Δέν εἶναι καί ὅ,τι καλύτερο νά ξυπνᾶς τό πρωί καί νά σέ περιμένει στήν ὀθόνη ἡ κυρία Τζάκρη.
Τί ἦταν καί αὐτό πάλι! Μέ τό πού ἔβαλα νά πιῶ καφέ καί νά μάθω τά συμβαίνοντα ἀπό τούς ἐξαίρετους συναδέλφους μου Κώστα Παπαχλιμίντζο καί Χριστῖνα Βίδου, (μακράν ἡ πλέον μετριοπαθής καί ἤρεμη πρωινή ἐνημερωτική ἐκπομπή), δέχθηκα «ἀντιαεροπορικά πυρά» ἀπό τήν πρώην ὑπουργό. Ριπές ἀπό τίς ὁποῖες δύσκολα ἔβγαζα νόημα, ἀλλά καταλάβαινα ὅτι στρεφόταν ἐναντίον τῶν 56 μελῶν τοῦ Ἀνωτάτου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου καί τήν ἀπόφασή τους σχετικά μέ τούς πλειστηριασμούς καί τά αἱμοβόρα «φάντς».
Ἀδυνατοῦσα νά συλλάβω τό μέγεθος τῆς ὑποκρισίας ὁρισμένων πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι κατηγοροῦσαν συλλήβδην τούς δικαστές, μέ τό ἐντελῶς ἀστήρικτο καί ὑποκριτικό «τσιτάτο» πού λέει, κατά τρόπο ὕπουλο, «πότε πρόλαβαν καί διάβασαν οἱ δικαστές 2.500 σελίδες.»
Ἄκουσα, δηλαδή, νά κατηγοροῦνται ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀποφάσισαν μέ βάση ἕναν Νόμο πού ἔχουν ψηφίσει οἱ ἴδιοι οἱ πολιτικοί οἱ ὁποῖοι τούς κατηγοροῦν! Φυσικά, ὅποιος γνωρίζει ἐλάχιστα νομικά, μπορεῖ νά ἀντιληφθεῖ ὅτι οἱ δικαστές ἔκριναν μέ βάση τόν ἐν λόγῳ Νόμο, καί δέν ἦταν ἀνάγκη νά διαβάσουν ὁλόκληρη τήν ἀπόφαση. Ὅσο γιά ἐκείνους πού ψήφισαν ἐναντίον τῆς προτάσεως τῆς ἀντεισαγγελέως, ἦταν δικαίωμά τους νά δώσουν ἀρνητική ψῆφο. Νά ξεκαθαρίσω ὅτι καθόλου δέν μοῦ ἀρέσει ἡ ἐν λόγῳ ἀπόφαση. Εἶμαι τῆς ἀπόψεως ὅτι ἡ Κυβέρνηση ἔχει ὑποχρέωση νά ἐμποδίσει τήν ἐπερχόμενη οἰκονομική καταστροφή χιλιάδων δανειοληπτῶν, οἱ ὁποῖοι ὑποχρεώθηκαν (κυριολεξία) νά φανοῦν ἀσυνεπεῖς, ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ πολιτικοί οἱ ὁποῖοι σήμερα «κάνουν τήν πάπια», ἀποφάσισαν νά δώσουν τό δικαίωμα στά «κοράκια» νά ἁρπάξουν ἀντί πινακίου φακῆς τά «κόκκινα δάνεια» καί ἐν συνεχείᾳ νά ἐπιπέσουν ὡς ὄρνεα στίς περιουσίες τῶν πολιτῶν τίς ὁποῖες ἐκεῖνοι ἀπέκτησαν, πρίν ἡ ἑλληνική Βουλή νομοθετήσει καί τούς μειώσει ἀκόμη καί κατά 70% τά εἰσοδήματα καί τίς συντάξεις. Εἰλικρινῶς, εἶναι νά θλίβεται κανείς ὅταν βλέπει τήν κατάντια τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος. Καί δέν εἶναι ἀνάγκη νά ἀνατρέξει κανείς στίς δηλώσεις ἐπιφανῶν στελεχῶν τοῦ κόμματος τῆς κυρίας Τζάκρη (καί ἄλλων κομμάτων) γιά νά διαπιστώσει τό μέγεθος τῆς ὑποκρισίας τοῦ πολιτικοῦ μας προσωπικοῦ. Ἀρκεῖ καί μόνο νά λάβει γνώση τῶν Νόμων, τούς ὁποίους συνέταξε καί ψήφισε ἡ Βουλή (πλήν ἐλαχίστων), βάσει τῶν ὁποίων ἡ ἑλληνική κοινωνία ἀπειλεῖται σήμερα μέ μία ἀπό τίς μεγαλύτερες τραγωδίες.
Κάποια στιγμή θά πρέπει σέ αὐτήν τήν χώρα νά μᾶς ποῦν οἱ πολιτικοί ἄν εἴμαστε κυρίαρχο Κράτος, ἄν οἱ ἄνθρωποι τούς ὁποίους ψηφίζουμε γιά νά μᾶς ἐκπροσωπήσουν μποροῦν νά ἐνεργήσουν αὐτοβούλως καί μέ βάση τίς πραγματικές κοινωνικές ἀνάγκες καί ὄχι ὁποιεσδήποτε ἔξωθεν πιέσεις καί τήν βούληση κέντρων σκοτεινῶν οἰκονομικῶν συμφερόντων, τά ὁποῖα στρέφονται εὐθέως κατά τῆς κοινωνικῆς εἰρήνης αὐτῆς τῆς δύστυχης χώρας.
Δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγει ἐπίσης ὅτι οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι τότε μᾶς κατηγοροῦσαν ὡς «τεμπέληδες» καί «χαραμοφάηδες», ἔχουν κατόπιν ἑορτῆς δηλώσει ὅτι «ἔγινε λάθος» καί ὅτι «ἡ τιμωρία τῆς Ἑλλάδος καί τῶν Ἑλλήνων ὑπῆρξε ὑπερβολική.» Θά μοῦ πεῖτε, ζητεῖται φιλότιμο ἀπό τήν ἑλληνική πολιτική; Ναί, ζητεῖται, καί ἄν δέν ὑπάρξει παρέμβαση μέ τήν ὁποία θά θεσμοθετηθεῖ ἡ προστασία τῶν κατατρεγμένων δανειοληπτῶν, τόν λόγο θά ἔχει ἡ κάλπη.
