Ἀπολύτως θά συμφωνήσω μέ τήν ἄποψη πού ἐξέφρασε χθές ὁ Μανώλης Κοττάκης…
… σχετικά μέ τήν ὑπερ-προβολή τῶν «ἐρντογανισμῶν» ἀπό τά ἑλληνικά μέσα ἐνημερώσεως.
Ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό, προσπαθῶ, στίς παρέες καί στούς φίλους, νά πείσω ὅτι αὐτή ἡ τζάμπα διαφήμιση στόν Τοῦρκο Πρόεδρο, δέν ἔχει νόημα, παρά μόνο γιά ἐκεῖνον!
Ἐκεῖνος ἔχει ἐμπρός του δύσκολες ἐκλογές, ἐκεῖνος καίγεται διότι ἐάν δέν ἐπανεκλεγεῖ «τήν ἔχει ἄσχημα» λόγῳ τῶν οἰκονομικῶν σκανδάλων στά ὁποῖα ἐμπλέκεται ὁ ἴδιος καί τό «σόι» του. Ἐμεῖς τί λόγο ἔχουμε νά προβάλλουμε καθημερινά τά πρωτοσέλιδα (κατ’ ἐντολήν του) τῶν πολύχρωμων τουρκικῶν (ὑπό ἀσφυκτικό ἔλεγχο) ἐφημερίδων καί τίς ἀσυναρτησίες τῶν διαφόρων (μισθοφόρων φανατικῶν) «ἀναλυτῶν οἱ ὁποῖοι κάθε τόσο “ἀναλύουν” τό πῶς ἡ Τουρκία “θά ξαναγίνει μεγάλη”;».
Συμπαθέστατος ὁ συνάδελφος, ὁ ὁποῖος, ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό, ἔχει κάθε μέρα «τό δεκάλεπτο τοῦ Ἐρντογάν» σέ ἰδιωτικό δίαυλο, ἀλλά, συγγνώμην, τό ἐνδιαφέρον ὅλων ὅσα καθημερινά μαθαίνουμε, ἀνάγεται πλέον στήν σφαῖρα τῆς περίφημης «Φατμέ», ἡ ὁποία ὑπέστη ἀπώλειες «στό γενί-τζαμί», ὅπως ἔλεγε ἡ νονά μου. Μάθαμε χθές ὅτι ὁ Ἐρντογάν πρόκειται νά μηνύσει τούς πολιτικούς του ἀντιπάλους, οἱ ὁποῖοι τόν κατηγοροῦν ψευδῶς. Καί συμφώνως πρός τούς Νόμους τούς ὁποίους ἔχει ὁ ἴδιος θεσπίσει, ἡ ἀμφισβήτηση τῶν ἀπόψεων τοῦ Προέδρου σηκώνει μέχρι καί τρία χρόνια στήν φυλακή! Αὐτή εἶναι σήμερα ἡ πολιτική ζωή στήν Τουρκία, κι αὐτός εἶναι ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος. Ἐμεῖς, γιατί πρέπει καθημερινά νά μαθαίνουμε πῶς κοιμήθηκε ὁ Ἀκάρ, πῶς ξύπνησε ὁ Τσαβούσογλου καί ἄν τό «ἰμάμ μπαϊλντί» ἔπεσε βαρύ στόν Σοϊλού; Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ, νά ἐπαινέσουμε τήν τοποθέτηση τοῦ πρωθυπουργοῦ κ. Μητσοτάκη. «Κι ἐγώ, ἄν εἶχα 85% πληθωρισμό στήν χώρα μου, θά φρόντιζα νά ἀλλάξω τήν ἀτζέντα»! Θέλει ἄραγε, ρώτημα; Τί θά πεῖς στόν λαό ὁ ὁποῖος παλεύει νά ἀγοράσει μιά φρατζόλα ψωμί καί δέν μπορεῖ; Θά τοῦ πεῖς τήν μιά ὅτι φταῖνε οἱ Ἕλληνες, τήν ἄλλη οἱ Ἀμερικανικοί, τήν ἄλλη θά τοῦ ὑποσχεθεῖς περισσότερα ἀπό ὅσα τοῦ ὑπόσχεται τό κοράνι (μετά θάνατον!). Κι αὐτά, μέχρι νά πάρεις «τό ψηφαλάκι»! Ἔ, εἶναι σωστό ἐμεῖς, καθημερινά, τά συνδράμουμε τόν κυνηγό κεφαλῶν καί ψήφων μέ τήν «τρομο-τουρκολαγνεία» μας;
Μέ μεγάλη κατανόηση βλέπω τούς πρώην ναυάρχους καί στρατηγούς, τούς ἐπίσης συμπαθεῖς «τουρκολόγους», τούς ἀκόμη συμπαθέστερους «ἀναλυτές», ὅποτε τύχει νά ἀνοίξω τηλεόραση. Ἀλλά, βρέ παιδί μου, «γκώσαμε πιά», πού λένε καί τά σύγχρονα νιάτα! Ὄχι ἄλλος Ἐρντογάν στήν ζωή μας! Ἄς τόν χαίρονται ἐκεῖνοι πού τόν ἔχουν καί τόν ἀπολαμβάνουν. Ἐμεῖς γιατί πρέπει νά ἀκοῦμε ἐκεῖνες τίς κορῶνες του, πού μᾶς θυμίζουν τόν Σπαθάρη ὅταν ἔπαιζε τόν ρόλο τοῦ «πολυχρονεμένου μας πασᾶ»; Δέν ἔχει ἄλλα «θέματα» ἡ ἐπικαιρότητα; Μόνο Ἐρντογάν, παιδεραστία, καί καλάθι τοῦ νοικοκυριοῦ; Τί ἀπέγινε, ἀλήθεια, τό ρεπορτάζ; Γιατί τόση ἀγάπη στά μονοθεματικά δελτία; Δέν ὑπάρχει τίποτε πού μπορεῖ νά μᾶς κάνει νά χαμογελάσουμε; Νά δοῦμε τό μέλλον μέ αἰσιοδοξία; Δέν ὑπάρχουν τέχνες; Δέν ὑπάρχουν γράμματα; Γιατί δέν ἀλλάζουμε τόν «χαβᾶ» μας;
Ὄχι ἄλλος Ἐρντογάν στήν ζωή μας! Ἔλεος!
