Ἡ θεωρία τῆς ἀνοησίας

Εχουμε Σεπτέμβριο.

Τέλη Μαΐου βρέθηκα στήν Λευκωσία γιά νά μετάσχω μαζί μέ τόν ἐξαιρετικό καθηγητή Διεθνῶν Σχέσεων Ἀθανάσιο Πλατιά, τόν πρώην ὑπουργό Παιδείας Πρόδρομο Προδρόμου καί τήν πρώην ὑπουργό Δικαιοσύνης Ἄννα Κουκίδη-Προκοπίου στήν παρουσίαση τοῦ βιβλίου τοῦ ἐκδότη Κωστῆ Χατζηκωστῆ «Ξυπνᾶτε, Ἕλληνες, 88 ἠχηρές καμπάνες» (ἐκδόσεις Γερμανός). Πρίν ἀνεβοῦμε στό πάνελ ἀνταλλάξαμε χαιρετισμό μέ τόν παλαιό γνώριμο Πρόεδρο Νῖκο Χριστοδουλίδη καί μιλήσαμε δι’ ὀλίγου μέ τόν ὑπουργό Οἰκονομικῶν Μάκη Κεραυνό. Σοβαρός ἄνθρωπος. Εἶχα πληροφορίες ἀπό κυπριακές πηγές ὅτι ἡ συνάντησή του μέ τόν ὑπουργό Ἐνέργειας Θόδωρο Σκυλακάκη γιά τό θέμα τοῦ καλωδίου πρό μηνῶν δέν εἶχε πάει καλά καί ὅτι μέ τήν φράση «ἔχει τελειώσει ὁ χρόνος μας, εὐχαριστῶ πολύ» τοῦ ὑπέδειξε τήν… ἔξοδο ἀπό τό γραφεῖο του.

Εἶχα πληροφορίες ὅτι ὁ ἴδιος διαφωνεῖ ὁριζοντίως καί καθέτως μέ τήν πραγματοποίηση τοῦ ἔργου τῆς ἠλεκτρικῆς διασύνδεσης καί ὅτι εἶχε ἐνημερώσει ἁρμοδίως τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας πώς δέν πρόκειται νά τό ὑπογράψει. Στήν Ἀθήνα τότε κυκλοφοροῦσαν φῆμες ὅτι ἡ Λευκωσία δέν ἤθελε τό ἔργο γιά νά προστατέψει συντεχνίες της ἀπό τήν ἀπελευθέρωση τῆς ἀγορᾶς καί στήν Λευκωσία κυκλοφοροῦσαν φῆμες ὅτι ἡ Κυβέρνηση Μητσοτάκη ἤθελε πολύ τό ἔργο ἐπειδή θά τό ἀναλάμβανε μεγάλη ἑταιρεία μέ τήν ὁποία διατηρεῖ ἄριστες σχέσεις. Ὁ Κεραυνός δέν ἀσχολήθηκε μέ τίποτε ἀπό ὅλα αὐτά, ἀλλά μοῦ ἐπιβεβαίωσε τήν ρητή διαφωνία του καί πώς δέν ἐπρόκειτο νά ὑπογράψει τίποτε. Εἶχε ζητήσει, ὅπως μοῦ ἀνέφερε, τήν ἐκπόνηση ἀνεξάρτητης μελέτης βιωσιμότητας ἀπό δύο διεθνεῖς οἴκους, ἕναν ἀμερικανικό καί ἕναν βρεταννικό, καί οἱ δύο τοῦ ἔλεγαν τό ἴδιο πρᾶγμα: Δέν βγαίνει τό ἔργο. Θεωρῶ ἀπίθανο νά μήν γνώριζε ἡ ἑλληνική Κυβέρνηση τίς διαθέσεις τῆς κυπριακῆς, ἡ ὁποία σέ πρώτη φάση δέν ἤθελε νά μετακυλίσει στόν καταναλωτή της ὑπέρογκο κόστος γιά νά ἀναλάβει ἕνα μή βιώσιμο ἔργο μιά ἑλλαδική ἑταιρεία καί σέ δεύτερη φάση δέν θά ἤθελε νά ἐμπλακεῖ σέ μιά ἀμφίβολη ἀναμέτρηση γεωπολιτικῆς ἰσχύος, τήν ὥρα πού ἐπίκειται ἡ ἔναρξη διαπραγματεύσεων μέ τήν Τουρκία γιά τό Κυπριακό.

