Ἐνοχλήθηκε ἡ πρώην «πρώτη κυρία» τῆς Κύπρου, χήρα τοῦ διατελέσαντος προέδρου Γιώργου Βασιλείου, ἀπό τίς δονήσεις ἐνθουσιασμοῦ πού προκάλεσε ἡ ἑρμηνεία τοῦ κοινοῦ ἐθνικοῦ ὕμνου πρό τῆς ἐνάρξεως τοῦ ἀγῶνος μπάσκετ μεταξύ Κύπρου-Ἑλλάδος στήν Λεμεσό.
«Αὔριο πού θά τό χρησιμοποιεῖ ὁ Τατάρ ὡς παράδειγμα τῆς μισαλλοδοξίας μας θά τρέχουμε νά τά μπαλώσουμε. Ἤ μήπως νομίζουμε ὅτι αὐτές οἱ ἐθνικιστικές ἐξάρσεις μένουν μεταξύ μας;» ἔγραψε στό Χ ἡ κυρία Βασιλείου… Τήν πολιτική αὐτή, τοῦ «κατευνασμοῦ», τοῦ «ναί» στό σχέδιο Ἀννάν, τῆς ἀποφυγῆς κάθε ὑπενθυμίσεως τοῦ ὅτι μιά χώρα-μέλος τοῦ ΝΑΤΟ κατέχει παρανόμως καί διά τῆς βίας τῶν ὅπλων τό μισό σχεδόν ἑνός κράτους μέλους τῆς ΕΕ, τήν γνωρίζουμε καλά. Τήν γνωρίζουν καί οἱ Ἕλληνες τῆς Κύπρου.
Τήν ἔχουμε δέ ὑποστεῖ ἀρκετοί δημοσιογράφοι, ἀκόμη καί ἐντός τῶν τειχῶν φιλελευθέρων καί δημοκρατικῶν μέσων ἐνημερώσεως, ὅπου τότε οἱ ὑποστηρίζοντες τό «Ὄχι» στό σχέδιο Ἀννάν χαρακτηρίζονταν «ὁ λόφος τοῦ ’60» καί περνοῦσαν στόν χῶρο τῆς δυσμένειας, ἀπό τήν πλευρά τῆς ἰδιοκτησίας καί τῆς διευθύνσεως…
Εὐτυχῶς, πού ὑπῆρξαν ἀρκετές ἐπίσημες φωνές, στήν Κύπρο, πού στάθηκαν στό ὕψος τῶν περιστάσεων καί δέν ἐπέτρεψαν ὁποιαδήποτε παρερμηνεία καί ἐκμετάλλευση τῆς συγκλονιστικῆς ἐκείνης στιγμῆς, ἡ ὁποία ὑπενθύμισε τό αὐτονόητο.
«Γιά ὄνομα Τοῦ Θεοῦ, μά τί τούς ἐνόχλησε; Αὐτοί εἴμαστε, εἴμαστε Ἕλληνες τῆς Κύπρου. Ἐπειδή αὐτό μοῦ θυμίζει καί προηγούμενα δυσάρεστα περιστατικά πού εἶχαν νά κάμουν μέ ἀμφισβήτηση τῶν ἡρώων μας, ἐμεῖς δέν θά δεχθοῦμε τόν ὁποιοδήποτε προσπαθεῖ νά σπιλώσει τήν ἐθνική μνήμη, τήν ἐθνική συνείδηση. Αὐτά δέν βοηθοῦν τόν τόπο μας. Ἔτσι εἶναι καί ἔτσι θά πρέπει νά διασφαλίσουμε ὅτι θά εἶναι. Μόνο περηφάνια γι’ αὐτή τήν μέρα. Νά κρατήσουμε τίς θετικές στιγμές καί νά εὐχηθοῦμε καλή ἐπιτυχία σέ Κύπρο καί Ἑλλάδα. Γιά ἐμᾶς εἶναι στοίχημα μεγάλο ἡ διασφάλιση τοῦ κυπριακοῦ ἑλληνισμοῦ καί αὐτό δέν πετυχαίνεται μέ τό νά ἀμφισβητοῦμε τήν ἱστορία μας, τούς ἥρωές μας. Γίνεται στοχευμένα καί ὑπάρχει σκοπιμότητα μέ πολιτικά κίνητρα γιά ἀλλοίωση τῆς ἱστορίας καί ἐπιβολῆς μιᾶς νεωτερικότητας καί μιᾶς λεγόμενης σύγχρονης προσέγγισης. Διαφωνοῦμε… ἄν κάτι μπορεῖ νά μᾶς κρατήσει σέ χαλεπούς καιρούς καί νά διασφαλίσει τό μέλλον μας εἶναι νά εἴμαστε σταθεροί στίς ἀρχές καί στίς ἀξίες μας. Κάποιοι, ναί, εἶναι ἥρωες καί θυσιάστηκαν. Τό μόνο πού καταφέρνουμε εἶναι διχόνοια. Τό μόνο πού πρέπει νά μᾶς ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ τουρκοποίηση τῶν κατεχομένων μας. Αὐτά πού κάνει ἡ Τουρκία μέ τούς συμπολῖτες μας, στίς θάλασσεέ μας». Αὐτά δήλωσε ἡ πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Βουλῆς καί τοῦ ΔΗ.ΣΥ Ἀννίτα Δημητρίου.
Δέν εἴμαστε, λοιπόν, μόνον ἐμεῖς, ἐδῶ, πού φιλοξενοῦμε κάποιες «προχωρημένες» ἀπόψεις καί ἰδέες. Μήν ξεχνᾶμε ὅτι οἱ Κύπριοι ἔχουν στείλει στήν Εὐρωβουλή κι ἕναν «ἰνφλουένσερ», τόν Φειδία, ὁ ὁποῖος –ἐξ ὅσων μέχρι σήμερα ἔχει δείξει– εἶναι ὁ ἀπόλυτος ἐνσαρκωτής τοῦ κλασσικοῦ «ἄρτζι-μπούρτζι καί λουλᾶς» πού ἔλεγαν οἱ σοφοί παλαιότεροι.
Ἴσως νά ἦταν εὐχῆς ἔργον αὐτή ἡ συνάντηση τῶν ὁμάδων μπάσκετ τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Ἑλληνικῆς Κύπρου. Χωρίς ἀμφιβολία, αὐτή ἡ συνάντηση τόνωσε τό ἐθνικό φρόνημα, κάτι πού στίς μέρες μας θεωρεῖται γιά ἀρκετούς ἀπό παρωχημένο μέχρι …ἁμαρτωλό!