργεῖο Μεταναστεύσεως «μετέφερε σέ ἀνενεργά ξενοδοχεῖα, μέ πούλμαν, μετανάστες»…
«Ὡς Δήμαρχος καί ἐπί κεφαλῆς τῆς δημοτικῆς ἀρχῆς οὐδέποτε ἐνημερώθηκα γιά τήν πιθανολογούμενη ἐγκατάσταση τῶν μεταναστῶν ἀπό τούς ἁρμόδιους φορεῖς, ὑπουργεῖο Μετανάστευσης καί Ἀσύλου καί τήν Περιφέρεια Στερεᾶς Ἑλλάδος ὡς ὤφειλαν. Κατανοοῦμε πλήρως τήν προσπάθεια ἀποσυμφόρησης τῆς νησιωτικῆς χώρας ἀπό τήν συσσώρευση τῶν προσφύγων καί μεταναστῶν, πρός ὄφελος τοῦ τουρισμοῦ, ἀλλά δέν κατανοοῦμε τήν πιθανότητα μεταφορᾶς μέρους αὐτῶν, στήν ἕδρα ἑνός μικροῦ τουριστικά δήμου τῆς ἠπειρωτικῆς χώρας, τῶν 2.700 μονίμων κατοίκων, ὅπως εἶναι τά Καμένα Βοῦρλα.
Οἱ χῶροι πού φημολογεῖται ὅτι ἔχουν ἐπιλεγεῖ εἶναι ἀκατάλληλοι γιά ὁποιουδήποτε τέτοιου εἴδους φιλοξενία. Βρίσκονται στό κέντρο τῆς λουτρόπολης, σέ πυκνοκατοικημένο ἀστικό ἱστό, σέ ἀπόσταση ἐλαχίστων μέτρων ἀπό τίς σχολικές μονάδες καί τῶν δύο βαθμίδων ἐκπαίδευσης (Δημοτικό, Νηπιαγωγεῖο, Γυμνάσιο καί Λύκειο) καί μέσα στήν ἐμπορική κίνηση τῆς πόλης. Κατά συνέπεια ἡ ἐγκατάστασή τους στούς χώρους αὐτούς θά ἐπιφέρει σοβαρές ἐπιπτώσεις στήν λειτουργία τῆς τοπικῆς κοινωνίας, τῆς ἀσφάλειας, τῆς ποιότητας ζωῆς τῶν κατοίκων, μονίμων καί ἐπισκεπτῶν, τόσο στή Λουτρόπολη τῶν Καμένων Βούρλων ὅσο καί στήν εὐρύτερη περιοχή. Σέ κάθε περίπτωση διαμηνύουμε πρός ὅλους ὅτι θά μᾶς βροῦν ἀπέναντι ὡς ἀνθρώπινη ἀσπίδα ἄν ἐπιχειρηθεῖ ἡ ἐγκατάσταση ἔστω καί ἑνός μετανάστη- πρόσφυγα στούς συγκεκριμένους χώρους.» ἐδήλωσε… Δέν γνωρίζουμε τί θά γίνει. Ἀσφαλῶς «κάπου» πρέπει νά μεταφερθοῦν οἱ ἀλλοδαποί –ἀπρόσκλητοι– ἐπισκέπτες, ἀλλά θά ὑπάρξουν ἀντιδράσεις. Νά μήν σᾶς πῶ ὅτι μπορεῖ καί νά μετονομασθεῖ ὁ Δῆμος σέ … «Καημένων Βούρλων»!