Ἐάν οἱ δύο κυβερνήσεις ἦταν μιά γροθιά, δέν θά ὑπῆρχε θέμα συζητήσεως. Ἀλλά ὁ Πρωθυπουργός ἐξήγησε ἐπανειλημμένως στόν Χριστοδουλίδη ὅτι εἶναι μόνος σέ αὐτό. Προτεραιότητα τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως ἦταν στό πολύ πρόσφατο παρελθόν ἡ καλλιέργεια τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων μόνον. Τό Κυπριακό, στό ράφι. Καί ἄς τό ἐπικαλεῖτο γιά τήν στάση της στήν Οὐκρανία. Θεωρῶ ἀπίθανο –ἐπιστρέφω– νά μήν γνώριζε ἡ Ἀθήνα τίς ἐνστάσεις τῆς Λευκωσίας, στίς πλάτες τῆς ὁποίας ἀπό πέρυσι τό καλοκαίρι ἐπιχειρεῖται νά ἐπιρριφθεῖ τό φιάσκο τῆς Κάσου. Εἰδικά ὅταν, ἀκόμη καί τήν περασμένη Παρασκευή, ὁ Κωνσταντῖνος Φίλης ἀνέφερε στόν ΣΚΑΪ τό σενάριο τοῦ φιάσκου μέ τήν κυπριακή διαφωνία. Καί ὅμως! Παρά τό γεγονός ὅτι ἡ Ἀθήνα γνώριζε, ὁ ἀτρόμητος κύριος Γεραπετρίτης δύο φορές μέσα σέ μιά ἑβδομάδα (Open TV, Action 24) ἀπείλησε μέ «τίμημα» καί μέ «συνέπειες» τήν Ἄγκυρα ἄν ἐμποδίσει τό καλώδιο. Ἀδιαφορῶντας γιά τήν δυσαρέσκεια τοῦ τελικοῦ ἀποδέκτη τοῦ ἔργου. Ὅταν σταματάει ἡ λογική, δέν ὑπάρχουν προφανεῖς ἐξηγήσεις γιατί ἡ Κυβέρνηση ἄρχισε ἕνα ἔργο πού στό τέλος του ἀφήνει πίσω του μιά μεγάλη ἐθνική ὑποχώρηση: Δέν μποροῦμε πλέον νά κάνουμε ἔρευνες στήν Κάσο χωρίς ἄδεια τῆς Τουρκίας.

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός πείστηκε πέρυσι τό καλοκαίρι ὅτι ὁ ναυτικός ἀποκλεισμός τοῦ ἡμέτερου ἰταλικοῦ ἐρευνητικοῦ στήν Κάσο ἀπό τουρκικά πολεμικά ἔγινε ἐν… ἀγνοίᾳ τοῦ Ἐρντογάν(!!!), γι’ αὐτό καί δέν θέλησε νά κλιμακώσει καί νά προστατέψει τά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Ἀπάντηση δέν ἔχουμε γιατί ἡ Κυβέρνηση ἐπιμένει ἐν γνώσει τοῦ ἀδιεξόδου. Θυμόμαστε ὅτι τό ἔργο τῆς ἠλεκτρικῆς διασυνδέσεως Ἑλλάδος καί Κύπρου ἦταν τό χάπι πού μᾶς «χρύσωσε» ὁ πρέσβης Πάυατ γιά τόν γεωπολιτικό μας ρόλο μόλις οἱ ΗΠΑ ἐγκατέλειψαν τόν ἀγωγό East Med, ἀλλά δυσκολευόμαστε νά καταλάβουμε τήν συνέχεια. Τήν ἑτερογονία τῶν σκοπῶν. Πολύ δέ περισσότερο ὅταν καί ἡ Ἐπίτροπος Ἐνεργείας τῆς ΕΕ πού χρηματοδοτεῖ τό ἔργο συναντήθηκε καί… ρώτησε τούς Τούρκους γιά νά σφραγίσει τήν φινλανδοποίησή μας, τήν, κατά Καραμανλῆ, «ὁμηρία» μας. Σέ αὐτές τίς περιπτώσεις, ὅταν κάτι ἦταν δύσκολο νά ἐξηγηθεῖ μέ λογικούς ὅρους, ὁ Πέτρος Μολυβιάτης εἶχε ἐπινοήσει τήν θεωρία τῆς ἀνοησίας. «Ὅταν κάτι δέν ἐξηγεῖται λογικά, ἔχει γίνει ἀνοησία», ἔλεγε σκασμένος στά γέλια ὁ ἀείμνηστος. Καμμιά φορά χρησιμοποιοῦσε καί ἄλλη λέξη στήν θέση τῆς ἀνοησίας, ἀλλά δέν κάνει τήν διαφορά. Ἡ ἀνοησία εἶναι ἀνοησία.

ΥΓ: Τούτων δοθέντων καί μετά ἀπό τήν ἐπιθετική δήλωση ἐνοχλήσεως τοῦ Παύλου Μαρινάκη γιά τίς δηλώσεις Κεραυνοῦ, πώς «τό νά μοῦ ζητᾶτε νά ἀπολογηθῶ γιά δηλώσεις ἀξιωματούχου ἀδελφοῦ κράτους εἶναι πέρα ἀπό τά ὅρια» («ἀπολογηθῶ»;;;), βγάζει νόημα γιατί δέν παρακολούθησε ὁ Πρόεδρος Χριστοδουλίδης τόν ἀγῶνα μπάσκετ Ἑλλάδος-Κύπρου. Εἶναι μάταιο νά τηροῦνται τά προσχήματα πλέον. Δυστυχῶς.