Μέ τίς Δημοτικές καί Περιφερειακές ἐκλογές τῆς ἐρχομένης Κυριακῆς εἰσερχόμεθα σέ μιά παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, καθώς σέ ἕξι μῆνες ἀκολουθοῦν οἱ Εὐρωεκλογές.
Μέ τήν χώρα νά βρίσκεται ἐμπρός σέ μιά σκληρή δοκιμασία, λόγῳ τῶν τεραστίων φυσικῶν καταστροφῶν, ἀλλά καί μέ τό πολιτικό σκηνικό σέ «θολό τοπίο» ἔπειτα ἀπό τό «ρεσάλτο» ἐξ ἀλλοδαπῆς στήν ἡγεσία τοῦ κόμματος τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως, τά πράγματα κάθε ἄλλο παρά εὐχάριστα προμηνύονται. Ὑπάρχει, δηλαδή, σοβαρός κίνδυνος νά χαθεῖ ὅλο τό ἑξάμηνο σέ μιά συνεχῆ ἀντιπαράθεση ἐντυπώσεων, καθώς εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ νέος Σύριζα θά ἐξακολουθήσει νά ἀσκεῖ τήν ἀντιπολίτευση μέσῳ «βιντεοκλίπ» τοῦ ἀρχηγοῦ, ὁ ὁποῖος θά ἀπουσιάζει ἀπό τήν αἴθουσα τοῦ Κοινοβουλίου καί ἡ κυβέρνηση εἶναι πολύ πιθανόν νά παρασυρθεῖ σέ αὐτόν τόν νέου τύπου πολιτικό διάλογο.
Ἐκεῖνο, πάντως, πού θεωρεῖται βέβαιο εἶναι ὅτι ἔχουμε πλέον εἰσέλθει σέ μία ἐντελῶς διαφορετική ἐποχή γιά τό πολιτικό γίγνεσθαι. Ἡ εὔκολη καί μέσα σέ ἐλάχιστο χρόνο ἐπικράτηση τοῦ νέου ἀρχηγοῦ τῆς «πρώτη φορά ἀριστερᾶς» δέν κατέδειξε μόνο τήν γύμνια τῶν «κορυφαίων στελεχῶν» της, ἀλλά καί τήν περίεργη διαστρωμάτωση τῶν ὀπαδῶν, οἱ ὁποῖοι, κάθε ἄλλο παρά «παραδοσιακοί» ἀριστεροί φάνηκαν νά εἶναι.
Ἡ εὐκολία μέ τήν ὁποία ἀποδέχθηκαν ἕναν ἄγνωστο ἐξ Ἑσπερίας, ὁ ὁποῖος περιορίσθηκε νά γνωστοποιήσει μόνο τό ὄνομά του, τίς σεξουαλικές προτιμήσεις του καί τήν παράθεση μερικῶν «θολῶν» ἀφηγημάτων, τά ὁποῖα, ὅμως, κρίθηκαν ἀρκετά ἀπό τούς ἀπογοητευμένους ὀπαδούς, γιά νά τόν θεωρήσουν ἐπαρκῆ, ἐξέπληξε.
Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ αἰφνιδιασμός ὑπῆρξε πλήρης, καθώς οἱ παραδοσιακοί καί –κατά τήν ἄποψή τους– κληρονομικῷ δικαίῳ διεκδικητές τῆς ἡγεσίας, εἶχαν φτιάξει τά μαγαζάκια τους καί εἶχαν «ἁπλώσει τραχανᾶ», γιά μιά ἀναμέτρηση, ἡ ὁποία ἐλάχιστα ἀπασχολοῦσε τήν κοινή γνώμη.
Ὅσο καί ἄν μᾶς φαίνεται περίεργο, τό γεγονός εἶναι ὅτι ἡ ἐμφάνιση τοῦ νέου ἀρχηγοῦ ἔχει προκαλέσει τό ἐνδιαφέρον τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων ἐνημερώσεως. Καί γιά νά ἐπιμένουν στήν προβολή ἀκόμη καί τοῦ πῶς πηγαίνει στό γυμναστήριο, σημαίνει ὅτι «γράφει» καί «μετρᾶ» στήν τηλεθέαση.
Ἔτσι, ἡ ἀναμέτρηση τῆς προσεχοῦς Κυριακῆς ἀποκτᾶ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον, ἰδίως γιά τούς ὑποψηφίους τούς ὁποίους ἔχει ὑποστηρίξει ὁ Σύριζα. Γεγονός εἶναι ὅτι οἱ ἐν λόγῳ ὑποψηφιότητες, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν ἐπιλογή τῆς προηγουμένης ἡγεσίας, εἶναι μᾶλλον ἀδύνατες καί δύσκολα θά διεκδικήσουν νῖκες.
Ὡστόσο, ἀποκτᾶ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον ὁ δεύτερος (ὅπου ὑπάρξει) γῦρος τῶν ἐκλογῶν, καθώς ἐκεῖ θά ἀναμετρηθοῦν οἱ ἐκπρόσωποι τῆς κυβερνητικῆς παρατάξεως, μέ ἐκπρόσωπο εἴτε ὑποστηριζόμενο ἀπό τόν Σύριζα εἴτε ἀπό τό ΠΑΣΟΚ.
Θά ὑπάρξει, λοιπόν, κάποιας μορφῆς συνεργασία μεταξύ τῶν δύο κομμάτων; Θά εἶναι οἱ ἐκλογές τοῦ δευτέρου γύρου προοίμιο μιᾶς γενικώτερης προσεγγίσεως (κατά πολλούς συγχωνεύσεως) τῶν δύο πλευρῶν οἱ ὁποῖες κάθε τόσο διατείνονται ὅτι ἐκπροσωποῦν τήν «δημοκρατική παράταξη»;
Θά θελήσουν ἐκεῖνοι πού ἀντιτίθενται στήν «νέα τάξη πραγμάτων» στόν Σύριζα νά ἐνισχύσουν μέ τήν ψῆφο τους ἀκόμη περισσότερο τόν «εἰσβολέα» νέο ἀρχηγό;
Χωρίς ἀμφιβολία, οἱ μέχρι πρό διμήνου «ἀδιάφορες» αὐτοδιοικητικές ἐκλογές, ἀποκτοῦν ἰδιαίτερο πολιτικό ἐνδιαφέρον. Γιά νά δοῦμε τί θά δοῦμε!
