Δηλαδή ἔπρεπε νά συμφωνήσουν ὁ Κώστας Μπακογιάννης μέ τόν Χάρη Δούκα γιά νά δοῦμε γιά πρώτη φορά στήν ἑλληνική τηλεόραση ἕνα κανονικό «ντημπαίητ», πού ἔλεγε καί ὁ μέγας Ἀλέφαντος;
Τό χαρήκαμε, ἀπό πάσης πλευρᾶς. Κατ’ ἀρχάς μιλοῦσαν καί οἱ δύο ἑλληνικά. Δέν ἄκουσες ξύλινη γλῶσσα, δέν ἄκουσες κουβέντες ἀταίριαστες σέ ἀνθρώπους εὐγενεῖς καί μέ ὑπόβαθρο. Δέν εἴχαμε τσακωμό καί τσιρίδες, δέν εἴχαμε ἐκεῖνα πού ἔχουμε ὅταν ἀνταμώνουν στά «πάννελ» οἱ πολιτικοί μας. Τώρα, τό ποιός ἔπεισε πόσους τηλεθεατές, εἶναι ἕνα ἄλλο ζήτημα. Πάντως, ἀκούσαμε ἀπόψεις, ἀκούσαμε ἀπαντήσεις σέ ἐρωτήσεις, εἴχαμε παρεμβάσεις ἀλλά καί ἐρωτήσεις τοῦ ἑνός πρός τόν ἄλλον. Καί ἔθιξαν ὅλα τά θέματα. Μόνο ἐκεῖνο τό «εἶμαι καθηγητής» πού εἶπε στό τέλος ὁ Χάρης Δούκας ἔκανε ἐντύπωση στήν παρέα μέ τήν ὁποία παρακολουθήσαμε τήν συζήτηση. «Αὐτό τί τό ’θελε τώρα; Δέν ἔχει ἀκούσει τί ἔχει πεῖ ὁ Μπίσμαρκ γιά τούς καθηγητές;» παρατήρησε ἕνας ἀπό τήν συντροφιά. Εἴδαμε, λοιπόν, δύο ἀνθρώπους νέους, μέ καθαρά πρόσωπα, νά μιλοῦν γιά τήν Ἀθήνα, νά ἐπισημαίνουν τά προβλήματα. Καί μακάρι νά ἀντελήφθησαν οἱ πολιτικοί μας ἡγέτες πόσο καλό εἶναι νά βλέπουμε τέτοιες πολιτισμένες συζητήσεις.
Νά τό μελετήσουν τό θέμα καί νά μάθουν κι ἐκεῖνοι νά βγαίνουν στόν φακό καί νά συζητοῦν. Νά ἐκφέρουν ἀπόψεις πού θά πρέπει νά τίς βασανίσουν πρίν καί ὄχι νά μᾶς λέει ὁ καθένας τό «ποίημά» του καί νά ξεμπερδεύει, ὅπως γίνεται μέχρι τώρα. Καί ξέρετε, ὅλα αὐτά πού ὑπομένουμε τόσα χρόνια, ὀφείλονται στήν μιζέρια τοῦ κυρίου Σημίτη, τότε πού ὁ Ἔβερτ τόν κάλεσε σέ «ντημπαίητ» καί ἡ ἐπικοινωνιακή ὁμάδα τοῦ Μαξίμου ἐπινόησε ἐκεῖνο τό «δέν βλέπω, δέν ἀκούω, μόνο μιλάω», δηλαδή καραγκιοζιλίκια, τά ὁποῖα προθύμως υἱοθέτησαν καί οἱ ἑπόμενοι πρωθυπουργοί, ἀφοῦ τούς βόλευε!
Καί ὅταν βλέπαμε τά μίζερα δικά μας «ντημπαίητ», τά συγκρίναμε μέ ἐκεῖνα τῶν ἄλλων χωρῶν καί μελαγχολούσαμε. Ἡ ΕΡΤ ἔκανε χθές ἕνα σπουδαῖο βῆμα. Γιά πρώτη φορά, παρουσιάσθηκε ἕνας σωστός, ἀληθινός, ἤρεμος, πολιτισμένος καί δημιουργικός διάλογος. Δηλαδή ὅπως πρέπει νά γίνονται ὅλα αὐτά τά «ντημπαίητ», γιά νά λέμε τό σωστό. Νά πηγαίνουν δηλαδή οἱ πολιτικοί ἤ οἱ δήμαρχοι καί οἱ ὑποψήφιοι, ἀναγκαστικά διαβασμένοι καί ἕτοιμοι, κι ὄχι μέ τό σκονάκι στήν τσέπη νά μαθαίνουν «παπαγαλία» αὐτά πού θά ποῦν καί νά μᾶς τά πετᾶνε κατάμουτρα, λές καί δέν καταλαβαίνουμε ὅτι μᾶς δουλεύουν.
Ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ νά συγχαροῦμε τήν διοίκηση καί τούς δημοσιογράφους τῆς ΕΡΤ, πού χθές –μέ τά ὅποια μικρά λάθη– ἄνοιξαν ἕναν καινούργιο δρόμο. Εἶναι βέβαιο ὅτι ἀπό ἐδῶ καί στό ἑξῆς, δέν θά ἔχουμε αὐτές τίς μαριονέττες, πού πηγαίνουν στό στούντιο μέ τήν κουστωδία, στήνονται, μακιγιάρονται καί τραγουδοῦν φάλτσα! Δέν θά τολμήσουν –πιστεύουμε– ἀπό ἐδῶ καί στό ἑξῆς νά λένε «δέν ἔρχομαι» οὔτε νά πηγαίνουν καί νά πουλοῦν τρέλλα. Ἴσως οἱ κύριοι Μπακογιάννης καί Δούκας δέν ἔχουν ἀκόμη ἀντιληφθεῖ ὅτι «ἄνοιξαν δρόμο». Καί ἐφεξῆς, τά πράγματα δέν θά εἶναι εὔκολα γιά τούς ἑπόμενους!
