Καμμιά φορά ἁλιεύω πληροφορίες ἀπό τά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης.
Δέν ἐνημερώνομαι (ἄλλο ἡ ἐνημέρωση, πού γίνεται μέ προσοχή καί στοιχεῖα, καί ἄλλο ἡ πληροφορία) ἀλλά καί ὁρισμένες ἀπόψεις πολιτῶν, ἔχουν ἐνδιαφέρον. Ὅπως αὐτές πού ἐκθέτει Ἕλληνας, ὅστις ἐργάζεται πλέον στίς ΗΠΑ καί ἔρχεται –σέ τακτά διαστήματα– στήν πατρίδα. Γιά δέστε, παρακαλῶ, τί γράφει: «Δυτικά τῆς πλατείας Συντάγματος, κατεβαίνοντας Μητροπόλεως καί ὅλη ἡ περιοχή γύρω ἀπό τήν Ἀκρόπολη, δέν ὑπάρχει πόλη.
Ἔχει ἐξαφανιστεῖ. Δέν κατάλαβα πότε ἔγινε αὐτό. Εἶναι ὅλη AirBnB καί “μπουτίκ” ξενοδοχεῖα. Σέ αὐτή τήν περιοχή τῆς Ἀθήνας δέν ζοῦν πλέον Ἀθηναῖοι. Περπάτησα τούς δρόμους καί παντοῦ ἦταν μόνο τουρίστες.
Γιά τήν ἀκρίβεια ἀτέλειωτοι τουρίστες, πού γυρνᾶνε σέ μικρές ἤ μεγάλες ὁμάδες, μέ ὁδηγούς πού κρατᾶνε σημαιοῦλες, μέ λεωφορεῖα πού τούς ἀνεβοκατεβάζουν, μέ selfie sticks.
Ἀφοῦ δέν ὑπάρχει πόλη, δέν ὑπάρχουν κανονικά καταστήματα πόλης.
Δέν ὑπάρχουν ὀπωροπωλεῖα, κρεοπωλεῖα, κουρεῖα. Ὑπάρχουν ἑστιατόρια Greek tavern καί ταχυφαγεῖα καί μπάρ καί καταστήματα μέ σουβενίρ.
Ὅλη ἡ πρώην πόλη τῶν Ἀθηνῶν ἀπό τό Σύνταγμα πρός τήν Ἀκρόπολη ἔχει μετατραπεῖ σέ ἕνα Greek theme park δευτερότριτης κατηγορίας.
Ὅταν ἡ πόλη ἔχει καταληφθεῖ ἀπό ἑκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες, ἀλλά ὁ δῆμος δέν ἔχει τά μέσα γιά νά ἀνταποκριθεῖ, εἶναι προφανές ὅτι θά βρωμίσει, εἰδικά στά μέρη πού δέ ζεῖ κανείς.
Καί πῶς νά βρεῖ τά μέσα, ὅταν πολύ ἀπό τό χρῆμα γιά τόν τουρισμό ἀλλάζει χέρια στό ἐξωτερικό: ὁ ξένος τουρίστας πληρώνει τήν ξένη ἑταιρεία ἔξω, καί στήν Ἑλλάδα πληρώνονται μόνο ὅσοι ἐργάζονται στίς ὑπηρεσίες.
Δηλαδή, τό περισσότερο χρῆμα πού ἔρχεται πηγαίνει τούς κακοπληρωμένους ἐργαζόμενους, πού ἐργάζονται ἐξαντλητικά, πολλοί ἀπό αὐτούς χωρίς ρεπό.
Εἶναι προφανές ὅτι ἡ Ἀθήνα θά μετατρέπεται ἀπό πόλη σέ θεματικό πάρκο τό ὁποῖο θά ἁπλώνεται σάν τήν ἀρρώστια καί θά ἐκτοπίζει τούς κατοίκους.
Οἱ κάτοικοί της θά ἐκδιώκονται ἀπό τίς γειτονιές πού ζοῦσαν διότι προφανῶς εἶναι καλύτερα νά νοικιάζεις ἕνα διαμέρισμα 200 εὐρώ τήν ἡμέρα ἀπό τά νά εἰσπράττεις ἕνα νοίκι στά 1.000 εὐρώ τόν μῆνα.
Καθώς ὁ κόσμος ἐκδιώκεται ἀπό τό κέντρο ὅλα τά ἐνοίκια σέ ὅλη τήν Ἀττική θά ἐκτοξεύονται. Εἰδικά ἄν εἶσαι πλάι σέ μετρό, μέ «γρήγορη» πρόσβαση, θά εἶναι σκέτη κατάρα.
Ἡ ἐμπειρία ἀπό τή ζωή στή Νέα Ὑόρκη εἶναι προφανής: ἤ εἶναι ἐπώδυνο τό κόστος τοῦ ἐνοικίου, ἤ εἶναι ἐπώδυνη ἡ διάρκεια τῆς ὁδήγησης πρός τό κέντρο τῆς πόλης.
Ἀλλά καί τά Ἑλληνικά νησιά σιγά-σιγά τελειώνουν γιά τούς Ἕλληνες.
Τά παραδίδουμε στούς προνομιούχους αὐτοῦ τοῦ πλανήτη, καί εἶναι ἑκατομμύρια τέτοιοι. Ἄρα τά καλοκαίρια οἱ Ἀθηναῖοι θά μένουν στήν Ἀθήνα.
Μαζί μέ τούς ἑκατομμύρια τουρίστες πού φτάνουν σέ αὐτή, ἔρχονται καλοκαίρια μέ ζέστη καί Ἀφρικανική σκόνη, ἀλλά ἐμεῖς τίς Ἑλληνικές θάλασσες θά τίς βλέπουμε στό Instagram τῶν ξένων “ἰνφλουένσερς”.
Καί ρωτάω: Αὐτό τό μέλλον ἐπιλέξαμε σάν κοινωνία γιά ἐμᾶς καί τά παιδιά μας;
Νά θυμίσω ὅτι ἡ Νέα Ὑόρκη ἀπαγόρευσε νέα Αirbnb, ἡ δέ Βενετία ἀπαγόρευσε τά γιγαντιαῖα κρουαζιερόπλοια. Τό θέμα δέν εἶναι ἄν θέλουμε φράγκα… ἀλλά πόσο αὐτοσεβασμό διαθέτουμε ἀκόμα.
Μιά χοάνη ὑλισμοῦ, ἰδιωτείας καί πολιτικῆς ἀνεπάρκειας ἡ ζήση μας… Κι ὅπως ἔγραψε ὁ Ναζίμ Χικμέτ: “Νά μάθεις νά πετᾶς. Αὔριο ἴσως νά μᾶς πάρουν καί τούς δρόμους.”»