Κάποια στιγμή, ἡ ἀριστερά θά τόν πλήρωνε τόν φαρισαϊσμό της
Κάποια στιγμή θά ἐρχόταν, πού οἱ –χωρίς κανένα λόγο– ταρτοῦφοι τῆς ἀριστερᾶς θά πλήρωναν τήν παθολογική τους προσήλωση σέ «μοντέλα» πού δέν ὑπῆρξαν ποτέ. Καί πολύ σωστά ἔγραψε καλός μου φίλος ὅτι «αὐτή ἡ ἱστορία μέ τά Λεγραινά εἶναι ὁρισμός τοῦ Ταρτούφου τοῦ Μολιέρου, τοῦ ὑποκριτῆ ἱερωμένου πού κραδαίνει τή ρομφαία τῆς ἠθικῆς»…
Στά γρήγορα μιά ἱστοριούλα. Εἶμαι καλεσμένος στό Βουκουρέστι, γιά συνέντευξη μέ τόν Τσαουσέσκου. Ἀπολαμβάνω τέτοια χλιδάτη φιλοξενία, πού, εἰλικρινά, ντρέπομαι. Ὁ λαός λιμοκτονεῖ κι ἐγώ κυκλοφορῶ μέ κουρσάρα, μοῦ παρέχονται λουκούλεια γεύματα καί ξενάγηση, τό βράδυ στό καμπαρέ τοῦ «Ἀτενέ Παλάς» ἡ ὀρχήστρα παίζει μόνο γιά ἐμένα καί ἡ τραγουδίστρια μοῦ ἀφιερώνει τή «Μαρία μέ τά κίτρινα». Στό Γραφεῖο Τύπου τῆς πρεσβείας μας ὁ Τηλέμαχος Χυτήρης. Μιλᾶμε τό μεσημέρι στό τραπέζι καί τοῦ λέω πόσο τραγικό εἶναι νά βλέπεις τίς οὐρές ἔξω ἀπό τό πολυκατάστημα «Μπουκούρ Ὀμπόρ» καί οἱ βιτρίνες καί τά ράφια νά εἶναι ἄδεια… «Θά σέ πάω ἐγώ κάπου καί θά καταλάβεις» μοῦ λέει. Καί μέ πῆγε σέ ἕνα μικρό κατάστημα, πού στό βάθος εἶχε μιά πόρτα. Καί ἡ πόρτα ὁδηγοῦσε σέ ἕνα ἄλλο, τεράστιο χῶρο, ὅπου μποροῦσες νά ψωνίσεις ὅλα τά ἀγαθά τοῦ καπιταλισμοῦ, ἀλλά μόνο μέ δολλάρια! «Ἐδῶ ψωνίζουν καί οἱ ἐκλεκτοί τοῦ Κόμματος» μοῦ εἶπε ὁ Τηλέμαχος… Τά μέλη τοῦ Κόμματος, τά ὁποῖα, βεβαίως, διεκήρυσσαν τήν «ἰσότητα» καί τήν «κοινοκτημοσύνη»… Ὁ φαρισαϊσμός καί ἡ ὑποκρισία σέ ὅλο της τό μεγαλεῖο.
Βεβαίως, ἡ δική μου χολή εἶχε σπάσει ἀπό καιρό, ἀφοῦ τά καλύτερα ποῦρα, τά καλύτερα μπράντι καί τίς καλύτερες βότκες τίς εἶχα ἀπολαύσει σέ σπίτια ἀριστερῶν μου φίλων, οἱ ὁποῖοι –ἀπό τότε– εἶχαν συλλάβει σωστά τό νόημα. «Ἄλλο ἡ ἰδεολογία μου καί ἄλλο ἡ προσαρμογή μου στήν καπιταλιστική κοινωνία καί οἰκονομία στήν ὁποία ζῶ καί κινοῦμαι, ἐργάζομαι καί κερδίζω, ὥστε νά μπορῶ νά ἀποκτήσω ἀγαθά χωρίς κανένα σύμπλεγμα»…
Ὁ Ἀλέξης Τσίπρας εἶναι πολλά χρόνια βουλευτής. Ὑπῆρξε γιά πέντε χρόνια πρωθυπουργός. Μαζί μέ τήν ἐπίσης ἐργαζόμενη σύντροφό του πρέπει νά κερδίζουν γύρω στά ἑκατό χιλιάρικα τόν χρόνο. Μπορεῖ, λοιπόν, ἄνετα νά νοικιάσει σπίτι στά Λεγραινά γιά ἕξι καί γιά δέκα χιλιάδες ἐτησίως! Μπορεῖ καί νά ἐπισκευάσει μιά παλιά κατοικία. Ἐξ ἄλλου εἶναι γόνος μιᾶς ἀστικῆς οἰκογένειας μέ περιουσία. Τί πιό ἁπλό ἀπό τοῦ νά πεῖ «εἶμαι ἀριστερός, ἀλλά μπορῶ νά κάνω ὅ,τι θέλω τά χρήματα πού κερδίζω;». Μήπως δέν εἶναι εὔπορος ὁ τ. ὑπουργός του Σταθάκης; Ὁ Εὐκλείδης Τσακαλῶτος; Ὁ Δημήτρης Παπαδημούλης; Ὁ Πέτρος Κόκκαλης; Ὑπάρχουν δεκάδες τρόποι γιά νά δείξει κάποιος τήν ποιότητά του. Θά τήν δείξει μέ τήν συμπεριφορά του στόν ὑπάλληλό του, στόν κηπουρό του, στήν παρέα του, στήν ταβέρνα, παντοῦ. Ἀλλά ὅταν, χρόνια τώρα, ἡ ἀριστερά πρεσβεύει τόν φαρισαϊσμό καί θέλει νά παρουσιάζονται τά κορυφαῖα της στελέχη «μές στή φτώχια», καλά νά πάθει καί νά τά λούζεται! Κι ὅπως λέει ὁ φίλος μου, ὁ νόμιμος πλουτισμός δέν εἶναι καταδικαστέος, δέν εἶναι ἁμάρτημα. Καί καλά θά κάνει ἡ ἀριστερά νά ἀλλάξει τά σκουριασμένα στερεότυπά της!
